Γνωρίστε τον Στέφανο Ξένο

 Ο Στέφανος Ξένος κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Στέφανος Ξένος γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 2007 γράφει κριτικές βιβλίων στο λογοτεχνικό site Diavasame.gr, ενώ από το 2010 ασχολείται με την εκπροσώπηση συγγραφέων στην Ελλάδα και το εξωτερικό με το πρακτορείο Book Agency. Παραμένει στην Αθήνα.

Ερογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Υπάρχουν πολλές στιγμές χαραγμένες στη μνήμη μου κατά την παιδική ηλικία μου, με τους γονείς, στο σχολείο, με φίλους. Όμως, οι αναμνήσεις που δεν ξεχνώ ήταν τα καλοκαίρια στο χωριό, όπου συναντιόμασταν η ίδια παρέα από το 1985 κι έπειτα. Μόλις έκλειναν τα σχολεία περίμενα πώς και πώς να βρεθούμε πάλι, να γεμίσουμε τις ημέρες μας με παιχνίδια και διάφορες σκανταλιές, να γυρίσουμε την ώρα που νύχτωνε από το γήπεδο μπάσκετ., να φάμε σουβλάκια στο όρθιο και να γελάσουμε μέχρι πρωίας.

Και ως ενήλικος; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Δεν πρόκειται για κάτι συγκεκριμένο ως ανάμνηση, υλικό ή κάτι παρόμοιο. Πρόκειται για την αγάπη που πήρα από πολλούς ανθρώπους, ιδιαιτέρως του συγγενικού περιβάλλοντος. Με βοηθάει πάντοτε, ώστε να θυμάμαι πόσο μπορείς να ομορφύνεις την ημέρα κάποιου ανθρώπου, με γέλιο, αστεία, πειράγματα και άλλα παρόμοια.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Πρωτίστως με τον εαυτό μου, επειδή είμαι κλειστός χαρακτήρας. Αφού το εξετάσω μέσα μου, τότε το μοιράζομαι με ανθρώπους του στενού κύκλου μου, προκειμένου να ακούσω και απόψεις που πιθανόν δεν έχω σκεφτεί.        

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Τι ορίζεται ως πειρασμός για τον καθένα έγκειται αποκλειστικά στα όρια του χαρακτήρα του. Κατά συνέπεια η ακεραιότητα προβάλλει ως η μόνη ασπίδα, η σημασία του να είναι κανείς αληθινός, χωρίς να παραβιάζει την ελευθερία του άλλου.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Αν εξαιρέσουμε την καθημερινότητα, όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, μονάχα θέματα υγείας είναι εκείνα που μας βγάζουν από τη ρουτίνα και μας οδηγούν να επανεκτιμήσουμε τη ζωή. Μέχρι να πέσουμε και πάλι στη ρουτίνα μας.                  

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Δεν χρειάζεται και πολλά. Κάθε ημέρα είναι ζωή, από την ώρα που ξυπνάς μέχρι την ώρα που κοιμάσαι έχεις κάποιο χρόνο για να κάνεις τα πράγματα που επιθυμείς. Ο χρόνος σου δίδεται και ανανεώνεται καθημερινά, το πώς θα το διαχειριστείς εσύ είναι καθαρά δική σου υπόθεση.

Σε ποια εποχή συναντάμε τον αληθινό Στέφανο, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Το σώμα συμμορφώνεται στις επιταγές της ψυχής και του μυαλού. Κατά συνέπεια δεν θυμάμαι περίοδο, όπου η επιμέλεια και των τριών συνυπήρξε. Οπότε, όταν μπορώ κι ακολουθώ τις επιθυμίες της ψυχής ή τις αποφάσεις του μυαλού, τότε το σώμα ακολουθά πιστά.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Βρες αυτό που σου αρέσει να κάνεις και κάν’ το με όλη σου την ψυχή.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση σαφώς. Το συμπυκνωμένο νόημα, σε λίγες λέξεις κρύβεται μια ολόκληρη κοσμοθεωρία, μια άποψη, συναισθήματα και ψυχισμός.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Οι πιο γνωστοί ήρωες της λογοτεχνίας έμειναν ανθεκτικοί στο χρόνο και λόγω της καταραμένης τους πορείας. Πώς λοιπόν, θα μπορούσα να αλλάξω κάτι; Η φαντασία του συγγραφέα δημιουργεί έναν κόσμο. Αυτό είναι. Το δέχεσαι ή το αφήνεις.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;

Και τα δύο. Η έμπνευση είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη γραφή. Όμως, η συστηματική ενασχόληση κάνει τον συγγραφέα ακόμα καλύτερο, πιο πεπαιδευμένο, ακόμα και με τα ίδια τα δικά του όρια.          

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Σχεδόν αποκλειστικά το μολύβι. Μου δίνει μια αίσθηση αμεσότητας, καθώς η σκέψη μεταφέρεται από το μυαλό στο χέρι.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Αν είναι ανθρώπινος ο πόνος δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε.

Γιώργος Σεφέρης, Ένας γέροντας στην ακροποταμιά

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… όλα περνάνε κι εμείς μαζί τους αφήνουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Πολλές ταινίες θα μπορούσα να αναφέρω. Ενδεικτικά, το “Whatever works” του Woody Allen, “The Fall” του Tarsem Singh, “Dreams” του Akira Kurosawa. 

Έκθεση εικόνων

Το τελευταίο λογοτεχνικό του εγχείρημα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Μεταξύ ανθρώπων". 

"[...] Με κρατάει όρθιο η ελπίδα. Το αποτρόπαιο σκηνικό γίνεται ολοένα και πιο πνιγηρό. Τώρα κατανοώ τους ανθρώπους εκείνους που δεν θέλουν να σκέφτονται, δεν θέλουν να ξέρουν, μόνο να περνάνε καλά. Τι ευτυχία να μην ξέρεις! Τι ευτυχία να νεκρωθείς τις σκέψεις σου, να αποδιώχνεις τη γνώση, να λυτρώνεις έτσι την ψυχή σου!
Νιώθω νεκροζώντανος.
Πως μπορείς να ζήσεις στην πλευρά που ζούσες τόσα χρόνια, όταν έχεις δει και την απέναντι όχθη; Πως ακυρώνεις τη γνώση και επαφίεσαι στον κόσμο που σε περιβάλλει; Απλά δεν μπορείς; Η γνώση γίνεται κατάρα. Αν γνωρίζεις τον κόσμο στις δύο όχθες, τότε πάντα θα ζεις στη μέση, στο ποτάμι, ορμώμενος από τη βούληση του νερού, γνωρίζοντας ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πνιγείς. Φοβάμαι..."

Το παρελθόν του μύθου, της ιστορίας, των ιδεών είναι το υπόστρωμα πάνω στο οποίο σφυρηλατείται το παρόν. Κάτω από τα πόδια μας υπάρχουν κοιτάσματα μνήμης και ιδεών, που μας ζωογονούν και μας τρέφουν στην πορεία μας προς το μέλλον. Τους αιώνες, τις εποχές, τις ιδέες, τα διατρέχει ένα κοινό νήμα, η κοινή μνήμη· από αυτό το νήμα ο συγγραφέας πλέκει δεκατέσσερις αφηγήσεις στις οποίες σημαδιακές μορφές του μύθου, της ιστορίας αλλά και της λογοτεχνίας ζωντανεύουν, μιλούν σε πρώτο πρόσωπο και μας μεταφέρουν αποστάγματα βιωμάτων και σοφίας.

Αποκτήστε το άμεσα:

www.protoporia.gr/metaxy-anthropon-p-407931.html