Γνωρίστε τον Κωστή Μακρή

2016-05-05 16:36

Ο Κωστής Μακρής κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Κωστής Α. Μακρής
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1954.
Από το 1979 δηλώνω στην εφορία Ζωγράφος, Γραφίστας, Εικονογράφος και Κειμενογράφος. 
Το 1983 έκανα ατομική έκθεση ζωγραφικής στην Αίθουσα Τέχνης «Συλλογή», στην Αθήνα. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής.
Είμαι ερασιτέχνης ξυλουργός και έχω φτιάξει αρκετά έπιπλα και μικροέπιπλα για το σπίτι μας. 
Από το 2007 γράφω παραμύθια, μυθιστορήματα και άλλα κείμενα.
 
Το 2010 εκδόθηκε από τις Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ το πρώτο νεανικό παιδικό μυθιστόρημά μου, με τίτλο «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες» (έπαινος Κύκλου του Ελλ. Παιδικού Βιβλίου για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα 2011, short list του περιοδικού Διαβάζω για νεανική λογοτεχνία 2011, short list για το Κρατικό Βραβείο 2012).  www.i-read.i-teen.gr/book/o-pioz-name-kai-oi-pente-gates 
 
Το δεύτερο βιβλίο μου, «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια», με εικόνες δικές μου, εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Πατάκη και κυκλοφορεί από τον Ιούνιο του 2015. www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=708678 
 
Είμαι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, Ελλ. Παράρτημα της ΙΒΒΥ, από το 2009.
Γραπτά μου έχουν δημοσιευτεί και δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, και άλλους τόπους του διαδικτύου. 
Από το 2013 γράφω τακτικά στο ηλεκτρονικό περιοδικό  www.iporta.gr
Κείμενά μου έχουν δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό https://www.bonusmallmag.gr/ 
 

 

Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη; 
Πολλές. Και αυξάνουν με τον καιρό. Αλλά υπάρχει μια ανάμνηση που μου μένει με πολλές όψεις: Πρέπει να ήμουν 5 χρόνων και σε ένα παιχνίδι πέταξα ένα ξύλο σ’ ένα κοριτσάκι, με το οποίο έπαιζα, και το πέτυχα στο κεφάλι. Ήταν η μοναδική φορά που με χτύπησε ο πατέρας μου, που ―εν αγνοία μου― είχε παρακολουθήσει το συμβάν. Νομίζω ότι το χαστούκι που δέχτηκα αμέσως μετά τη διάπραξη του «εγκλήματος» και χωρίς πολλά λόγια, γνωρίζοντας ότι είχα κάνει κάτι κακό, με γλίτωσε από τις ενοχές που θα είχα αν ο πατέρας μου με είχε προσβάλλει με άλλον τρόπο. Ήταν σαν να «εξέτισα» κάποια σχετικά μικρή ―και στιγμιαία― ποινή για ένα βαρύ «παράπτωμά» μου. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που απεχθάνομαι από τότε τη βία. Και για το ξύλο που πέταξα στο κορίτσι και για το χαστούκι που έφαγα.
 
 
Και ως ενήλικος; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον; 
Μερικά λάθη που έχω κάνει και τα έχω συνειδητοποιήσει. Όχι τόσο ντροπιαστικά που να τα θάβω, αλλά ούτε και τόσο ασήμαντα που να μην ντρέπομαι γι’ αυτά.
 
Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Με τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους. Εδώ και πολλά χρόνια με τη γυναίκα μου αλλά και με φίλους.
 
 
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Πολλές. Είναι η αγάπη που έχω δεχτεί και που έχω δώσει. Είναι τα λάθη και τα «αμαρτήματά» μου που, ανίκανα να γίνουν θανάσιμα, μεταμορφώθηκαν σε εμπειρίες, αρχές και διδάγματα. 
 
 
Τι σας προσγειώνει απότομα;
Σπανίως «ίπταμαι». Και αν πετάει η σκέψη μου, τις περισσότερες φορές τα πόδια μου βρίσκονται στη γη. Θα χρησιμοποιήσω επομένως το ρήμα «αποθαρρύνω» αντί του «προσγειώνω». Κι αυτό που ―για λίγο― μπορεί να με αποθαρρύνει, είναι η απόπειρα μερικών να με χειριστούν ερήμην μου ή εν αγνοία μου.
 
 
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Όλα υπάρχουν στην πρόταση που τίθεται σαν αίτημα: Δίνω, Λόγος, Αγάπη, Ημέρα. Όταν μπορώ να δίνω και έχω και λόγο και αγάπη, τότε μάλλον πρόκειται για μια πολύ σπουδαία μέρα. Πώς να μην την αγαπάς; Αλλά και όταν παίρνεις, με λόγο ή και με αγάπη, και βλέπεις τη μέρα, πάλι την αγαπάς. Αυτό δεν με εμποδίζει να αγαπάω και τη νύχτα.
 
 
Σε ποια εποχή συναντάμε τον αληθινό Κωστή, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 
Ένιωσα αυτό που αργότερα του έδωσα το όνομα «αγάπη», αρκετά νωρίς. Και σ’ αυτό, ακόμα και σ’ έναν παιδικό έρωτα ή στην αγάπη για ένα βιβλίο, συμμετέχουν όλα όσα μας απαρτίζουν. Και δεν μπορώ να τα ξεχωρίζω. Όταν αγαπάω, αγαπάω ολόκληρος. Η απάντηση, επομένως, είναι: πολύ κοντά στα έξι μου χρόνια.
 
 
Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής; 
Η ίδια η ζωή. Και δεν αφορά μόνο τα σπονδυλωτά. Η Ζωή (με κεφαλαίο ζήτα) είναι μια κατάσταση, ένα φαινόμενο που αυταπόδεικτα αποτελεί θαύμα. Ζώα, φυτά, μύκητες, μικροοργανισμοί, οι άνθρωποι… Το ότι υπάρχουν και υπάρχουμε είναι θαύμα. Όχι απαραίτητα με τη θρησκευτική έννοια του όρου αλλά με την έννοια του «απροσδόκητου», του «μη πιθανού». 
 
 
Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο; 
Προτιμώ το μυθιστόρημα. Αλλά όλα τα είδη του λόγου μπορούν να μου προσφέρουν συγκίνηση και «συναρπαγή». Θα έλεγα τα «καλά» αλλά επειδή το «καλό» είναι ακραία υποκειμενικό, προτιμώ να πω «αυτά που μου αρέσουν». 
 
 
Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε; 
Δεν νομίζω ότι μπορώ να αλλάξω το «γραφτό» της μοίρας. Τα δικά μου μόνο γραφτά αλλάζω και μάλιστα πολύ συχνά. Αλλά ―και συμφωνώ σ’ αυτό με τη γυναίκα μου― θα ήθελα ένα διαφορετικό τέλος για την Άννα Καρένινα. 
 
 
Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα; 
Η πηγή της γραφής είναι ανεξιχνίαστη για μένα αν και μερικές φορές σκέφτομαι σχεδόν αυτόματα το ξεκίνημα μιας ιστορίας. Η υπηρέτησή της όμως και το «σμίλεμα» του λόγου προϋποθέτει σκληρή πειθαρχία. 
 
 
Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα; 
Μολύβι (καλοξυσμένο ή όχι), στυλό, μαρκαδοράκι, πληκτρολόγιο, όλα καλά είναι για την άγρια λευκή σελίδα. Και σαν πρώην μηχανόβιος θα πω: «παπί, χιλιάρα, ίδια φάρα». Αλλά τα κείμενά μου παίρνουν την τελική τους μορφή στον υπολογιστή.
 
 
Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία. 
 «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος». 
Να εξηγήσω; Είναι μια φράση που έχει μέσα της 4.000 χρόνων γλώσσα με τον πιο πυκνό τρόπο. Και έχει και ελευθερία. 
 
 
Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… θα συνεχίσεις να ζεις μαθαίνοντας να αγαπάς και αγαπώντας να μαθαίνεις.
 
 
Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε; 
 «Η μέρα της μαρμότας». Όποια και όποιος δεν την έχει δει, ας την αναζητήσει. Είναι μια ταινία που μου αρέσει να βλέπω ξανά και ξανά! Ίσως επειδή μου προσφέρει την ελπίδα να καταφέρω κάποια στιγμή να διορθώνω τα λάθη μου πριν τα κάνω.
 
 

Έκθεση εικόνων

Λίγα λόγια για το βιβλίο.

Ο Πιοζ Νάμε ζει μια ήρεμη ζωή στο σπίτι της καλής του θείας κοντά στη θάλασσα, παρέα με πέντε γάτες. Όμως, λίγες μέρες πριν κλείσει τα οκτώ του χρόνια, κάποιοι τον απάγουν και τον μεταφέρουν σ’ ένα έρημο νησί. 

Ευτυχώς, ο μικρός μας ήρωας είναι αρκετά ξύπνιος για να ξεφύγει από τους απαγωγείς του, αλλά, μόλις ελευθερώνεται, αντιλαμβάνεται πως θα χρειαστεί να απαντήσει σ’ ένα σωρό ερωτήματα μέχρι τη σημαδιακή ημέρα των γενεθλίων του: 

Ποιος οργάνωσε την απαγωγή του και γιατί;
Ποιο τρομερό μυστικό σημαδεύει τη ζωή του;
Τι είναι αυτό που όλοι τού κρύβουν με σιωπές και μισόλογα;
Τι υπάρχει μέσα στο σφραγισμένο πηγάδι, στον κήπο του Ρόδινου Σπιτικού και γιατί αγριεύουν οι πέντε γάτες όποτε βρεθούν εκεί; 
Ποιοι είναι οι φίλοι του και γιατί μοιάζουν τόσο με εχθρούς;

Έτσι, ο μικρός μας ήρωας αρχίζει μια ξέφρενη κούρσα με τον χρόνο για να απαντήσει σ’ όλα αυτά τα ερωτήματα που (δυστυχώς γι’ αυτόν) γεννάνε διαρκώς καινούρια. Η αναζήτησή του θα τον οδηγήσει (παρέα πάντα με τις πέντε γάτες του) σε μακρινές θάλασσες αλλά και σε ψηλά βουνά και σε σκοτεινές αποθήκες του λιμανιού, μέχρι την κρίσιμη μέρα των γενεθλίων του που θα μάθει όλη την αλήθεια. 

Γραμμένο με μεγάλο κέφι και μπρίο από τον πρωτοεμφανιζόμενο Κωστή Μακρή, με απίθανους, πρωτότυπους χαρακτήρες, πειστικά σκηνικά και διαλόγους, αμέτρητα λογοπαίγνια και αστυνομικούς γρίφους, μπόλικη δόση φαντασίας, δράσης και αγωνίας, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα περιπέτειας για παιδιά που έχουν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό. 

 

Το τελευταίο λογοτεχνικό του εγχείρημα.

«Τι είναι τα Αποθαρρύνια, παππού;» ρωτούσε η Εβίτα.
«Κάτι αχώνευτα καλικαντζάρια είναι, Εβιτούλα µου,
που συνέχεια µας αποθαρρύνουν! 

Γι’ αυτό χρειαζόµαστε όλοι οι άνθρωποι, και κυρίως τα µικρά παιδιά, 

κάποιον να µας ενθαρρύνει, να µας δίνει θάρρος

 και δύναµη να πετύχουµε αυτά που θέλουµε».
Τέτοια λέγανε και η Εβίτα γελούσε. Δεν πίστευε
πάντα σ’ αυτά που της έλεγε ο παππούς,
γιατί ήξερε ότι του άρεσε να φτιάχνει παραµύθια
και φανταστικές ιστορίες.
Αυτό που δεν ήξερε η Εβίτα, ήταν ότι πολύ σύντοµα
θα αντιµετώπιζε τα φοβερά και τροµερά Αποθαρρύνια.
Και θα έπρεπε να δώσει µάχη για να τα νικήσει
και να πετύχει αυτό που είχε αποφασίσει να κάνει.
Θα είχε όµως πολλούς φίλους και συµµάχους
στη σκληρή εκείνη µάχη που κράτησε ένα ολόκληρο βράδυ.

 

Περισσότερα για τον ίδιο θα βρείτε στο καλαίσθητο ιστολόγιό του:

kostismakris.wordpress.com/

Πίσω

Ανάμεσα σ' εσένα και σ' εμένα

Εφηβική ποίηση

Περιλαμβάνονται 39 ποιήματα σ' ελεύθερο στίχο, το μικρό εγχειρίδιο πρώτης ποιητικής απόπειρας και μία δραστηριότητα δημιουργικής γραφής.

 

Η αλήθεια

Σ' έναν κόσμο, με τη φρίκη να ξεπηδά,
υπάρχει το μυστικό:

Όσο πιο πολλοί ερωτευμένοι,
τόσο πιο αργά κυλάει το σκοτάδι.
Η αγάπη, ένα μικρό, αόρατο σύνορο,
αντιστέκεται στη βία,
ξεθωριάζει τις ιαχές του πολέμου.

Δες τα βλέμματα που συναντιούνται στις γωνιές,
στα παγκάκια, στα καλντερίμια:
εκεί χτίζεται η ειρήνη.
Όταν κρατάς το χέρι κάποιου,
ο κόσμος μοιάζει λιγότερο επικίνδυνος.

Όσο υπάρχουν αχώριστα σώματα,
υπάρχει και μια ελπίδα:
πως η αγάπη θα νικήσει τον όλεθρο.

Όχι με φωτιά
αλλά με κάθε σιωπηλή ματιά,
κάθε μικρό, κλεμμένο φιλί,
κάθε όνειρο που δεν το νίκησε ο φόβος.

ISBN: 978-618-87105-7-3

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΜΗ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΑΤΙ

 

* O ελληνοκύπριος ποιητής Θεοφάνης Θεοφάνους ζει και εργάζεται στη Φλώρινα. Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών «Εκπαίδευση και τεχνολογίες σε συστήματα εξ αποστάσεως διδασκαλίας και μάθησης» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει βραβευθεί για το έργο του από ελληνικούς και κυπριακούς φορείς και προτάθηκε τέσσερις φορές για το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου με ποιητικές συλλογές του. Έργα του θα βρείτε στην Άνεμος Εκδοτική, Ελληνοεκδοτική, Εκδόσεις Άλλωστε-Locus-7, Εκδόσεις Περί Τεχνών και Εκδόσεις Αλάτι. Είναι παντρεμένος και έχει δυο κόρες. Τα τελευταία πέντε χρόνια συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής στις Εκδόσεις Αλάτι.

www.ekdoseisalati.com/p/anamesa-s-esena-kai-s-emena/