Γνωρίστε τον Παναγιώτη Τζαννετάτο

Ο Παναγιώτης Τζαννετάτος κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους. 

Σύντομο βιογραφικό

Ο Παναγιώτης Τζαννετάτος γεννήθηκε το 1989 στην Κεφαλονιά.
Έχει σπουδάσει Τουριστικές Επιχειρήσεις στον Εκπαιδευτικό Όμιλο LE MONDE και Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Εθνικό και Καποδιστριακό
Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την ζωγραφική (ελεύθερο σχέδιο κ’ αγιογραφία) καθώς και με τη μουσική. Σε ηλικία 16 ετών παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής στην γενέτειρα του και ακολούθησαν αρκετές μέχρι σήμερα. Το Δεκέμβριο του 2011 παρουσίασε σε ιδιωτική έκδοση τα πρώτα του ποιήματα, με τίτλο "ΠΟΙΗΜΑΤΑ". Εντάχθηκε ενεργά στην πολιτική και κοινώνικη ζωή του τόπου. Την δύσκολη περίοδο της πανευρωπαϊκής κρίσης βρίσκεται στη πρώτη γραμμή.Το 2013 ιδρύει τον Πυρήνα Αλληλεγγύης με πυρήνες πανελλαδικά, έχοντας έδρα την Κεφαλονιά. Το Σεπτέμβριο του 2014 αναλαμβάνει επίτιμος γενικός διευθυντής στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά και στα Γαλλικά. Άρθρα του καθώς και ποιήματα του φιλοξενούνται σε έντυπες και ηλεκτρονικές εφημερίδες.
 

Εργογραφία

(2011) Ποιήματα, Ιδιωτική έκδοση

(2012) 12 Ποιήματα του δρόμου, Ιδιωτική έκδοση-2013 ΄β έκδοση

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Η επιστροφή του πατέρα κάθε φορά από τα ταξίδια του. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και ήταν κοντά μας μόνο μερικούς μήνες το χρόνο.

Και ως ενήλικος; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Κάποια λόγια  της μάνας μου.... ορισμένοι  στίχοι  ποιημάτων που πέρασαν ως βίωμα από την ζωή μου.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με την πένα μου και ένα λευκό χαρτί.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Ο καλύτερος τρόπος ν’ αντιστέκεσαι σε έναν πειρασμό, είναι να υποκύπτεις σ’ αυτόν. Oscar Wilde

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η πραγματικότητα.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Η ίδια η ζωή.Η ζωή είναι τόσο συναρπαστική που δεν χρειάζεται  άλλος  λόγο για να αγαπήσεις τη  μέρα.

Σε ποια εποχή συναντάμε τoν αληθινό Παναγιώτη, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Στην εποχή της ποίησης. Μέσα στην ποίησης έχω δοθεί ψυχή τε και σώματι. Ζω μέσα σε αυτή την εποχή με όλες μου τις αισθήσεις μου.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η ελευθερία.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση. Mόνο μέσα από την ποίηση βρίσκω τον τόπο μου.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Κάθε ήρωας ανήκει στο πεπρωμένο του. Κάθε ήρωας βρίσκει το τέλος που του πρέπει.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;  

Η ποίησης χρειάζεται ελευθερία για να υπάρξει 

πειθαρχία για να ανοίγει το δρόμο και αγάπη για να βρίσκει τον στόχο της.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Πλέον ακολουθώ την εποχή. Κρατώ σημειώσεις βέβαια σε χαρτιά, λογαριασμούς, πακέτα από τσιγάρα άλλα  η τελική εργασία γίνεται στον υπολογιστή.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Η Πόλις Κ.Π. Καβάφη

"…Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες." 

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως…  κάπου υπάρχει ελπίδα.

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Τελευταία ταινία που είδα ήταν «Ένας άλλος κόσμος». 

Τρεις γενιές Ελλήνων αναζητούν τον έρωτα στο δύσκολο σήμερα.

Τρεις γενιές ξένων βρίσκουν τον έρωτα στη χώρα μας.

Οι άνθρωποι. Οι ματιές τους. Οι ιστορίες τους και η συνάντησή τους με την Ιστορία. «Ένας άλλος κόσμος»

Μία σύγχρονη ερωτική τριλογία σε μία Ελλάδα που αλλάζει.

Έκθεση εικόνων

Μια μικρή γεύση από το τελευταίο ποιητικό του εγχείρημα.

Έτρεξα προς το μέρος της Εδέμ. 
Εκεί ανάμεσα στις φυλλωσιές, 
μέσα στο προπατορικό αμάρτημα, 
απόλαυσα την αμαρτία. 

Από τότε έγινα δέντρο, 
για να χαράζει 
πάνω μου 
τα αρχικά 
του ο έρωτας.

www.gavrielidesbooks.gr/showtitle.aspx?vid=1954