Γνωρίστε την Ευγενία Οικονομοπούλου

 

 Η Ευγενία Οικονομοπούλου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους. 

Σύντομο βιογραφικό

Η Ευγενία Οικονομοπούλου γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους, όπου και ζει. Είναι ψυχοθεραπεύτρια και σαν ραδιοφωνική παραγωγός παρουσιάζει 2 διαδικτυακές εκπομπές, όπου προβάλλεται το έργο ποιητών και λογοτεχνών. Είναι απόφοιτος ψυχολογίας, απόφοιτος του προγράμματος «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» και κάτοχος Med από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σπουδές στην Εκπαίδευση». Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.).

 

Εργογραφία

(2018)	Για ένα κομμάτι γης, Άνεμος Εκδοτική
(2017)	Τίποτα δεν είναι δεδομένοΈλευσις & Υδράνη
(2016)	Α και Ω της ζωής ο έρωτας, Όστρια Βιβλίο
(2016)	Το τριαντάφυλλο που μου χάρισες, Όστρια Βιβλίο

 

Συμμετοχές σε συλλογικά έργα

(2018) «Αχ, Έρωτα, Ημερολόγιο 2018», Βεργίνα        

(2018) «Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018» το βιβλίο

(2017) «Αχ, Έρωτα, Ημερολόγιο 2017», Βεργίνα 

(2017) «Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2017», το βιβλίο 

(2016) «3ος & 4ος Κύκλος ποίησης» Έλευσις & Υδράνη 

(2016) «Ανθολογία Ποίησης», Συμπαντικές Διαδρομές 

(2016) «Ανθολόγιο Ποιήσεως, Χειμώνας», Όστρια 

(2016) «Ανθολόγιο Ποιήσεως, Φθινόπωρο», Όστρια 

 

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Κατ’ αρχάς να σ’ ευχαριστήσω για τη πρόσκληση. Θα τολμήσω να πω ότι έχω αρκετές καλές αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία. Αλλά θα σας πω μία ανάμνησή μου η οποία με έχει καθορίσει. Έφηβη εγώ. Οι γονείς μου δεν με άφηναν να ξενυχτάω. Εγώ ήθελα να διαβάζω, εκείνη την εποχή διάβαζα Λουντέμη. Άφηνα λοιπόν, τα παντζούρια μισάνοιχτα και με το φως της λάμπας του Δήμου, συνέχιζα το διάβασμά μου, παριστάνοντας ότι κοιμάμαι. Έτσι διάβασα το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα». Μπορώ να πω ότι η απόλαυσή μου ήταν τεράστια..

 

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Όμορφες στιγμές, ανασύρω. Ηρεμίας κι έρωτα. Έρωτας για μένα είναι κάθε τι που είναι δημιουργία, ζωή. Θεωρώ ό,τι και να μας συμβεί στη ζωή πάντα υπάρχει και κάτι καλό, που κρύβεται από πίσω. Έστω και αν διαπιστώσω ότι αυτό που μου συνέβη ήταν λάθος επιλογή, είναι ένα ιδιαίτερο μάθημα για εμένα.

 

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Συνήθως με τον εαυτό μου αρχικά. Θα τις μοιραστώ μετά, μόνο με ανθρώπους που έχουμε κοινές προσλαμβάνουσες και θεωρώ ότι θα με νοιώσουν και θα με καταλάβουν.

                                                                                                                            

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Μεγαλώνοντας αναπτύσσουμε τις ασπίδες μας και τους μηχανισμούς άμυνάς μας. Θεωρώ όμως ότι δεν μπορώ να ξεφύγω από το ρομαντισμό της παιδικής κι εφηβικής μου ηλικίας. Μη ξεχνάς γράφω ποίηση, και μάλιστα κυρίως ερωτική, και σαν τέτοιος άνθρωπος δεν μπορώ να μην ακολουθώ τα συναισθήματά μου. Σ’ αυτό τον άλλο κόσμο θα υπάρχω όσο ζω.

 

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η ανειλικρίνεια και ο φθόνος. Η προδοσία και η αχαριστία. Ενώ πια τ’ αναγνωρίζω αμέσως ή αρκετά νωρίς, δεν μπορώ να  αποδεχτώ ότι υπάρχουν. Απομακρύνομαι αμέσως. Δεν θέλω να υπάρχουν στη ζωή μου. Είναι ένας μηχανισμός άμυνας, αυτός. Αλλά δεν νομίζω ότι μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Είναι χαμένη υπόθεση για μένα.

           

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Ένα χαμόγελο και ένα βλέμμα κάτω από το γαλάζιο του ουρανού.

 

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Ευγενία, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Νομίζω όταν είμαι ερωτευμένη. Τότε όλα λειτουργούν σωστά και η έμπνευσή μου πάει στα ύψη. Είτε πάνε όλα καλά, είτε όχι. Θέλω ν’ απολαμβάνω κάθε στιγμή και να την νοιώθω μέχρι το μεδούλι μου.

 

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η αγάπη για τον εαυτό μας πρώτα. Αν δεν αγαπάς και δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, τότε δεν μπορείς ν’ απολαύσεις τίποτα.

 

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση και η λογοτεχνία. Μου αρέσει η λογοτεχνία που αναφέρεται στα κοινωνικά και συναισθηματικά (ψυχολογικά) θέματα. Αν συνδυάζεται και με ιστορικά στοιχεία μου αρέσει περισσότερο.

 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Οι λογοτεχνικοί ήρωες έχουν γίνει γι’ αυτό που το χέρι του δημιουργού τους έγραψε. Όχι, δεν θα ήθελα κάτι ν’ αλλάξω γιατί τότε δεν θα ήταν αυτό που διάβασα, θα ήταν κάτι άλλο.

 

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;

Νομίζω ότι απαιτεί κάποιες φορές πειθαρχία, αλλά εγώ δεν την έχω. Γράφω την συγκεκριμένη στιγμή αυτό που έρχεται από μέσα μου. Αυτόματα λοιπόν για μένα. Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί γράφω ποίηση. Η ποίηση είναι για μένα σαν μία φωτογραφία σ’ ένα πλάνο. Στο πεζό που είναι σαν μία ολόκληρη ταινία, μάλλον χρειάζεται πιο πολύ πειθαρχία. Είναι κάτι που επιθυμώ να δοκιμάσω. Ερωτοτροπώ μαζί του πολύ καιρό τώρα.     

      

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Ένα μολύβι με διευκολύνει σε ώρες που δεν έχω μαζί μου υπολογιστή, για εκείνες τις εκλάμψεις που έρχονται σε ώρες περίεργες, όπως στο δρόμο, ας πούμε. Χρησιμοποιώ όμως και το κινητό μου, μαγνητοφωνώντας όταν οδηγώ, επίσης. Στη γραφή μου χρησιμοποιώ τη λέξη «πένα», που ταιριάζει καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία μου, αλλά λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, αναπόφευκτα καταφεύγω στις γραμματοσειρές ενός κομπιούτερ. Μου αρέσουν οι γραμματοσειρές που θυμίζουν γραφή πένας, κυρίως.

 

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Θα σου πω ένα μικρό σε μέγεθος ποίημα:

 

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα

Που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι

Να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει

Έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντας το πέρα

 

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του.

Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει.  Αν ρωτιούνταν πάλι,

Όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει

Εκείνο τα’ όχι-το σωστό- εις όλην την ζωή του.

 

Όπως κατάλαβες,  είναι το Che fece .... il gran rifiuto του Κωνσταντίνου Καβάφη

 

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις… πως ο κόσμος θα γίνει όμορφος χωρίς πολέμους και παντού θ’ ανθίζουν οι λεμονιές και τα παιδιά θα παίζουν ανέμελα. Οι άνθρωποι θ’ αγαπιούνται και δεν θα πονάνε πια.

 

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Υπάρχουν πολλές ταινίες που είναι αξιόλογες. Τελευταία είδα μία που μου άρεσε πολύ, αξίζει κάποιος να την δει. Μας δείχνει τη δύναμη της θέλησης σ’ όλο της το μεγαλείο. Είναι αληθινή ιστορία. Λέγεται «Queen  of  Katwe”.

 

Έκθεση εικόνων

 

Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Για ένα κομμάτι γης".

 

Η φύση είναι το συστατικό από το οποίο αποτελείται η ύπαρξή μας. Τα τέσσερα στοιχεία της εναλλάσσονται στο αέναο κύκλο της ζωής, στη γη ετούτη που βρέθηκαν οι ψυχές  μας.

Πλέουμε μέσα στα κύματα του σύμπαντος, απειροελάχιστη είναι η μορφή μας.                                        

Στον καθένα, αντιστοιχεί κι ένα κομμάτι γης, μέσα από τον κλήρο που του έλαχε. Σεβάσου αυτό που σου δόθηκε κι αγάπησέ το. Σεβάσου τον εαυτό σου και πρόσεχέ τον. Γίνε ένα με την φύση σου.

Στροβιλίσου  στον άνεμο και γύρισε πίσω στον τόπο που γεννήθηκες, εκεί που οι παφλασμοί και τα κοχύλια βασιλεύουν.

 

Αποκτήστε το άμεσα: 

www.anemosekdotiki.gr/poihsh/kommati_gis.html