Γνωρίστε τον Κώστα Σιμενό

O Κώστας Σιμενός κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Κώστας Σιμενός είναι ηθοποιός, συγγραφέας και σεναριογράφος. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου. Παρακολούθησε, επίσης, μαθήματα δραματικής τέχνης στο Παρίσι, όπου παρέμεινε τέσσερα χρόνια.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, πρωταγωνίστησε στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο σε πολλά αξιόλογα έργα και σειρές, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων (Έλλιοτ, Ίψεν, Ο Νηλ, Καραγάτση, Βενέζη κ.ά.).

Βιβλιογραφία

Το 1984 κέρδισε κρατικό βραβείο για το θεατρικό έργο του «Ένα δωμάτιο ευκαιρίας», που παίχθηκε στο θέατρο και στο κρατικό ραδιόφωνο. Έκτοτε, μέχρι σήμερα, έγραψε πολλά σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Δύο απ’ αυτά, η «Χειμερινή έξοδος» και «Οι επαγγελματίες» έγιναν τηλεοπτικές σειρές και παίχθηκαν στην ΕΡΤ και το MEGA αντίστοιχα, ενώ «Το τελευταίο 24ωρο» έγινε ταινία.

Διασκεύασε, για την Fm Records, την «Οδύσσεια» για παιδιά σε έξι τόμους καθώς και άλλους δέκα τόμους με ιστορίες ηρώων της ελληνικής μυθολογίας. Έχει αρθρογραφήσει σε εφημερίδες και blogs με θέματα κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου.

Ενότητα 1η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Αυτή από τις καλοκαιρινές νύχτες που κοιμόμουν στην ανοιχτή  βεράντα του σπιτιού μας, στην περιοχή του Αιγίου, και χανόμουνα ανάμεσα στ’ αστέρια, που έβλεπα σαν να κρέμονταν πάνω από το κεφάλι μου. Σχεδόν συνομιλούσα, κι είχα την αίσθηση ότι συνέβαιναν τόσα πράγματα εκεί πάνω. Κι αμέσως επιβεβαιωνόταν με μια στιγμιαία φωτεινή γραμμή πτώσης κάποιου από αυτά…

Και ως ενήλικος; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Τη στιγμή που ανέβηκα στο τρένο για το Παρίσι, με ένα σακβουαγιάζ και μια βαλίτσα, χωρίς λεφτά, παρά μόνο για λίγες μέρες, χωρίς γνωστούς, και χωρίς  Γαλλικά. Αλλά με πίστη κι αποφασιστικότητα να κάνω αυτό που θέλω. Και έτσι έγινε.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Δε θα μιλήσω για συγκεκριμένο πρόσωπο. Θα πω, όμως, πως τις μοιράζομαι με αυτόν που ξέρω ότι με καταλαβαίνει, και θα αξιολογήσει σωστά τη χαρά μου. Δεν είναι εύκολο να επικοινωνήσεις με πολλούς για να μοιραστείς πράγματα, γιατί μπορεί να σε απογοητεύσουν. Αν έχεις ξεφύγει από την κυριαρχούσα αντίληψη για τα πράγματα, δύσκολα σε καταλαβαίνουν ακόμη και οι κοντινοί σου. Είναι ευτυχία, πάντως, αν έχεις κάποιον ή κάποιους  να μοιραστείς τις αναλαμπές σου. Επίσης, ευτυχία είναι να καταφέρεις να μην τους έχεις και απόλυτη ανάγκη…

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Ναι, για όσα δε θέλω, και όσα επιχειρούν να μου επιβάλουν οι άλλοι. Υπάρχουν πειρασμοί που τους επιδιώκω, κι άλλοι που προκύπτουν και τους θέλω. Γι’ αυτούς γιατί να βάλω ασπίδα; Αν εννοείται ασπίδα σε ηθικά διλήμματα, έχω αντιρρήσεις για την κοινωνική και δογματική ηθική. Το μεγαλύτερο μέρος της το κατατάσσω στην υποκρισία, στην ανοησία και στην άγνοια.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η πνευματική μιζέρια και η μικρότητα. 

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Το φως. Σου δίνει οπτικά ερεθίσματα να έχεις αντίληψη του κόσμου, και να κάνεις συνειδητά όνειρα! Σου δίνει ενέργεια και αισιοδοξία.

Σε ποια εποχή συναντάμε το αληθινό Κώστα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει  όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);

Φαντάζομαι, θα εννοείτε, σε ποια περίοδο της ζωής μου. Αν αφορά αυτό, θα σας πω, την εποχή που είμαι δημιουργικός και ερωτευμένος ταυτόχρονα. Όλα, τότε, είναι σε μια  απογειωτική εγρήγορση.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η φιλοσοφία με την οποία την αντιμετωπίζεις, κι η επιθυμία να τη ζήσεις όπως τη θέλεις. Αν τη θεωρείς δώρο θα τη χαρείς, αν τη θεωρείς δοκιμασία και «προετοιμασία» για κάτι άλλο..,  θα τη χάσεις!  

Ένας ψυχολόγος, δε θυμάμαι το όνομα του, στα πλαίσια της δουλειάς του σε μεγάλο νοσοκομείο του εξωτερικού, για την ψυχολογική προετοιμασία  εκατοντάδων ετοιμοθάνατων, υπέβαλε σε όλους την ίδια ερώτηση: τι θα έκαναν αν ξαναζούσαν τη ζωή τους. Η απάντηση ήταν ίδια, σχεδόν από όλους. «Να ζήσουν αυτά που ήθελαν  και δεν έζησαν». Καμία απορία. Ανοίγει όμως ένα τεράστιο θέμα γιατί δεν το έκαναν...

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Ο πεζός  λογοτεχνικός λόγος, που κρύβει και  ποίηση, και  φαντασία, και δράση, φωτίζοντας αλήθειες και αθέατες πλευρές του ανθρώπου, μέσα από την αφήγηση μιας ιστορίας. Το μυθιστόρημα, για παράδειγμα, αν ερεθίζει το μυαλό  μου, ενεργοποιεί περισσότερο και τις αισθήσεις μου. Αυτό είναι συναρπαστικό. Μιλάω, όμως, για συγγραφείς, όχι γι’ αυτούς  που γράφουν για να αυτοαποκαλούνται συγγραφείς. Το ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος το ορίζει ο χρόνος και το επίπεδο του καθένα.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Από συναισθηματική άποψη θα ήθελα να άλλαζα τη τύχη μερικών, όπως για παράδειγμα του  πρόξενου Τζόφρεϋ Φέρμιν, του αλκοολικού  ήρωα του Μάλκολμ Λόουρυ στο «Κάτω από το ηφαίστειο», αλλά από δραματουργική άποψη, θα αλλοίωνα την κορύφωση της δημιουργίας του. Και ενοχλούμε από κάποιες ακραίες αλλαγές που κάνουν αυθαίρετα σκηνοθέτες του θεάτρου, παραποιώντας ή κακοποιώντας, καλύτερα, το δημιούργημα κάποιων άλλων, ακόμα και μεγάλων κλασικών συγγραφέων.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;

Κοιτάξτε πώς το βλέπω εγώ. Η γραφή αναβλύζει από μέσα σου σαν μια πηγή, αλλά χωρίς να βάλεις τάξη στις λέξεις και στα νοήματα, θα είναι σαν μια άμορφη μάζα σκέψεων. Άρα χρειάζεται η απαραίτητη πειθαρχία  για να ταξινομήσεις αυτή την ύλη. 

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Θα επέλεγα το δεύτερο, αν και το πρώτο ανταποκρίνεται στο ρομαντισμό μου. Διότι, αν  η ζωή προχωράει κι εσύ μένεις πίσω, την κονταίνεις, και ταυτόχρονα χάνεις την επαφή με το περιβάλλον. Κι ύστερα,  γέφυρες  δε χτίζονται εύκολα. Μάλλον γκρεμίζονται…

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Είναι πάμπολλες αυτές, αλλά θα αναφέρω μια φράση του Αισώπου.

 «Πρόσεξε μη χάσεις την ουσία προσπαθώντας να πιάσεις τη σκιά».

Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως…μαζί με τη θέληση  θα έχεις μαζί σου και τη τύχη.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Αν αναφέρεστε στις καινούργιες της εβδομάδας θα πρότεινα το «Οι Τρεις πινακίδες Έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι» του Μάρτιν ΜακΝτόνα.   

Από παλιότερες μου έρχεται στο νου το Μίλλιον ντόλλαρ Μπέιμπυ» του Κλιντ Ιστγουντ, ή το «Θα χυθεί αίμα» του Πολ Τόμας Άντερσον, με τον εκπληκτικό Ντάνιελ Ντέι-Λούις.

Έκθεση εικόνων

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Καταφύγιο στη βροχή". 

Δυο διαφορετικοί άνθρωποι, δυο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται κάτω από ειδικές και παράξενες συνθήκες.

Εκείνος, συγγραφέας, μοναχικός, κλεισμένος στα βιβλία του και στον περιπετειώδη κόσμο του. Εκείνη, προϊόν της νυχτερινής ζωής, προσφερόταν σε όποιον της εξασφάλιζε άνεση και χρήμα. Το τίμημα βαρύ... Η ψυχική κούραση, ο φόβος κι η ανασφάλεια έχουν γίνει εφιάλτες κι έχουν αφήσει τα σημάδια τους, ενώ μια διπλή απειλή χτυπάει άμεσα την πόρτα της.

Μέσα στο θολό τοπίο της άγριας νύχτας, ο ένας παραβιάζει την πόρτα του άλλου και ανακαλύπτει μια καινούργια, αθέατη πλευρά του εαυτού του.

Η αντίθεση των δύο αυτών κόσμων γίνεται απρόσμενα έλξη. Μόνο που οι συνθήκες είναι δύσκολες κι επικίνδυνες. Κανείς δε γνωρίζει το μέλλον και, κυρίως, το παρελθόν του άλλου. Η επιρροή των αντιθέσεών τους είναι αμοιβαία και καθοριστική, αλλά για πόσο καιρό;

Η κατάσταση υπονομεύεται από το χθες και τίποτα δεν είναι όπως δείχνει. Η έντονη σχέση τους, χωρίς αύριο, γίνεται σιγά-σιγά μοιραία, σχεδόν μεταφυσική. Το φινάλε τους περιμένει δραματικό. Θα αντέξουν;

Εν τέλει, ποια είναι η πραγματικότητα που μας καθορίζει;

Αποκτήστε το άμεσα:

 www.anemosekdotiki.gr/pezografia/katafigio.html