Τέλος διακοπών
«Παραθερίζω στη Θάσο από μικρή επειδή είναι ακριβώς απέναντι απ΄την Καβάλα, όπου μεγάλωσα: ό,τι είναι η Χαλκιδική για τους Θεσσαλονικείς, είναι η Θάσος για τους Καβαλιώτες. Αν και δεν θα βρεθεί ποτέ ούτε ένας Θασίτης ή Καβαλιώτης για να το παραδεχτεί.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια πηγαίνω στη Θάσο κάθε Αύγουστο. Έχουμε περάσει υπέροχα με το γιο μου σε αυτοσχέδια κάμπινγκ κάτι Αύγουστους που έβρεχε συνέχεια. Έχω κουβαλήσει φίλους, συγγενείς, συζύγους και δεσμούς στο νησί κατά καιρούς – άλλοι το ερωτεύονται κι άλλοι δεν θέλουνε να το δούνε ούτε ζωγραφιστό. Σχεδόν όλα μου τα βιβλία τα δουλεύω εκεί κάθε καλοκαίρι, σε επίπεδο σύλληψης, πριν στρωθώ να τα γράψω: τη «Σκόνη της Ημέρας» την έστησα σελίδα-σελίδα έναν ολόκληρο Αύγουστο μπροστά σε ένα αντίσκηνο κάτω από τα πεύκα. Στο «Το Μεγάλο Καλοκαίρι», άφησα τα προσχήματα κι έβαλα μεγάλο μέρος της πλοκής να εκτυλίσσεται στη Θάσο. Έχει το απαραίτητο μυστήριο, κάτι το σκοτεινό και απροσδιόριστο, εν ολίγοις προσφέρεται για καταφύγιο ηρώων μυθιστορήματος.
Η Θάσος είναι ένα περίεργο νησί, καταπράσινο, υγρό, δροσερό και απομονωμένο στην βορειοανατολική άκρη του Αιγαίου. Έχει υπέροχες παραλίες, πυκνά δάση, «αρχαία», μονοπάτια, βουνά και μοναδικά τοπία…δεν ξέρω αν είναι μοναδικά στα αλήθεια ή αν εμένα μου φαίνονται έτσι επειδή είμαι συναισθηματικά δεμένη με το μέρος. Πάντως κάθε καλοκαίρι είμαι εκεί και κάθε καλοκαίρι κάτι δουλεύω. Ενώ κολυμπάω δηλαδή, ενώ κάθομαι στις σκιές ή παίζω με τα παιδιά μου στην παραλία…πράγμα υπέροχο από μόνο του: δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να δουλεύει κανείς…»
Για το BOOK TOUR, Μανίνα Ζουμπουλάκη.
ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ
Τι σχέση έχει η Κασσάνδρα, η βασιλοπούλα της Τροίας, με τις εθνικιστικές οργανώσεις της σημερινής Ελλάδας; Και τι μπορεί να καταφέρει μια σύγχρονη, σχεδόν-μάντισσα όταν ο (γκέι) πρώην της συλλαμβάνεται για το φόνο ενός φιλελεύθερου πολιτικού; Μπορεί να «δει» ποιος είναι ο δολοφόνος ή απλώς φτιάχνει ιστορίες με το μυαλό της; Και, αν είναι έτσι, γιατί όσο πληθαίνουν οι νεκροί, προοδευτικοί, αλληλέγγυοι ή σχετικοί, τόσο την κυριεύουν τα «οράματα»; Η Δώρα δεν τα καταλαβαίνει όλα. Μόνον ποιος της κρύβει λόγια, δηλαδή όλοι. Ο μεγάλος της έρωτας που εμφανίζεται απ’ το πουθενά, ο δικηγόρος φίλος, ο γιος της… Εντωμεταξύ, οι προδοσίες διαδέχονται τα ψέματα και οι δολοφονίες γίνονται δύο, τρεις, ή έξι…
Αποκτήστε το άμεσα: goo.gl/JZUDjr
Τα κορίτσια διασχίζουν τις θάλασσες του χρόνου. Τα κορίτσια αγωνίζονται, ελπίζουν. Επιζούν χάρη σε συμπτώσεις, χάρη σε μικρά θαύματα, χάρη σ’ αυτούς που δεν τα βλέπουν. Παλεύουν να μην ξεχωρίσουν, να μη σκαλώσει πάνω τους κανένα βλέμμα.
Κουρνιάζουν μέσα στο πλήθος και γίνονται μητέρες και γιαγιάδες άλλων κοριτσιών. Τα κορίτσια είναι αόρατα μέσα στα καραβάνια των ξεριζωμένων της Ιστορίας, είναι όμως ζωντανά στο μυθιστόρημα-ποταμό της Μανίνας Ζουμπουλάκη που διατρέχει τον χρόνο και οδηγεί από το μακρινό '22 στο αόρατο αύριο. Κρυμμένες πίσω από αντρικές ταυτότητες, τρεις γενιές γυναικών αφηγούνται αριστοτεχνικά τις ιστορίες τους. Ο κόσμος του θεάματος, το θέατρο και η σόουμπιζνες είναι ο χώρος τους για περισσότερο από έναν αιώνα. Μαζί τους τρέχει η μεγάλη Ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ...
Αποκτήστε το άμεσα: goo.gl/m7cGP2
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
.jpg)
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη
