Γνωρίστε την Ευδοξία Τόσιου

Η Ευδοξία Τόσιου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους. 

Σύντομο βιογραφικό

Η Ευδοξία Τόσιου μεγάλωσε με τις ιστορίες της γιαγιάς και της μαμάς, για νεράιδες και ξωτικά, για έναν ψύλλο που έσπασε το πόδι του, για δράκους και μαγικά φίλτρα. Με τον καιρό, ήρθε η ώρα να επισκεφτεί τη βιβλιοθήκη στη χώρα του παραμυθιού. Μετά από μεγάλη έρευνα και διάβασμα πολλών παραμυθιών, ανακάλυψε το δικό της παραμύθι, στο τελευταίο ράφι, πάνω-πάνω δεξιά, λίγο σκονισμένο, γιατί περίμενε καιρό. Σ' αυτήν τη βιβλιοθήκη περιμένουν και άλλα πολλά παραμύθια να τα κάνετε δικά σας, αρκεί να θέλετε να ταξιδέψετε σε χώρος μαγικούς και φανταστικούς...
Η Ευδοξία Τόσιου γεννήθηκε στη Νάουσα και είναι απόφοιτος Γυμναστικής Ακαδημίας Α.Π.Θ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο γιους.

Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Ως παιδί ήμουν πολύ τυχερή γιατί οι στιγμές και τα ερεθίσματα των γονιών μου είναι βαθιά ριζωμένα στην ψυχή μου αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φτάσω στην ηλικία που είμαι τώρα και να πω πως έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες, μία όμως ανάμνηση θα μου μείνει ανεξίτηλη, όταν γύρω στην ηλικία των 4-5 ανήμερα Χριστουγέννων, με ξυπνάει η μαμά μου ξημερώματα να μου πει πως ο Άη Βασίλης έχει αφήσει τα δώρα κάτω από το δέντρο. Ήταν ένα ζευγάρι μπότες. Από χαρά μεγάλη τις φοράω αμέσως, ντύνεται γρήγορα η μαμά μου και μου φοράει μπουφάν και σκούφο. Αμέσως βγαίνουμε βόλτα στην γειτονιά ενώ το χιόνι καθώς έπεφτε είχε καλύψει τους δρόμους. Μου φάνταζε μαγικό.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Οι συμβουλές των γονιών μου. Αποτελούσαν και αποτελούν οδηγό για μένα.

Και στο παρελθόν αλλά και για το μέλλον.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Πολλές πάρα πολλές… τις μοιράζομαι με τον άντρα μου και το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου, να είναι επιρρεπής σ’ αυτούς. Ο χαρακτήρας και οι καταβολές του κάθε ανθρώπου αποτελούν και την ασπίδα του.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Με προσγειώνει η πραγματικότητα δυστυχώς… Είμαι φύση αισιόδοξη αλλά με όλα αυτά τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω μας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας..  Παρ’ όλα αυτά δεν το βάζω κάτω.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Ένας λόγος… για την μοναδικότητά της… γιατί όταν περάσει θα ανήκει στο παρελθόν…

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Ευδοξία, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Σε κάθε εποχή… όταν το σώμα, το μυαλό και η ψυχή συμβαδίζουν και βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους τότε όλες οι εποχές φαντάζουν ιδανικές.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η ανιδιοτελείς αγάπη και η εμπιστοσύνη.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Ανάλογα με την ψυχολογία της στιγμής. Νομίζω και ο γραπτός και ο προφορικός με συναρπάζουν το ίδιο.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Όχι, κανένας… πιστεύω κάθε ήρωας έχει προδιαγεγραμμένη μοίρα από τον Δημιουργό του… Είναι σαν να ακυρώνω όλη την προσπάθεια  του συγγραφέα.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;    

Σε μένα λειτουργεί κυρίως αυτόματα, ως προς την σωστή όμως διατύπωση: Χρειάζεται πειθαρχία.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Επιλέγω το μολύβι… θέλω να γευτώ όλη την διαδικασία, από το ξύσιμο μέχρι το τελικό αποτέλεσμα της ιδέας.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

«Κάνε τη ζωή σου ένα όνειρο και το όνειρό σου πραγματικότητα»

ΑΝΤΟΥΆΝ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ ΕΞΥΠΕΡΥ

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… κάποια μέρα τα όνειρα πραγματοποιούνται.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Αγαπημένη μου ταινία είναι η Αμελί όπου μπορούμε να δούμε πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας εάν πραγματικά νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπό μας. Για μένα αυτή η ταινία είναι ένα παραμύθι για μεγάλα «παιδιά».

Έκθεση εικόνων

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Η χώρα του μη".

Αποκτήστε το άμεσα:

likofos.gr/index.php?route=product/product&product_id=92