«Υπάρχουμε... Είμαστε οι σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου» (Πώς προέκυψε και εξελίχθηκε η ιδέα της Ανταριασμένης)

«Η Ανταριασμένη ονειρεύεται πολύ... Όσο ονειρεύεται βιώνει πολλές περιπέτειες. Στέφεται βασίλισσα, σώζει έναν ναυτικό και καταλήγει μέσα σε μια φάλαινα· εκεί μέσα, συναντάει ασυνήθιστους ταξιδιώτες που δείχνουν να έχουν χάσει την αίσθηση του χώρου και του χρόνου.

Θα νόμιζε κανείς ότι η Ανταριασμένη συναντάει το αλλόκοτο μόνο στα όνειρά της, όμως όταν ξυπνάει αντιμετωπίζει μια σκληρή και συνάμα πιο παράξενη πραγματικότητα..

Στην πόλη της, οι κάτοικοι προσπαθούν κάθε μέρα να σκαρφαλώσουν σε ψηλά κτήρια. Ωστόσο, μόνο εύκολο δεν είναι. Τα κτήρια τρέφονται από τα αρνητικά συναισθήματα των κατοίκων και τους βασανίζουν. Η Ανταριασμένη αποφασίζει μια μέρα να ανακαλύψει τι συμβαίνει. Πότε της, ωστόσο, δεν φανταζόταν ότι...»

Πριν από τέσσερα (ίσως και πέντε) καλοκαίρια, ξύπνησα ένα πρωί και άνοιξα το λάπτοπ. Δίχως να σκεφτώ τίποτα συγκεκριμένο, έγραψα δύο παραγράφους για μία κοπέλα, η οποία ταξίδευε στα όνειρά της και συναντούσε αλλόκοτα πλάσματα. Αφού κατέγραψα την ιδέα μου, έσωσα (ευτυχώς) το αρχείο και το άφησα στην ησυχία του.

Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς συνειδητοποίησα ότι δεν θα δούλευα στα σχολεία ως αναπληρώτρια (ίσως είχατε πάρει μια γεύση από τον καημό μου και τα ζόρια της ζωής του αναπληρωτή από ένα άλλο διήγημά μου). Τουλάχιστον, θα διέθετα μπόλικο ελεύθερο χρόνο...

Έτσι, λοιπόν, χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, η ιστορία άρχισε να εξελίσσεται.

Μια από τις κεντρικές ιδέες ήταν η ρουτίνα, η ψυχοφθόρα επανάληψη της καθημερινότητας, που βίωνα τα προηγούμενα χρόνια. Κάθε μέρα το ίδιο μοτίβο... Μεγάλες αποστάσεις από και προς τη δουλειά, ταλαιπωρία στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας (αφορμή για μια σειρά διηγημάτων), ξανά δουλειά το απόγευμα και την επόμενη μέρα πάλι τα ίδια. Συχνά αναρωτιόμουν, ειδικά όταν έβλεπα κάθε πρωί τον κόσμο να στριμώχνεται μέσα στο μετρό και να τρέχει φουριόζος για να προλάβει τον επόμενο συρμό, γιατί δεν αλλάζει τίποτα... Κάπως, έτσι προέκυψε η ιδέα της πόλης της Ανταριασμένης με τα ζωντανά κτήρια και τον επαναλαμβανόμενο τρόπο ζωής. Παράλληλα, άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, όνειρα αλλά και επινοήσεις. Οι προβληματισμοί μου για τον χώρο της εκπαίδευσης, τις σχέσεις, τη φιλία και την ανάγκη του ανθρώπου να ξεφεύγει γλίστρησαν μεταμφιεσμένοι μέσα στην ιστορία με εικόνες.

Αν διαβάσετε το βιβλίο, θα δείτε πολλές εικόνες με τα μάτια της φαντασίας. Άγνωστα πλάσματα και ονειρικά μέρη μπλέκονται μεταξύ τους με τον πιο αλλόκοτο τρόπο. Στα πρώτα κεφάλαια, μάλιστα, η μία ιστορία διαδέχεται την άλλη, κάθε ήρωας και κάθε πλάσμα ανήκει στον δικό του τόπο. Όλα αυτά τα παρουσίασα χρησιμοποιώντας στίχους, ιστορίες μέσα στην ιστορία, συμβολισμούς, αλληγορίες, παιχνίδια με τον χρόνο και τον χώρο.

Έτσι πέρασε ο καιρός και η ιστορία πήρε μορφή. Δίχως να το καταλάβω, βρέθηκα παρέα με την Εκ-φοβισμένη, την Αναθαρριασμένη, τον Μαρλένο, την Ελφραφρύνη, την Αδελαΐδα, τον Ροράνιο, τη Σαφένια, τον Ατσαλάκωτο, τον Αλύγιστο (και άλλους) να παρασυρόμαστε σ' ένα ταξίδι δίχως τέλος.

Αλήθεια, σας λέω, το βιβλίο δεν τελειώνει, συνεχίζει... Από ένα σημείο και έπειτα, ένιωθα να με οδηγεί σε άγνωστα μονοπάτια της φαντασίας. Πλάσματα του νερού, Ταξιδευτές, Κλειδοποιοί, παράξενα κλειδιά-δάκρυα, κτήρια με ζωντανό ψυχισμό, ένα σχολείο με μαθητές σαν καλοκουρδισμένα ρομποτάκια, πολλές ονειρικές καταστάσεις αλλά και μια μάχη με συναισθήματα και ήχους.

Οι ήρωες  βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άσχημη πλευρά της ζωής αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό, που συχνά μας βασανίζει σαν ο χειρότερος εχθρός, αλλά και με την ελπίδα, την αγάπη και, φυσικά, τη φιλία.

Το βιβλίο ολοκληρώθηκε μέσα σε δέκα μήνες περίπου. Και τότε ξεκίνησε ένα άλλο ταξίδι, πολύ απρόσμενο. Αφού δεν βρήκα ανταπόκριση από ορισμένους εκδοτικούς στη χώρα μας, αποφάσισα να προσπαθήσω στο εξωτερικό. Δεν ξέρω πώς τόλμησα. Πραγματικά, θεότρελη ιδέα, ειδικά για έναν άνθρωπο σαν εμένα.

Το επόμενο φθινόπωρο έμεινα και πάλι εκτός σχολείων. Έπεσα, λοιπόν, με τα μούτρα στη μετάφραση. Το μετέφρασα μόνη μου στα αγγλικά (επειδή δεν μου έφταναν τα χρήματα για να το δώσω εξαρχής σε μεταφραστή) και μετά το έδωσα σ' έναν επαγγελματία για να το διορθώσει. Έκανα μια μεγάλη έρευνα στο διαδίκτυο, ανακάλυψα τα σωστά βήματα και ξεκίνησα. Έφτιαξα το γράμμα για τους ατζέντηδες

και τους εκδοτικούς, μια περίληψη και τα δείγματα. Παράλληλα, ο αδερφός μου ξεκίνησε την εικονογράφηση. Έχοντας βιώσει όλη τη διαδικασία και μέσα από τις ατελείωτες συζητήσεις, προέκυψε και η εικονογράφησή μας, όμορφη και αληθινή.

Και μετά;

Μετά ανακοίνωσα στον περίγυρό μου ότι έγραψα βιβλίο και ότι προσπαθώ... Ορισμένοι με αντιμετώπισαν ειρωνικά, οι πιο κοντινοί, όμως, με στήριξαν.

Θα αναρωτιέστε, ίσως, τι έγινε με το εξωτερικό. Μέσα από αυτή τη μακροχρόνια διαδικασία ήρθα σε επαφή με πρωτόγνωρες εμπειρίες. Επικοινώνησα με επαγγελματίες του χώρου, μου είπαν τη γνώμη τους, άλλοι δεν απάντησαν καθόλου, άλλοι απάντησαν τυπικά.

Η διαδικασία στο εξωτερικό, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι σκληρή. Κάθε  εκδοτικός ή ατζέντης λαμβάνει χιλιάδες χειρόγραφα, και το 90% ή και περισσότερα αυτών, τα απορρίπτουν, είτε γιατί δεν τους αρέσουν είτε γιατί δεν είναι αυτό που ζητάει η αγορά εκείνη τη στιγμή.

Για μένα η διαδικασία στάθηκε πολύτιμη. Έψαξα, ξανά και ξανά, προετοιμάστηκα, συνειδητοποίησα ότι έχεις ευκαιρία (έστω μία στις 1.000) χωρίς κανένα μέσο, και δέχτηκα μερικά πολύτιμα σχόλια. Ορισμένοι, μάλιστα, ζήτησαν να δούνε την επόμενη δουλειά μου.  

«Θέλουμε να σας πούμε, ανάμεσα σε άλλα, ότι αναγνωρίζουμε την  προσπάθεια και τον χρόνο που έχετε εμφανώς αφιερώσει στο έργο σας».

Ουσιαστικά, αυτό και άλλα σχόλια μ' έκαναν να συνεχίσω.

Κάποια στιγμή (κάτι που το είπα σε πολύ λίγους) μου απάντησαν θετικά από έναν μικρό εκδοτικό στην Αμερική. Τελικά, δεν προχωρήσαμε σε συνεργασία. Αποφάσισα να ανεβάσω την Ανταριασμένη σε διαδικτυακές πλατφόρμες στα ελληνικά και στα αγγλικά, ακόμα και δωρεάν. Εκεί, συνειδητοποίησα ότι το κοινό για να σου δώσει σημασία θέλει το ανάλογο «πακέτο», τη σφραγίδα ενός εκδοτικού και, φυσικά, προώθηση. Πολλή προώθηση... Οι ελπίδες μου για ελεύθερη έκφραση κτλ. απέτυχαν. Δεν πειράζει, αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο να εμπιστευτείς έναν άγνωστο.

Τελικά, η Ανταριασμένη βρήκε τον δρόμο της στην Ελλάδα. Εδώ και δύο μήνες περίπου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, και σε λίγο καιρό θα είναι έτοιμη και η συνέχεια. Επίσης, έχω διάφορες ιδέες, γράφω άρθρα, διηγήματα, παίρνω συνεντεύξεις από άλλους συγγραφείς εμπλουτίζοντας έτσι τον κόσμο μου. Αυτό είναι ένα από τα ωραία κομμάτια της διαδικασίας.

Και αν απογοητεύομαι καμιά φορά, θυμάμαι τι είπαν στην Ανταριασμένη τα πλάσματα της φαντασίας μέσα στην κοιλιά της φάλαινας...

«Τι απαίσια ζωή, Ανταριασμένη... Πώς ξέφυγες;»

«Δεν είμαι σίγουρη αν έχω ξεφύγει. Ξέρετε... νομίζω ότι είμαι μέσα σε ένα όνειρο και όλοι εσείς είστε πλάσματα της φαντασίας μου».

«Ακόμα και αν είναι έτσι, Ανταριασμένη, μη μας ξεχάσεις ποτέ, όταν φύγεις από εδώ. Σε περίπτωση που μας χρειαστείς, φώναξέ μας» τόνισε η Αδελαΐδα.

«Μα πώς; Αφού δεν υπάρχετε...»

«Υπάρχουμε, Ανταριασμένη» είπε ο Μαρλένος θλιμμένα. «Είμαστε οι σκέψεις σου

 και τα συναισθήματά σου».

Και κάτι τελευταίο... Μπορεί να αναρωτηθείτε εάν είναι παιδικό βιβλίο.

«Η Ανταριασμένη, οι Φίλοι και τα Κτήρια» ανήκει στην κατηγορία εφηβικής φαντασίας, αλλά μπορεί να παρασύρει τον καθένα. Κάποιοι ενήλικες, μάλιστα, μπήκαν στον κόσμο της και δεν επιθυμούν να επιστρέψουν. Σύμφωνα με τα λεγόμενα Ταξιδευτών βρίσκονται στο πλοίο του καπετάνιου Ροράνιου και προσπαθούνε ακόμα να συνέλθουν από τη συνάντησή τους με τις Γοργόνες του Βορρά (και την υπερβολική κατανάλωση κανελόχρυσου).

Ένας, μάλιστα, μας έστειλε ένα μήνυμα...

«...κλεισμένο μέσα σ΄ένα όμορφο πετράδι,

αφού το φίλησε το πιο ακριβό σκοτάδι,

το τύλιξε με κρύσταλλα για λόγια,

και το έριξε στης θάλασσας το στόμα...»

Τα ξαναλέμε

Για το Book-Tour, Κωνσταντίνα Κοράκη.

Το μυθιστόρημα «Η Ανταριασμένη, οι Φίλοι και τα Κτήρια» είναι διαθέσιμο στην Πρωτοπορία, στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Πατάκη, στο Solaris,  στα Public, στα Nakas Book House, στον Iano, στο perizitito. gr καθώς και σε κάθε βιβλιοπωλείο κατόπιν παραγγελίας.

Εικονογράφηση: Αλέξανδρος Κοράκης

https://alexandroskorakis.blogspot.gr/

https://alexkorakis.deviantart.com/

(Διηγήματα, άρθρα και συνεντεύξεις με άλλους συγγραφείς θα βρείτε εδώ.)