Ο πλανήτης «ΦΟΒΟΣ» και οι σωματοφύλακες…

Γεια σας, γεια σας… προσδεθείτε γιατί σε λίγο προσγειωνόμαστε στον πλανήτη «Φόβο». Μα τι συμβαίνει; Μήπως δεν ακούσατε; Μήπως δεν το είπα πολύ απειλητικά; Δε βλέπω πρόσωπα φοβισμένα, ματάκια κλαμένα και επίμονο πιάσιμο από το χέρι κάποιου «μεγάλου» που θα σε προστατέψει. Ε μα φυσικά, τώρα γιατί να φοβόμαστε αγαπητοί μου; Μεγαλώσαμε πια! Όλοι οι φόβοι του τότε ανήκουν στο παρελθόν. Μήπως όμως θα βοηθούσε μια μίνι επιστροφή, ώστε να καταλάβουμε πώς μπορεί μια τόσο δα λεξούλα να φοβίζει τόσο τα βλαστάρια μας;

Ας κάνουμε ένα τεστ, λοιπόν, αγαπητοί μου.

• Ποιος είναι αυτός ο θαρραλέος που δε φοβήθηκε ποτέ του το σκοτάδι και δεν έκλεισε ερμητικά τα μάτια του όταν μια τεράστια, τρομακτική σκιά ενός τέρατος απειλούσε να φάει το δεξί του πόδι; (εμένα πάντως αυτό απειλούσε να φάει)
• Ποιος δεν ήταν έτοιμος να ουρλιάξει όταν η αφιλότιμη η κουρτίνα ακολουθούσε το ρυθμό του ανέμου με το πρώτο του φύσημα;
• Ποιος δεν ένιωσε έναν κόμπο στο λαιμό όταν κάποιο μεγαλύτερο παιδάκι κινήθηκε λίγο απειλητικά προς το μέρος του;
• Και ποιος δεν ένιωσε φόβο μπρος στην τεράστια πύλη του σχολείου, που την περνούσε για πρώτη φορά;

Αποτελέσματα τεστ:

Θετική απάντηση στην 1η ερώτηση: Πηγαίνετε στο δωμάτιό του φορώντας τη σούπερ κάπα σας, μην το επικρίνετε λέγοντάς του πόσο φοβητσιάρης είναι (δεν νομίζω πως νιώσατε καλά την τελευταία φορά που ο σύντροφός σας ξέσπασε σε γέλια όταν ένας ξαφνικός θόρυβος στάθηκε η αφορμή  να κάνετε θεαματικές πιρουέτες…)παρά ακούστε με προσοχή τι τάραξε το αγγελούδι σας και με μια θαρραλέα σας κίνηση διώξτε το τερατάκι από το χώρο δείχνοντας στο μπομπιράκι σας πως αδίκως φοβήθηκε μια σκιούλα. Αξιοποιήστε τον ίδιο το φόβο και παίξτε με αυτόν. Σχηματίστε αστεία ζωάκια με τα χεράκια σας στις σκιές. Και ω του θαύματος ο φόβος έγινε γέλιο με μια σκιά και δυο χαμόγελα…

Θετική απάντηση στην 2η ερώτηση: «Αχ αυτά τα φαντάσματα. Μα καλά είναι εμφάνιση φαντάσματος αυτή;», είπε κάποτε μια φίλη μου στον γιο της που είχε ξεσπάσει σε λυγμούς από το φόβο του και δε σταμάτησε εκεί παρά φόρεσε ένα σεντόνι για να είναι λέει πιο όμορφη από την κουρτίνα… (Τι κάνετε κι εσείς οι μανάδες;) καλλιστεία φαντασμάτων – φόβος: 1-0

Θετική απάτηση στην 3η ερώτηση: Ακούστε τους προβληματισμούς του, προσπαθήστε να καταλάβετε κατά πόσο ευσταθούν οι φόβοι του και κατά πόσο πράγματι το άλλο παιδάκι λειτουργεί απειλητικά απέναντί του. Αν πράγματι ισχύουν όσα φοβάται, μιλήστε του χωρίς τον πανικό να διαγράφεται στο πρόσωπό σας πως κάτι θα συμβεί στο βλαστάρι σας. Επικοινωνήστε με το σχολείο και αναφέρετε το περιστατικό, ώστε να λάβει γνώση και η εκπαιδευτική κοινότητα. Εξηγήστε στο αγγελούδι σας πώς μπορεί να συμπεριφερθεί την επόμενη φορά που κάποιος το κάνει να αισθανθεί απειλητικά. Δε χρειάζεται να αντιληφθεί συναισθήματα φόβου, θυμού, αγωνίας, παρά ασφάλεια πως δεν είναι μόνο του και πως δε θα επιτρέψετε σε κανέναν να το βλάψει. Έτσι θα καλλιεργηθεί το αίσθημα αυτοεκτίμησης και εμπιστοσύνης.

Θετική απάντηση στην 4η ερώτηση: Ε, καλά τώρα αγαπητοί μου, όποιος δεν απάντησε θετικά τουλάχιστον σε αυτή την ερώτηση μάλλον ΦΟΒΑΤΑΙ την αλήθεια. Εγώ πάντως ακόμη θυμάμαι τα δάκρυα που γέμισαν τα ματάκια μου, όταν η μανούλα μου μού άφησε το χέρι δείχνοντας τα άλλα παιδάκια και παροτρύνοντάς με να τα ακολουθήσω. Ασχέτως που γύρισα κατενθουσιασμένη το μεσημέρι στο σπίτι, ένας φόβος για το άγνωστο μη σας πω και δύο ακόμη με ταλανίζει τη δασκάλα… Έτσι είναι αγαπημένοι μου κάθε νέο σπέρνει τον πανικό στην ψυχούλα τους, ταράζει τα νερά τους και προκαλεί φουρτούνα στη φαντασία τους. Αγκαλιάστε τα λίγο περισσότερο εκείνες τις ημέρες και αν χρειαστεί συνοδέψτε τα και λίγες ημέρες παραπάνω στο νέο τους περιβάλλον.

Αγαπημένοι μου ο φόβος υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα με τη μόνη διαφορά ότι όσο θα γνωρίζετε τους φόβους των παιδιών θα είστε στην πλεονεκτική θέση να τον αντικαθιστάται με ασφάλεια, σιγουριά και χαμόγελα… Εξοπλιστείτε με χιούμορ, έξυπνες ατάκες, γνώσεις για φανταστικά πλάσματα και όλα θα πάνε καλά… Εξάλλου όπως και να το δούμε κι η αγάπη και ο φόβος έχουν πέντε γράμματα. Είδατε ποτέ σε καμιά ταινία να πεθαίνει ο καλός;;;

«Τέρμα πια στο φόβο»

Φοβάμαι στο σκοτάδι φοβάμαι και στο φως,

φοβάμαι στο ημίφως φοβάμαι γενικώς.

Τα πάντα πια φοβάμαι γιατί είμαι και μικρός

δε θέλω να το δείχνω, το παίζω δυνατός.

Το χέρι μου απλώνω, βοήθεια σου ζητώ,

κάνω τον θαρραλέο, μα δίπλα σε κρατώ.

Μη με κρίνεις που κάνω σαν μωρό

κι εγώ σαν μεγαλώσω τα πάντα θα μπορώ.

Τον φόβο θα πετάξω,

βαθιά θ’ αναστενάξω.

τη σκέψη μου θ’ αλλάξω

αγάπη θα φωνάξω…

                                                       Γ.Μ.

Πηγή εικόνας: Διαδίκτυο