«ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΗ ΒΕΛΟΝΑ»: Στενάχωρο μεν, σκίζει καλλιτεχνικά δε…
Πόνεσε σαν βελονιά η οδυνηρή ήττα απ’ την δανέζικη «Φόνισσα» για την είσοδο της δικιάς μας στην 5άδα των ξενόγλωσσων των όσκαρ, καθώς φτάσαμε ως την πηγή αλλά νερό δεν ήπιαμε! Η δανέζικη εκδοχή μιας δικής τους αληθινής ιστορίας, με τον αέρα της τρομερής τους κινηματογραφικής σχολής και με μια πιο ζοφερή κι ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, υποχρέωσε τους ψηφοφόρους της Ακαδημίας να ρίξουν σ’ εκείνη την ψήφο τους. Προσωπικά πιστεύω ότι δικαίως οφείλουμε να σφίξουμε το χέρι σ’ έναν ανώτερο αντίπαλο για την σπουδαία τους ταινία.
Imdb
Ήπιαμε το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού και βολευτήκαμε στο βαθύ κάθισμα της σκοτεινής αίθουσας για να επιβεβαιώσουμε τις αμφιβολίες μας για τα σκοτεινά συμφέροντα της κινηματογραφικής διαπλοκής σε βάρος μας. Όταν άναψαν τα φώτα άπαντες ήμασταν με το κεφάλι κάτω, ντροπιασμένοι με την κλασική νεοελληνική καχυποψία και μικροψυχία μας!
Καλλιτεχνικά την λες πανέμορφη, με το επίθετο ν’ αποκτά άλλο νόημα αφού τα βαριά δεινά της απόκληρης κοινωνικά πρωταγωνίστριας ξεπερνούν κάθε όριο προσωπικής αντοχής οποιουδήποτε θεατή. Δεν καλείσαι να παρακολουθήσεις ένα σκληρό σκοτεινό παραμύθι, αλλά μια αληθινή ιστορία που ξεπηδά μέσα απ’ το έρεβος και την παράνοια. Η δυσφορία ξεπερνά πανεύκολα την αγωνία και οι στενόχωρες καταστάσεις φέρνουν άλλες αποκρουστικές. Όλα αυτά αποτελούν καθαρά επιλογή του σκηνοθέτη Μάγκνους φον Χορν. Όσο πιο ωμό, τόσο πιο καθαρό το μήνυμα! Υποβλητική φωτογραφία και στυλιζάρισμα με την εξαθλίωση να κυριαρχεί σε μίζερους χώρους και διαλυμένες ψυχές.
Η θέση της γυναίκας το 1920 είναι για την πλειοψηφία τόσο υποτιμημένη και τσαλακωμένη που η αξία της δεν ξεπερνά ούτε εκείνη της δεκάρας που παραπέφτει και δεν σκύβει κανείς να μαζέψει. Το τίμημα της αυτοδιάθεσης αποτελεί την είσοδο σ’ έναν ζωντανό εφιάλτη, που είτε θα σε διαλύσει σωματικά με το τρύπημα μιας βελόνας, είτε ψυχικά με την επωδό της δήθεν αλληλεγγύης. Τα κοντινά πλάνα στα έκπληκτα μάτια της πρωταγωνίστριας μας το επιβεβαιώνουν κάθε λεπτό απ’ την μέση της ταινίας και μετά.
Μπορεί το φινάλε να το πεις λυτρωτικό, ωστόσο ο σπαραγμός που έχεις βιώσει σ’ αυτό το βαρύ δράμα θα σε ακολουθεί κάθε φορά που θα την ανακαλείς στην μνήμη σου.
Υ.Γ.: Το δίδυμο των πρωταγωνιστριών, Βικ Κάρμεν Σόε και Τρίνε Ντίρχολμ, απλά συγκλονιστικό… μέχρι η Καραμπέτη θα τις χειροκρότησε!
Για το BOOK TOUR, Τάσος Μαργέλος.