Ξεφλουδίζεις τον μέσα σου άνθρωπο
Εικόνα από το διαδίκτυο
Δρακόλιμνες,
εδώ στις αετοφωλιές
ξεφλουδίζεις τον μέσα σου άνθρωπο
στο χείλος του μυστηρίου
συντροφιά με τ’ αερικά και τα φαντάσματα
γλιστράς από τις άσπρες, στις μαύρες πέτρες
αυτές που πέταξαν αγριεμένοι οι Δράκοι,
ώρα που οι μάγισσες σκαλίζουν μνήμες και στάχτες
και οι Τρίτωνες αφήνουν τη λαχτάρα στις όχθες.
Τις νύχτες του καλοκαιριού
χαμηλώνουν οι απένθητες φλόγες
ως την καρδιά,
ακατασκεύαστη και σκοτεινή η αγάπη,
στα νοηματισμένα βουνά αντάρτες ντεφιάδες
στον χορό με ξεσκισμένες αρβύλες
άγγελοι και δαίμονες
πασκίζουν να πιάσουν
πάνω απ’ τους δικούς σου ώμους φως κι ουρανό.
Ακούς φωνές,
ο Γράμμος πιο μακριά προσπορίζει την ανθρωπιά,
με τον αμάραντο στα καταράχια
σε καιρό σιωπής
να παρατείνει την αιωνιότητα των ονομάτων,
όταν μετράς χτεσινούς φίλους
τωρινούς εχθρούς
μαύρα χρόνια
σκουριασμένα καρφιά και κρίματα.
Αυγή, στη συγγένεια των χρωμάτων
ένα βλέμμα στα ελατόδασα,
ματωμένα ακόμη τα φύλλα
κι ύστερα ο ήλιος στον Σαραντάπορο, τρεχούμενο νερό,
χρυσάφι τής ζωής
να ξεδιψάσεις, να λουστείς τον έρωτα,
να ξεπλύνεις παλιές πληγές.
Βλασταίνει μέσα σου ο πειρασμός να γυρίσεις,
ν’ αγγίξεις την αρχαία πέτρα σε μνημούρια και πόρτεγα,
ν’ ακούσεις το κλαρίνο στον λόγγο
να ποτίσεις τη δόξα του τόπου
με περηφάνια, με δάκρυα,
να γλιστρήσεις στα πλατανόφυλλα
να μαζέψεις όλα τα περάσματα
να γίνεις ο δρόμος ο φανερός για τα μυστικά
και τ’ αφανέρωτα.
Στο μονότοξο γεφύρι τής Κόνιτσας
δεσμευμένα άστρα, συμφιλιωμένες κορφές,
φεγγισμένα νερά,
λυγούν οι ιτιές και χαίρεσαι
στο φύσημα του ανέμου.
Προσκυνάς τη θύμηση, ευλαβικά.
Τ’ αηδόνια ξέρουν…
Εικόνα από το διαδίκτυο
Σε βρήκα, παρέα με τους αθώους,
εκείνους που αγάπησαν τη γλώσσα που βύζαξαν,
εκείνους που προσεύχονται
με τις λέξεις που δεν λησμονήθηκαν
και το τσίπουρο στον ουρανίσκο.
«Αύριο θα τα μοιράσουμε όλα δίκαια»,
είπες υψώνοντας την κούπα,
δάκρυσε από χαρά η μάνα στη φωτογραφία
και ο πατέρας, γέλασε
με τούτη την παράτολμη νοσταλγία σου,
μετά δίπλωσε το κεντημένο μαντήλι
δυο ολόλευκες κορφές
στόλισαν
το μέρος τής καρδιάς
πλάι στο πέτο με το τριαντάφυλλο.
«Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ…»
χαμηλά το τραγούδι
ψηλά το βλέμμα, στον ουρανό!
Για το BOOK TOUR, Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου).
Αύριο, εν ονόματι της Αγάπης
Κέρκυρα, Ιούνιος 2019
Στον Βασίλη Νιτσιάκο
ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ
Η πρώτη ποιητική συλλογή της Ζωής Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου για τα πεζογραφήματά της) αποτελείται από τρεις ενότητες:
Κόντρα στη λήθη (17 ποιήματα),
Της Κρήτης (11 ποιήματα)
και Μέτρησα τον χρόνο με λέξεις (34 ποιήματα)
Όλες οι ενότητες της συλλογής μιλούν για αξίες που θαρρείς έρχονται από άλλες εποχές, χρόνων ριζίτικου ταμπεραμέντου κι ανυποχώρητης αξιοπρέπειας.
Γιώργος Τζιτζικάκης
Συγγραφέας.
Η ποίηση της Ζωής Δικταίου είναι ερωτευμένη με τις λέξεις και τις εικόνες. Οι δεύτερες ολοζώντανες, πολύχρωμες, ευωδιαστές. Πίσω τους φανερώνεται η μου¬μουσικότητα του ρυθμού, που δημιουργεί η επιλογή των λέξεων, καθώς παίρνουν ζωή μέσα από το νόημα της εκφραστικής επιλογής τής δημιουργού, αυτό που χαρακτηρίζει το προσωπικό της ύφος.
Άγγελος Πετρουλάκης
Συγγραφέας, Ποιητής
Οι λέξεων, όχι μόνο στον λόγο αλλά και στη ζωή – όπως τα στάχυα μας δίνουν το ψωμί.
Οι λέξεις που κρύβει μέσα της η ποιήτρια είναι αυτές που ακόμη δημιουργικά ερμηνεύει. Οι λέξεις μεταμορφώνονται σε όραση και η όραση αποκαλύπτει τη μαύρη αλήθεια. Η όραση αυτή γίνεται όλο και πιο σκληρή και ξεφτιλίζει ως και τον έρωτα.
Ώσπου, η ανάγκη της ζωής ξαναζωντανεύει την επικράτεια του πάθους, αφού είμαστε όλοι σκλάβοι της παντοδυναμίας του Αύριο.
Αυτό το βιωματικό παιχνίδι ανάμεσα στην έντονη φαντασία και τη σκληρή πραγματικότητα το παίζει με εξαιρετική ευλυγισία η ποίηση της Ζωής Δικταίου.
Κατερίνα Αγγελάκη- Ρουκ
Το εξώφυλλο της έκδοσης φιλοτεχνήθηκε από τη Μαρίλυ Βλάχου, ενώ στις σελίδες του βιβλίου φιλοξενούνται έργα του Σπύρου Τρούσα, της Ιωάννας Παληοκώστα, του Ρουσσέτου Παναγιωτάκη και της Ίνας Μελίδου.
Αποκτήστε το άμεσα:
www.public.gr/product/books/greek-books/literature/poetry/ayrio-stahya-oi-lekseis/prod9490374pp/
Η κοινωνία ποτέ δεν τους χωράει όλους, γι' αυτό έχει δημιουργήσει το περιθώριο, για να στέλνει κάποιους εκεί. Όμως, τυχαίνει καμιά φορά κι αυτό το περιθώριο σημαίνει ό,τι και η κορνίζα στις φωτογραφίες των αγαπημένων μας. Συμβαίνει, επειδή η φύση της αγάπης μπορεί να κρύβεται οπουδήποτε, ακόμη κι εκεί.
Τη δεκαετία του εβδομήντα, η Χαριγένεια, έρχεται από το πουθενά κι από το περιθώριο και εγκαθίσταται με τη μητέρα και τα δυο της παιδιά στην Κρήτη. Την παρουσία της στη γειτονιά αντιλαμβάνονται πρώτα δυο μάτια καθαρά, της μικρής Ζωής. Μέσα από το βλέμμα και την αισθητική του παιδιού, έτσι όπως μεγαλώνει και εξελίσσεται στο χρόνο, καταγράφεται η διαδρομή της ζωής αυτής της γυναίκας και των ανθρώπων που συναναστρέφεται σε κωμικοτραγικές ή και ακραία τραγικές καταστάσεις.
Η Χαριγένεια θα ζήσει τα πάντα, από ένα "αθώο" χαστούκι μέχρι τη βαριά σωματική βία, αλλά και τον έρωτα. Με αντάλλαγμα τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής της και με όρκο σιωπής, (στη διάρκεια της χούντας) θα ανταποκριθεί σε μια απρόσμενη πρόταση. Το τίμημα ακριβό. Ένα μενταγιόν, τα όνειρα και το τυχαίο θα καθορίσουν τη σχέση ανάμεσα στη Ζωή και στη Χαριγένεια στα σαράντα χρόνια που θα ακολουθήσουν μετά τον Ιούλιο του 1974.
Όταν θέλει η ζωή να σε λυτρώσει, σου ανοίγει την πόρτα σε έναν καινούριο παράδεισο, εκεί που το αχ του έρωντα ξοδεύεται στη μνήμη του νερού, για να κυλάει ο Αχέροντας με τον καιρό της αγάπης, όταν το τέλος έρχεται απλά και ανώδυνα προοικονομημένο από τη φύση.
Ένα αξιόλογο βιβλίο γεμάτο αισθήματα και εικόνες ζωντανές, σαν πίνακες ζωγραφικής. Σε ταξιδεύει, σε μαγεύει, σου αποκαλύπτει βαθιά κρυμμένες πτυχές της ψυχής.
Αλκυόνη Παπαδάκη
Αποκτήστε το άμεσα:
www.captainbook.gr/book/217997/mia-koursa-gia-ti-charigeneia
Γυναίκες Ηπειρώτισσες σκιορίσματα της φύσης…
Όταν κατεβαίνει παγωμένος o αέρας από τη Μουργκάνα, τον Γράμμο, το Μιτσικέλι, τα Τζουμέρκα, την Πίνδο, θαρρείς φυσά για να γυρίσει ακόμη μια φορά σελίδες της μνήμης και της ιστορίας. Πρόκληση και πρόσκληση μιας άλλης ανάγνωσης για να συλλαβίσεις το χρέος, να ψιθυρίσεις και να συμπληρώσεις ονόματα.
Σε τούτη την άγονη φλούδα της γης, καθεμιά γυναίκα του παλιού καιρού, είναι ένας θρύλος, ένα σύμβολο.
Γυναίκες Ηπειρώτισσες, της αντοχής, της υπομονής, της περηφάνιας, της αυτοθυσίας, της τιμής.
Θα τις ανταμώσεις, στα καταράχια και στα ρέματα, στις βρύσες, στις ρούγες, στα ρόγκια ζαλωμένες ξύλα ή και με τη σαρμανίτσα στην πλάτη καμιά φορά.
Θα τις αναγνωρίσεις από την πυρωμένη ψυχή, αυτή που κρατούν απαράδοτη στα δόντια και δεν θα τις αστοχήσεις ποτέ. Μέσα σου, θα καίει και θα φέγγει το βλέμμα τους.
Γυναίκα Ηπειρώτισσα, της άγρυπνης πάλης…
Για εσένα, με ευγνωμοσύνη τούτη η ταπεινή κατάθεση της δικής μου ψυχής.
Αποκτήστε το άμεσα: goo.gl/cDar9u
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
.jpg)
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη
