«ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ»: ΩΡΑΙΟ ΣΙΝΕΜΑ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΩΡΑΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ…

Πόσο πονάει ένας σινεφίλ που μπαίνει στην σκοτεινή αίθουσα με την προσδοκία ότι θα δει μια σπουδαία ταινία και βγαίνει μετά από 2 ώρες μαραμένος;… Πολύ, μα πάρα πολύ! Διότι λεφτά για ταινίες υπάρχουν… σενάρια δεν υπάρχουν!  Ένα καλό σενάριο θα σου αφήσει στην ψυχή ότι αφήνει στο στόμα ένα καλό κρασί…

Fonografos

O Tέιλορ Σέρινταν έχει πλέον αναγνωρίσιμη υπογραφή ως σεναριογράφος με σκηνοθέτες που πίνουν νερό στ’ όνομά του, όπως ο Ντενίς Βιλνέβ  για το σενάριο του «Sicario: Ο Εκτελεστής» ή ο Ντέιβιντ Μακένζι για εκείνο του «Πάση Θυσία». Με όπλο την οσκαρική υποψηφιότητά του για πρωτότυπο σενάριο έψησε τους παραγωγούς να του εμπιστευτούν ένα αξιοπρεπές μπάτζετ, δυο αξιοπρεπείς ηθοποιούς κι εκείνος τους παρέδωσε μια αξιοπρεπή και κυρίως τίμια ταινία. Το επίθετο «τίμια» είναι αυτό που άλλωστε  αποτελεί τον τέλειο χαρακτηρισμό για την ταινία του.

Δεν αποτελεί ασφαλώς όνειρο ζωής για πολλούς ένα ταξίδι στο χιονισμένο Γουαϊόμινγκ, εκτός κι αν κάποιος πρόγονός του ήταν Ινδιάνος που ζούσε σε αυτό τον ερημικό κι αφιλόξενο τόπο. Ο Σέρινταν πλέκει το σενάριό του χρησιμοποιώντας  τόσο την αστυνομική περιπέτεια όσο και το γουέστερν. Η προσπάθεια να βρεθεί ο δολοφόνος μιας νεαρής Ινδιάνας αποτελεί την αφορμή για να ξεδιπλώσει το ποιητικό «νεονουαρικό» ταλέντο του ο δημιουργός της ταινίας. Ιχνηλατεί  και παρατηρεί την ζωή των ξεχασμένων κι εγκαταλελειμμένων απ’ τους πάντες στην μοίρα τους ανθρώπους,  που ζουν και επιβιώνουν στην άγρια φύση, χωρίς να εμπλέκεται πουθενά ο όρος «τύχη». Αφουγκράζεται τον πόνο και τις δυσκολίες εκεί που το χιόνι δεν προκαλεί θαυμασμό, αλλά απελπισία και σου προσφέρει ένα θάνατο πνιγηρό.

Η Αμερική κουβαλάει τις αρχέγονες ενοχές της γι' αυτούς τους ανθρώπους που συμβιβάστηκαν με την σκληρή πραγματικότητα κι έμαθαν μέσα απ’ τους φυλετικούς συμβιβασμούς να ζουν αρμονικά. Τα προβλήματα που δεν μπορεί να κρύψει όμως κάτω απ’ το χιόνι ή το καυσαέριο των μεγαλουπόλεων είτε λέγεται οικονομική κρίση, είτε ναρκωτικά, είτε εγκληματική έξαρση, δεν κρύβονται και αμαυρώνουν την προσπάθεια για την χώρα της ευκαιρίας και της Επαγγελίας.  

Ο Σέρινταν ακολούθησε σωστά τα ίχνη για το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες, αλλά και για μια θέση στην καρδιά μας με την ταινία του…

Υ.Γ.: Φαντάζομαι τον Ταραντίνο να δαγκώνεται από ζήλεια στην σεκάνς με την μονομαχία των 10 αντρών!

Για το BOOK TOUR, Τάσος Μαργέλος.