Γνωρίστε την Παναγιώτα Πλησή

Η Παναγιώτα Πλησή κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η Πλησή Παναγιώτα είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εργάστηκε σε δημόσια σχολεία, της Κύπρου και της Ελλάδας. Έχει κάνει σπουδές εκπαιδευτικού δράματος, αυτοσχεδιασμού και θεατρικής γραφής. Ασχολείται κυρίως με την παιδική λογοτεχνία. Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει πέντε βιβλία της, εκ των οποίων τα τρία έχουν βραβευτεί.  

Έχει κάνει παρουσιάσεις των βιβλίων της, σε βιβλιοπωλεία και άλλους χώρους, καθώς και σε σχολεία στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Στα σχολεία πέραν των παρουσιάσεων των δικών της βιβλίων, δουλεύει και πάνω στο θέμα της φιλαναγνωσίας. Οι δραστηριότητες και οι παρουσιάσεις έχουν βιωματικό χαρακτήρα.

Έχει λάβει μέρος σε επιμόρφωσεις δασκάλων και φοιτητών ως εισηγήτρια για τον αυτισμό (σύνδρομο Άσπεργκερ), το διαζύγιο και τις μορφές οικογένειας, με θεωρητική και βιωματική προσέγγιση.

Εργογραφία

“Αυτισμός- άγραφοι κανόνες κοινωνικής συμεριφοράς 4-12 ετών”,  μαζί με την ψυχολόγο Ελένη Λούβρου, υπό έκδοση- Πατάκης

Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου

Μικρή Λίστα Βραβείων Αναγνώστη

Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου

Έπαινος Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου

Βραχεία Λίστα Βραβείων Διαβάζω 

Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου

Ιστολόγια:

https://panagiotaplissi.blogspot.gr

https://deneimaiterassouleo.blogspot.gr

Η σελίδα της συγγραφέως στο facebook: goo.gl/h2cN9A

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Ευτυχώς για μένα, δεν είναι μόνο μία! Και λέω ευτυχώς, γιατί οι παιδικές αναμνήσεις καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ενήλικη ζωή μας. Αν όμως θα έπρεπε να επιλέξω μία, είναι οι μέρες των διακοπών μου στο Ξενία της Πάρνηθας. Τα περισσότερα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας, τα πέρασα εκεί. Ήταν ένας τόπος που μου έδινε μια μεγάλη ελευθερία κινήσεων. Η ανεξαρτησία και η ελευθερία της παιδικής μου ηλικίας με φόντο την καταπράσινη Πάρνηθα.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

 Οι απίστευτες στιγμές που έζησα με τους μαθητές μου. Οι φωνές τους, οι απορίες τους, οι πλάκες τους, οι αγκαλιές τους. Και αυτό το «σε αγαπώ κυρία».

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Αυτό εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Οι ασπίδες φυσικά και υπάρχουν, αρκεί να τις χρησιμοποιήσουμε σωστά την κατάλληλη στιγμή. Η αλήθεια είναι πως σας μιλάει ένας άνθρωπος που δεν έχει πέσει και τόσο πολύ σε πειρασμούς. Μάλλον δεν με πλησιάζουν για κάποιο λόγο!

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η πραγματικότητα!

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Ό,τι σήμερα θα σου συμβεί κάτι που δεν σου έχει τύχει ποτέ ξανά! Ακόμα και αν είναι κάτι που δεν μας δίνει τη χαρά που θα θέλαμε. Αυτό το απρόβλεπτο και το καινούριο, είναι η ομορφιά της κάθε μέρας και η σοφία που κερδίζουμε από αυτό.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Παναγιώτα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Η αληθινή Παναγιώτα βρίσκεται σε μία δύσκολη περίοδο, σε έναν αναγκαστικό περιορισμό εξαιτίας ενός ατυχήματος που της συνέβηκε ένα μήνα πριν. Ακόμα όμως και αυτό το δυσάρεστο  γεγονός, μου έχει δώσει την ευκαιρία να αφιερώσω παραπάνω χρόνο στον εαυτό μου. Να κάνω αναπόφευκτα έναν απολογισμό καταστάσεων, πράξεων, προσώπων. Σίγουρα κάτι καλό θα βγει από αυτό!

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η θεατρική γραφή. Ζηλεύω φοβερά αυτούς που μπορούν και γράφουν ένα καλό θεατρικό κείμενο. Πειραματίζομαι αρκετά χρόνια με αυτό το είδος και ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία σύντομα να δω δουλειά μου στη σκηνή.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Γιατί να αλλάξω τη μοίρα του; Ποτέ δεν σκέφτηκα κάτι τέτοιο. Αν αλλάζαμε τη μοίρα τους, δεν θα ήταν οι ίδιοι ήρωες!

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;    

Νομίζω πως το καλύτερο είναι ένας συνδυασμός και των δύο. Στη δική μου περίπτωση, υπερτερεί περισσότερο το δεύτερο. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Γράφω, γράφω, γράφω και ύστερα έρχεται το συμμάζεμα και η οριοθέτηση.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Όχι. Δεν με απασχολεί καθόλου αυτό. Γράφω χρόνια τώρα στον υπολογιστή και οι γραμματοσειρές που χρησιμοποιώ είναι παρόμοιες.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

 “Στο πεπρωμένο σου να δίνεις σημασία

 και να προσέχεις πως βαδίζεις στη ζωή,

 όταν κοιμάσαι ο άλλος γράφει ιστορία

 και κάποιος παίζει τη δική σου τη ψυχή”

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Είναι τόσες πολλές! Αλλά επειδή ζητάτε μία, αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω που δεν έχει δει το La vita e bella (Life is beautiful) του Begnini νομίζω πως πρέπει άμεσα να το κάνει. Εγώ ευχαρίστως θα το έβλεπα για πολλαπλή φορά.

Έκθεση εικόνων 

Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο