Γνωρίστε την Κατερίνα Παπαδημητρίου

Η Κατερίνα Παπαδημητρίου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους. 

Σύντομο βιογραφικό

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

 Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Η ημέρα που ο πατέρας μου έδωσε τα κλειδιά του μαγαζιού μας (είχαμε εκδοτικό οίκο στην οδό Σταδίου 50) και με έστειλε μόνη μου απ’ την Κυψέλη όπου μέναμε να το δώσω στους υπαλλήλους για ν’ ανοίξουν. Ήμουν τότε επτά χρονών.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Το γεγονός ότι όποτε έφτανα στα όρια της απελπισίας, μόλις πίστευα ότι «δεν υπάρχει ελπίδα» πάντα κάποιο θαύμα συνέβαινε και σωζόμουν.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με τις φίλες μου, φυσικά.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Αν -και οσάκις - το αποφασίσουμε. Η επιλογή είναι δική μας.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Τα προβλήματα υγείας. Το ψέμα. Η ανοησία.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Ο Αττικός ουρανός.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Σοφία, όπου συμμετέχουν σε αυτόν που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Στην εποχή της ωριμότητας –αν κι εφόσον καταφέρουμε να ωριμάσουμε εννοείται.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η καθημερινότητα που κρύβει μέσα της το θαύμα  -ή την καταστροφή.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση. Οι βιογραφίες (με προτίμηση στις αυτοβιογραφίες). 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Ο Δον Κιχώτης.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Εξαρτάται από τον εκάστοτε συγγραφέα. Σε μένα ξεκινάει αυτόματα αλλά για να ολοκληρώσω, δυστυχώς, χρειάζομαι και πειθαρχία.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Για λόγους πρακτικούς κυρίως έχω «βολευτεί» με το λάπτοπ μου. Αφενός αποφεύγω τις τενοντίτιδες κι αφετέρου εξοικονομώ το χρόνο που θα μου έτρωγαν οι αλλεπάλληλες διορθώσεις και η τελική δακτυλογράφηση του χειρογράφου.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

«Τρανοί κι αν είν’ οι τάφοι, τάφοι θα ’ναι».  Κωστής Παλαμάς.

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… κάποια μέρα εμείς οι άνθρωποι θ’ αντιληφθούμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα απ’ αυτά που μας χωρίζουν.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Ανεπιφύλακτα συστήνω την ταινία  «Στην κοιλάδα του Ηλά» για το αντιπολεμικό της μήνυμα.

Έκθεση εικόνων 

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Άρες μάρες πενηντάρες".

Είστε πενηντάρα; Δεν σας φαίνεται! Αλλά ακόμα κι αν δεν είστε (γι' αυτό και δεν σας φαίνεται), το παρόν εγχειρίδιο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, και αποκλειστικά σε γυναίκες.
Πας αρσενικός αναγνώστης θεωρείται εξ ορισμού ύποπτος για κατασκοπεία και κινδυνεύει να υποστεί τις σχετικές κυρώσεις (ήτοι, να διαβάζει γυναικείες "αρλούμπες" κατά τη γνώμη του, "σοφίες" κατά τη γνώμη μας). 
Τι συλλογάστε λοιπόν κορίτσια; Αγοράστε το! Τόσα και τόσα λεφτά σε μαλακίες ξοδεύετε. "Κι αν δε μ' αρέσει;", θα ρωτήσουν κάποιες. Εντάξει, μία πάνω-μία κάτω (μαλακία εννοώ) δεν κάνει δα και τόση διαφορά. Ακόμα το σκέφτεστε;
Ο χρόνος τρέχει (κι ας ισχυρίζονται οι επιστήμονες ότι "χρόνος δεν υπάρχει"). Το ίδιο τρέχουν και τα χρόνια σας, που αισίως έφτασαν τα -άντα, τα -ήντα, μη σας πω και τα -όντα. Πάρτε το και θα με θυμηθείτε. Πάρτε το γιατί έχουμε και χρέη να ξοφλήσουμε!