Γνωρίστε την Ευσταθία Γαλάνη

Η Ευσταθία Γαλάνη κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με το Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό 

Η Ευσταθία Γαλάνη γεννήθηκε στο Αγρίνιο την 1^η Φεβρουαρίου του 1980 και μεγάλωσε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας.

Σπούδασε Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τα τελευταία  χρόνια ασκεί το λειτούργημα του εκπαιδευτικού στον Αστακό.

 Από τα μαθητικά κιόλας χρόνια είχε διαφανεί η κλίση προς τον γραπτό λόγο είτε αυτός μεταφραζόταν σε ποίηση, είτε σε διήγημα είτε σε πεζό είτε σε θεατρικό κείμενο. Όταν έφτασε όμως το «πλήρωμα του χρόνου» αποφάσισε να τολμήσει να δοκιμάσει να εκδώσει ένα μυθιστόρημά της και τελικά φιλοξενήθηκε απ’ τις εκδόσεις Ιωλκός το πρώτο της εγχείρημα «Μοίρες» που αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που θα ακολουθήσει σύντομα. Θεατρικά της έργα πήραν σάρκα και οστά από παιδιά του Δημοτικού και ελπίζει στο μέλλον να μπορέσει να τα εκδώσει κι αυτά. 

Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Έχω πολλές και καλές αναμνήσεις απ’ τα παιδικά μου χρόνια: Γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα μαζί με  την αγαπημένη μου αδελφή τα ξαδέλφια μου… χορός, παιχνίδια, θέατρο!!!  Στιγμές μεστές από αγάπη, ζωντάνια, συγκίνηση.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Αντλώ δύναμη από εμένα. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς πολλή δουλειά, θυσίες, κόπο. Αυτό έμαθα παλεύοντας από μικρή σε μικρούς και μεγάλους αγώνες.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με δύο άτομα, συνήθως! Έχω την ευτυχία να έχω μια καταπληκτική μητέρα, η οποία με νιώθει και με καταλαβαίνει, και ασφαλώς με τον σύζυγό μου.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Όλοι έχουμε ασπίδες. Είναι επιλογή μας όμως αν θα τις σηκώσουμε ψηλά, μπροστά μας για να μας προστατέψουν ή αν θα τις ρίξουμε πίσω μας και θα το βάλουμε στα πόδια ηττημένοι απ’ τους πειρασμούς… Αυτή η φωνούλα που μας μιλά και δεν την ακούμε… είναι η μεγαλύτερη ασπίδα!

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η Προδοσία. Όταν εμπιστεύομαι κάποιον και με προδίδει, χάνεται η γη κάτω απ’ τα πόδια μου.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Μα φυσικά, ένα παιδικό χαμόγελο! Τι πιο αγνό και υπέροχο για να ξεκινήσει η νέα ημέρα!

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Έφη, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Η πραγματική Έφη βρήκε τον εαυτό της όταν γεννήθηκε ο γιος της! Τότε γαλήνεψε η ψυχή, θεραπεύτηκε το σώμα και καθάρισε το μυαλό!!!

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η Αγάπη, η ανόθευτη, η ανιδιοτελής.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει  περισσότερο;

Ο θεατρικός λόγος, γιατί μπορεί να είναι αναφορικός, αλλά και λυρικός συνάμα!

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του κάθε ήρωα χτίζεται απ ’τον δημιουργό του. Πιστεύω πως ακόμη κι αν μπορούσα να αλλάξω την μοίρα κάποιου ήρωα, δεν θα το ήθελα, γιατί θα διασαλευόταν η ισορροπία ολόκληρου του έργου  και θα άλλαζε ίσως και η τραγικότητα του ήρωα αυτού. Φανταστείτε να μην είχε αυτοκτονήσει η Αντιγόνη του Σοφοκλή;

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Η γραφή είναι κάτι που αναβλύζει από μέσα σου, χωρίς να το καταλαβαίνεις πολλές φορές… Όταν την εκβιάζεις… σε αφήνει.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Κρατώ πάντα σημειώσεις σε χαρτί, όταν δεν βρίσκομαι κοντά σε υπολογιστή. Καταστρώνω σχέδιο, πλοκή, αλλά πολλές φορές όταν ξεκινώ να γράφω, η ιστορία από μόνη της μπορεί να με οδηγήσει αλλού.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

Τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

Όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

Καβάφης, βέβαια… Όσο μπορείς.

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… τα όνειρα κάποτε βγαίνουν αληθινά.

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Νομίζω πως υπάρχει, ανάμεσα στις τόσες, μια ταινία όπου το μεγαλείο της ανθρώπινης υπομονής και θέλησης αναδεικνύεται και αυτή είναι «Οι Άθλιοι» . Δεν υπάρχει κατ’ εμέ πιο συγκινητικός χαρακτήρας απ’ τον Γιάννη Αγιάννη και πιο συμπονετικά μισητός απ’ τον διώκτη του, Ιαβέρη!

Έκθεση εικόνων 

Μια γρήγορη ματιά στην πλοκή του βιβλίου.

Η Λαμπρινή νομίζει ότι είναι ένα συνηθισμένο, σύγχρονο κορίτσι ώσπου αποφασίζει να διοργανώσει στο σπίτι της ένα πάρτι με τους φίλους της. Εκείνη τη βραδιά ένα παιχνίδι που θα εξελιχθεί απρόσμενα, θ’ αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι που θα της αποκαλύψει σταδιακά το μυστικό που κρύβεται πίσω από την πραγματική καταγωγή της.
Στη μαγευτική περιπλάνησή της θα βρεθεί αντιμέτωπη με το Κακό προσωποποιημένο...
Το βιβλίο «Μοίρες» της Ευσταθίας Γαλάνη είναι ένα μυθιστόρημα για το πεπρωμένο του ανθρώπου, για την αέναη πάλη του καλού με το κακό και για τις ανθρώπινες αξίες και δυνάμεις.