Γνωρίστε την Έλενα Βίτσου

Η Έλενα Βίτσου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Γεννήθηκα στην Αθήνα την εποχή που όλα έμοιαζαν ν’ αλλάζουν με τρομερή ταχύτητα. Καθώς αιώνια ερωτευμένη με τα χαρμάνια και το άρωμα  τους, μπαίνω στον κόσμο του τουρισμού και της εστίασης τόσο απρόσμενα όσο μπήκε και το εργαστήριο δημιουργικής γραφής Αλάτι για μένα. Πάθος με τις γλώσσες και τον κόσμο, δουλεύω το όνειρο του μεταφραστικού πάνω στην αραβική και ισπανική. Η γραφή για μένα είναι μια μέθοδος επικοινωνίας μεταξύ του εαυτού μου και των ήρεμων στενών σοκακιών της ψυχής μου, με αποτέλεσμα αυτού του είδους η σχέση να μην αποκτήσει ποτέ ημερομηνία λήξης. Τα βιβλία, από την άλλη, μου δίνουν τον λόγο και το κίνητρο να μην πάψω ποτέ να ελπίζω στους ανθρώπους και στην έκφραση που μπορούν να δημιουργήσουν.

Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Οι αμέτρητες ώρες που χαλούσα με τρομερό ζήλο γράφοντας κάθε μέρα και από μια καινούργια ιστορία αντίστοιχα έτσι ώστε πάντα οι κούκλες μου να έχουν κάτι συναρπαστικό να ζήσουν. Όταν τις ολοκλήρωνα, έδινα ζωή σε αυτές με ολόκληρες παραστάσεις κάθε φορά. Ήταν η αγαπημένη μου ασχολία!

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Σε κάθε στασιμότητα και δυσκολία που συναντώ στη ζωή μου και αποτελεί κίνδυνο για το μέλλον μου, σκέφτομαι πάντα τα λόγια του μέγιστου για μένα Γάλλου συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ που είχε πει “ Όλα γίνονται από μια συνήθεια. Είμαστε γελοίοι αριθμοί μιας κοινωνίας που ενεργεί από συνήθεια, μισούμε η αγαπάμε από συνήθεια και σκεπτόμαστε τα “μεγάλα προβλήματα” από συνήθεια”. Είχαν έρθει τα αποφθέγματά του στα χέρια μου σε πολύ τρυφερή ηλικία και τολμώ να πω ότι έβαλε το δικό του λιθαράκι στα βήματα που αποτελούν το μέλλον μου.
 

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Πρώτα με τον ίδιο μου τον εαυτό σε μια εκ βάθος συζήτηση και μετά με τον άνθρωπο που αγαπάει εξίσου το ίδιο εμένα αλλά και αυτόν τον περίεργο εαυτό γεμάτο “αναλαμπές”.
 

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Είναι στο χέρι μας να βάλουμε ασπίδες για ό,τι μας κάνει να αισθανόμαστε ότι πρέπει να προστατευτούμε από αυτό. Ο κάθε ένας από εμάς έχει και τη δική του όμως, καλό θα ήταν να αναλογιστούμε αν είναι αρκετά ικανή αυτή η ασπίδα που διαλέξαμε μπροστά σε χιλιάδες πειρασμούς που φέρνει η ζωή.
 

Τι σας προσγειώνει απότομα;
Η απογοήτευση. Κυρίως όταν έρχεται από ανθρώπους που δεν είχα ιδέα ότι θα μπορούσαν να μου φέρουν μέσα μου αυτό το συναίσθημα.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Η ίδια η ζωή! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από αυτό για να ξυπνάς με χαμόγελο και να αγαπάς κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο πολύ.
 

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή/τον αληθινό (συμπληρώστε το μικρό σας όνομα), όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);
Η Έλενα βρίσκεται με όλα τα μέρη του σώματός της στην εποχή του χειμώνα. Εκεί εκφράζεται αληθινά, εκεί δημιουργεί, εκεί αισθάνεται όμορφα και εκεί μπορεί να αφήσει με ασφάλεια την ψυχή της.
 

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;
Η ελπίδα. Χωρίς αυτήν, δεν μπορείς να ρισκάρεις. Και η ζωή, είναι ένα μεγάλο ρίσκο!
 

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Η αφήγηση με συγκινεί αλλά και με συναρπάζει ταυτόχρονα. Έχει τη δύναμη να περάσει απίστευτα εσωτερικά μηνύματα και για μένα μπορεί να σε ταξιδέψει ξεχνώντας εντελώς την αίσθηση του χρόνου.
 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Θεωρώ πως το κάθε τέλος που δίνει ο συγγραφέας στον δικό του λογοτεχνικό ήρωα είναι για κάποιο λόγο. Θέλει να περάσει τα δικά του μηνύματα και να αφήσει τη δική του σφραγίδα στον ήρωα που έπλασε. Δεν θα άλλαζα ποτέ τη σκέψη και την προσωπική επιλογή η οποία έφερε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα όσο και αν αυτό με στεναχωρούσε αν και πάντα προσπαθώ να δώσω μια εξήγηση ακόμα και αν εγώ η ίδια διαφωνώ με αυτό.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Η γραφή είναι τρόπος έκφρασης. Δεν φαντάζομαι ότι μπαίνει σε αυτό “πρόγραμμα” πειθαρχίας. Αυτό που απαιτείται κατά τη γνώμη μου, είναι υπομονή και επιμονή για ένα όνειρο που θέλεις να πάρει σάρκα και οστά.
 

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Και τα δύο είναι εξίσου πολύ αγαπημένες ενέργειες για να αποτυπώνω τις σκέψεις μου, να δίνω ζωή στους ήρωες και να εκφράζω όλη την έμπνευσή μου όσο πιο καλύτερα μπορώ.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
“Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα έρθουν κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά.
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
...παρ’ όλα αυτά Μαρία” - Κ. Γώγου.

Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως...
... πως η ρόδα της ζωής, γυρνάει ακριβώς ότι ζητήσεις αρκεί να έχεις δυνατό στομάχι για τη …ζαλάδα.
 

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
Όσα χρόνια και να περάσουν, μια ταινία θα παραμείνει καλά χαραγμένη στην ψυχή μου μα και στο μυαλό μου: “Με τα μάτια κλειστά”. Μια συγκλονιστική ταινία που  έρχεσαι αντιμέτωπος με τη δύναμη της ψυχής και το μεγαλείο της ανθρώπινης συνύπαρξης.

Έκθεση εικόνων

Το πιο πρόσφατο λογοτεχνικό της εγχείρημα κυκλοφορεί από το "Εργαστήριο Συγγραφής - Εκδόσεις Αλάτι".

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Μ' ένα στυλό διαρκείας".

Απ' το οπισθόφυλλο της έκδοσης

Ένας μαγικός κόσμος για μας που αγαπάμε το γράψιμο η γραφική ύλη. Τετράδια, μολύβια, γόμες, ξύστρες, στυλό... Απ' αυτή την αγάπη εμπνευσμένο το θέμα του δεύτερου βιβλίου του εργαστηρίου μας.

«Μ' ένα στυλό διαρκείας»: πόσες λέξεις μπορούν να γραφτούν; Πόσα όνειρα ν' αποτυπωθούν στο χαρτί; Πεζά ή ποιήματα; Μυθοπλασία ή απλές σκέψεις; Πολυσέλιδα βιβλία ή ιστορίες λίγων γραμμών;

Στο α' μέρος θα βρείτε τα κείμενα που εμπνεύστηκαν απ' το θέμα όσες/όσοι παρακολούθησαν τον δεύτερο και τρίτο κύκλο συγγραφής.

Στο β' μέρος κάποιες απ' τις εργασίες που προέκυψαν στο τρίμηνο πρόγραμμά μας.

Μ' ένα στυλό διαρκείας βάζουμε πλώρη για τ' όνειρο!

www.ekdoseisalati.com/p/me-ena-stylo-diarkeias/

Για το BOOK TOUR, Θεοφάνης Θεοφάνους.