Γνωρίστε τον Κωνσταντίνο Μπούρα

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1962.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σπουδές:

1. Αριστούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994).

2. Μάστερ (D.E.A.) Θεατρικών Σπουδών του γαλλικού Πανεπιστημίου Paris III (La nouvelle Sorbonne) (1997).

3. Πτυχιούχος του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1985). Η διπλωματική του εργασία με θέμα «Τεχνολογία και Κοινωνία» βαθμολογήθηκε κατόπιν προφορικής υποστηρίξεως σε τριμελή επιτροπή με άριστα δέκα (10).

Έργο: Ως συγγραφέας έχει μέχρι σήμερα εκδώσει είκοσι εννέα βιβλία (ποίηση, θέατρο, μυθιστόρημα, δοκίμια) από τα οποία δύο (ένα μυθιστόρημα και μία θεατρική τριλογία) στη γαλλική γλώσσα. Αντλεί τα θέματά του από την Αρχαία Ελλάδα και κυρίως από τους λυρικούς και τραγικούς ποιητές. Η ελληνική μυθολογία, το Βυζάντιο, η Αλεξάνδρεια είναι οι πόλοι έλξης γύρω από τους οποίους στρέφεται επίμονα η γραφή του. Ποιήματά του περιέχονται σε ανθολογίες στην Αμερική (της «Διεθνούς Εταιρίας Ποιητών»), στη Γαλλία, στην Πολωνία, στην Ιταλία και αλλού. Το ευρωπαϊκό λογοτεχνικό περιοδικό SEMICERCHIO στο τεύχος του 1998 με τίτλο «Esiste la poesia europea?» («Υπάρχει ευρωπαϊκή ποίηση;») του αφιέρωσε ένα ιδιαίτερα τιμητικό άρθρο του Mauro Giachetti.

Θεατρικό Έργο: Την άνοιξη του 2002 παρουσιάστηκε το μονόπρακτό του «Θέσπις» από το νεοσύστατο θίασο «Ελεός» στο θέατρο «ΑΛΕΚΤΟΝ», και επαναλήφθηκε το Μάρτιο του 2003 στο θεάτρο της Σχολής Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Τη θεατρική περίοδο 2002/2003 ανεβαίνει στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ο δραματικός μονόλογος «Ο Θάνατος του Ευριπίδη» σε σκηνοθεσία Κων/νου Μάριου. Έχουν εκδοθεί και παρουσιάσθηκαν από τη Δημοτική Σκηνή Ηγουμενίτσας τα μονόπρακτα που περιλαμβάνονται στον τόμο «ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ», και τα οποία δανείζονται τα θέματά τους και τη μυθολογία τους από την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία.

Βραβεία και διακρίσεις: Έχει βραβευθεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών για μελέτημά του με θέμα την ποίηση του Ανδρέα Κάλβου. Έχει τιμηθεί από την «Διεθνή Εταιρία Ποιητών», τη «Διεθνή Εταιρία Συγγραφέων και Καλλιτεχνών» και τη «Διεθνή Εταιρία Lawrence Durrell» η οποία κατόπιν διαγωνισμού δημοσίευσε δύο ποιήματά του μεταφρασμένα στα αγγλικά στο περιοδικό «Deus Loci». Το βιογραφικό βρίσκεται σε εγκυκλοπαίδειες του «Διεθνούς Βιογραφικού Ινστιτούτου» και του «Αμερικάνικου Βιογραφικού Ινστιτούτου» καθώς και στη νέα έκδοση της εγκυκλοπαίδειας του Χάρη Πάτση για τη νεοελληνική λογοτεχνία.

Απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού του CEPAL για το έτος 2000 για την ποιητική του συλλογή στα γαλλικά «EROS PALIMPSESTE», η οποία του χάρισε και το βραβείο Maurice Grunwald του Conseille Général της Moselle.

Επαγγελματική εμπειρία: Εργάζεται ως διπλωματούχος μηχανικός, μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας από το 1985. Από το 1997 μέχρι και το 1998 διετέλεσε διευθυντής του Ωδείου Ηρώδου του Αττικού στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Ως συγγραφέας έχει μεταφράσει, επιμεληθεί και διορθώσει επιστημονικά κείμενα σχετικά με το θέατρο που έχουν τυπωθεί σε βιβλία σημαντικών εκδοτικών οίκων («Καστανιώτης», «Καρδαμίτσα», «Οδυσσέας», «Πλέθρον», κ.λ.π.), σε προγράμματα θεάτρων («Αμφι-θέατρο» Σπύρου Ευαγγελάτου και «Η νέα ΣΚΗΝΗ» Λευτέρη Βογιατζή) και σε έγκριτα περιοδικά. Ως μεταφραστής συνεργάστηκε με τους εκδοτικούς οίκους «Πατάκης», «Σαββάλας», «Οδυσσέας», «Ντουντούμης», κ.ά. Στο συρτάρι του υπάρχουν μεταφράσεις της «Περικειρομένης» του Μενάνδρου (από τα αρχαία ελληνικά, συμπλήρωση και διασκευή), του «Κύκλου με την κιμωλία» του Μπρεχτ (διασκευή για παιδικό θέατρο και Καραγκιοζοπαίχτη), του «Neverland», θεατρικού έργου της Phylis Naggy, του έργου «Two» του Jim Cartwright, της κωμωδίας «Absent Friends» του Alan Ayckbourn κ.ά.

Ως δραματολόγος συνεργάζεται με θιάσους στη δραματουργική επεξεργασία μεταφρασμένων ή θεατρικών έργων γραμμένων στην ελληνική γλώσσα.

Διδακτική εμπειρία: Δίδαξε «Ιστορία αρχαίου θεάτρου» στη Σχολή Ξεναγών Μυτιλήνης (1997, 1998) στη Σχολή Ξεναγών Αθήνας (1999, 2000) και στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Τα δοκίμιά του που βασίζονται σε αυτά τα μαθήματα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Οδυσσέας» με τον τίτλο «Το Μετά της Τραγωδίας».

Συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια και φεστιβάλ: Έχει λάβει με εισηγήσεις του μέρος σε διεθνή φεστιβάλ με θέμα το θέατρο και την ποίηση στην Αθήνα, στην Ουάσιγκτον, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στο Πόζναν και στο Αργος. Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου του 2000 έλαβε μέρος με εισήγησή του για τα θεατρικά έργα του Lawrence Durrell σε διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε στην Κέρκυρα η «Διεθνής Εταιρία Lawrence Durrell» με συμμετοχή εκατόν πενήντα επιστημόνων και προσωπικοτήτων από όλον τον κόσμο.

Ξένες γλώσσες: Ομιλεί και γράφει σε πολύ καλό βαθμό την αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική και ισπανική γλώσσα. Μεταφράζει από αρχαία ελληνικά, ενώ γνωρίζει τα λατινικά. Η αρχαιομάθειά του έχει συχνά επισημανθεί από την κριτική.

Περισσότερα για τον ίδιο και το έργο του θα βρείτε στην καλαίσθητη ιστοσελίδα του:

konstantinosbouras.gr/?page_id=16

Η φωτογραφία είναι από το προσωπικό αρχείο του συνεντευξιαζόμενου:

Ρόδαξ Φωτός από το Σπήλαιον της Αναλήψεως στην Καισαριανή.

Αγαπημένος συμβολισμός της ποιητικής του.

 

Εργογραφία

(2015)	Το τζιτζίκι της Περσεφόνης, Όστρια Βιβλίο
(2015)	Φιλοσοφώντας άνευ..., Momentum
(2014)	Στυλίτης, Momentum
(2013)	Αφθονία Μπουρέικ, Momentum
(2011)	Αρχαίο φαγοπότι, Αρμονία - Τεγόπουλος Λεξικά
(2010)	Ελευθερίας Ανατολή, Μεταίχμιο
(2009)	Διασκευάζοντας μετ' ευτελείας, Φαρφουλάς
(2008)	Ποσειδωνίς, Εριφύλη
(2007)	Φάος, Το Ροδακιό
(2005)	Ψυχρόν πυρ, Οδυσσέας
(2004)	Ερετής ιώδους, Δυτικές Ινδίες
(2003)	Ερωτικά μοιρολόγια, Παρουσία
(2002)	Η μεταφυσική του έρωτα, Οδυσσέας
(2000)	Ο θάνατος του Ευρυπίδη, Δωδώνη
(2000)	Όρθρος αιώνος, Δυτικές Ινδίες
(2000)	Το μετά της τραγωδίας, Οδυσσέας
(1999)	Έρως παλίμψηστος, Το Ροδακιό
(1997)	Έρως τριμαργικός, Πλέθρον
(1997)	Στον αστερισμό της Εκάτης, Δωδώνη
(1995)	Αγαύης έρως, Οδυσσέας
(1993)	Έρως ηλιότροπος, Πλέθρον
(1987)	Ο πορφυρός ήλιος του έρωτα και του θανάτου, Όμβρος
(2015)	Συμμετοχή σε συλλογικά έργα  Αφιέρωμα στην "Κενή διαθήκη" του Πάρι Τακόπουλου, Καλλιγράφος
(2015)	Μονόλογοι συγγραφέων, Vakxikon.gr
(2015)	Μονόλογοι συγγραφέων, Vakxikon.gr
(2009)	Μενεξέδες εφήμερη ομορφιά, Κηφισιά
(2004)	Μεταφράσεις Zaidman, Louise Bruit, Η θρησκεία στις ελληνικές πόλεις της κλασικής εποχής, Εκδόσεις Πατάκη
(2004)	Συλλογικό έργο, Οι γυναίκες στον αρχαίο κόσμο, Εκδόσεις Πατάκη
(2003)	Gattégno, Jean - Pierre, Μια θέση ανάμεσα στους ζωντανούς, Οδυσσέας
(2003)	Mossé, Claude, Πολιτική και κοινωνία στην αρχαία Ελλάδα, Σαββάλας
(2013)	Λοιποί τίτλοι Babaji, Mahavatar, Ταξίδι προς την ελευθερία, Momentum [επιμέλεια]
(2008)	Virtue, Doreen, Αρχάγγελοι και αναληφθέντες δάσκαλοι, Κρύων [επιμέλεια]
(2005)	Amouretti, Marie - Claire, Πως έβλεπαν οι αρχαίοι Έλληνες τον πόλεμο, Εκδόσεις Πατάκη [επιμέλεια]
(2004)	Moretti, Jean - Charles, Θέατρο και κοινωνία στην αρχαία Ελλάδα, Εκδόσεις Πατάκη [επιμέλεια]

 

Ενότητα 1η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη; 

Η πρώτη βουτιά στη θάλασσα (στοιχείο του νερού – Ποσειδώνας) κι η πρώτη πυρκαγιά (στοιχείον του πυρός – Έρωτας).

 

Και ως ενήλικος; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον; 

Η ηδονή της ανάσας, η απόλαυση του πόσιμου ύδατος, το κολύμπι στ’ ανοιχτά, το να ατενίζεις τον ήλιο με γυμνά μάτια…

 

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε; 

«Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω». Μοιράζομαι τις εκλάμψεις με τους φίλους μου. Με τους ανθρώπους που γνώρισα μέσα από τη γραφή και την ανάγνωση. Διαβάζω πολύ. Περισσότερο απ’ όσο γράφω. Γι’ αυτό έγινα κριτικός.

 

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε; 

Εγώ όχι. Πανταχόθεν ελεύθερος. Ανυπεράσπιστος. Όχι κανόνες για μένα. Μήτε όρια. Και πληρώνω το κόστος πάντα μετρητοίς. Χωρίς να δυσανασχετώ. Ανοικτός στους ανέμους. Η ποίηση δεν είναι τίποτα όταν δεν ζεις ποιητικώς.

 

Τι σας προσγειώνει απότομα; 

Η κακία, η πονηρία, ο φθόνος, η χρησιμοθηρία, η ματαιοδοξία, η μισαλλοδοξία, η δυσανεκτικότητα, η κατασυκοφάντηση και σπίλωση των αξίων…

 

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα. 

Είμαι απλός, δοτικός, ανεπιτήδευτος κι – ενίοτε – σοφός. Τα δίνω όλα και συμφέρω, αφού δεν ζητώ τίποτα. Απλώς απολαμβάνω τη φιλία, τις παρέες, τον διάλογο… Κι ενίοτε ερωτεύομαι. Παράφορα. Εσχάτως, με ερωτεύονται κιόλας. Μετά τα πενήντα. Τι πρωτοτυπία!

 

Σε ποια εποχή συναντάμε τον αληθινό Κωνσταντίνο, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);  

Στα θρυλικά εκείνα τριάντα τρία μου χρόνια. Στη Βόρεια Αφρική. Ερωτευμένος, παραγωγικός, δυναμικός, δημιουργικός, πλούσιος. Μετά ήρθε το νωχελικό Παρίσι, οι σπουδές, οι προδοσίες, οι ματαιώσεις. Όμως διατηρώ ακόμα σπινθήρες από εκείνη την πυρκαγιά στην ακοίμητη Εστία της συνείδησης. Η Ελευθερία είναι για μένα το υψηλότερο αγαθό. Κι ελπίζω κάποτε – πολύ σύντομα – να την ξαναπολαύσω, χωρίς μεμψιμοιρίες, με γενναιότητα, ευθυτενής.

 

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής; 

Η καθαρότητα, η αγνότητα, η διαύγεια, να αγαπάς τον εαυτό σου και το σώμα σου… Από εκεί πηγάζουν όλα. Δευτερογενή, δευτερεύοντα, ανταλλάξιμα κι ανούσια τα άλλα. Και μην σας φανεί ο λόγος μου αυτιστικός. «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν».

 

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει  περισσότερο; 

Μα φυσικά, η ποίηση, μακριά από τα γλωσσικά όρια και τα νοησιαρχικά δεσμά. Απεχθάνομαι τους «λογικούς» ανθρώπους. Θα ήθελα να εφευρεθεί επειγόντως μια Κόλαση και γι’ αυτούς. Αν υποθέσουμε ότι η οικονομική κρίση που βιώνουμε δεν είναι η χειρότερη κόλαση για εκείνους. Για εμάς τους ποιητές, που ήμασταν πάντα σε κρίση, αυτή η περίοδος είναι η πλέον προκλητική.

 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε; 

Ναι, του Οδυσσέα. Θα τον έβαζα να φεύγει αμέσως μετά την πρώτη νύχτα από το θάνατο των μνηστήρων. Χωρίς να ξανακοιμηθεί με την Πηνελόπη. Τι απομυθοποίηση! Τα γηρατειά της εξιδανικευμένης σάρκας. Θα τον έβγαζα πάλι στον ωκεανό του γαλαξία εις αναζήτησιν της συμπαντικής Γνώσεως.

 

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα; 

Η γραφή είναι η πιο σκληρή καλογερική του κόσμου. Χωρίς τάξη, μέτρο, σκοπό, πειθαρχία, η Αρμονία είναι ανέφικτη. Αυτό που φαίνεται αυτόματο είναι αποτέλεσμα ατέλειωτων ωρών υπόγειας μοναχικής δουλειάς. Η ευκολία μου να γράφω προϋποθέτει δέκα χιλιάδες βιβλία που έχω μελετήσει και στοιχειώνουν το σπίτι μου.                                               

 

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα; 

Συνήθως γράφω με παλιοκαιρισμένα μισοτελειωμένα στυλό πάνω σε διαβασμένες εφημερίδες, κρεμασμένος από τις χειρολαβές μέσων μαζικής μεταφοράς. Όταν όμως βρεθώ μπροστά από ένα πληκτρολόγιο, ε, τότε λειτουργώ σαν πιανίστας. Κατά-γράφω πιο γρήγορα κι απ’ ό,τι μιλάω.

 

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία. 

Από μια κρητική μαντινάδα (ανωνύμου ή αγνώστου πατρός/μητρός): «αναστενάζω βγαίνει αχός κι ο πόνος μένει μέσα».

 

Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… τίποτα δεν θα ξαναγίνει όπως πρώτα, αλλά όλα νέα, εξ αρχής.

 

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε; 

Ναι, δύο: «Το σκοτεινό αντικείμενο του Πόθου» από τον Μπουνιουέλ κι ο «Αντρέι Ρουμπλιώφ» του Ταρκόφσκι, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία.

 

Έκθεση εικόνων

Μερικά από τα εξώφυλλα των βιβλίων του.

 

 

 

Το τελευταίο λογοτεχνικό του εγχείρημα

Η περίληψη

Στο εικοστό όγδοο βιβλίο τού συγγραφέα και ποιητή Κωνσταντίνου Μπούρα περιλαμβάνονται εξήντα τέσσερα δοκίμια για τον σύγχρονο Άνθρωπο και την αγωνία του, για τη ζωή σε κρίσιμους καιρούς και μεταβατικές εποχές σαν τη δική μας, για την Ποίηση και το Θέατρο, για τον Έρωτα και το Θάνατο, για την Τεχνολογία και την Κοινωνία, για το Επιστητό και το Άγνωστο, για τη Μεταφυσική, τις εναλλακτικές θεραπείες και το Επέκεινα, για την ανασφάλεια και το υπαρξιακό κενό, για την αλλοτρίωση και την Ελευθερία, για την Δημοκρατία, την Ισότητα, την Ισονομία και τη Δικαιοσύνη, για την Εκπαίδευση και την Παιδεία.
Σκέψεις δομημένες με επιμέλεια περισσή, τροφή για συζήτηση, βοήθημα για τους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές στην Έκθεση Ιδεών, αφορμή για διαφωνίες, συγκρούσεις, αψιμαχίες, αντιπαλότητες…
Όλοι κινούμαστε μέσα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα που μας κατακλύζει με πληθώρα σημάτων, κωδίκων, μηνυμάτων. Σ’ εμάς απομένει, ως γαλήνιοι ναυαγοί, να επινοήσουμε τη βραχονησίδα της επιβίωσής μας.

Αυτό το βιβλίο δεν προσφέρει έτοιμες λύσεις, δεν χαρίζει απαντήσεις. Θέτει ερωτήματα. Προς εαυτόν κι αλλήλους. Τίμια κι απλά. Με την ευθύτητα του ανθρώπου που δεν έχει τίποτα να κρύψει κι ο Φόβος είναι ανενεργή συνιστώσα του βίου του.