Γνωρίστε την Ειρήνη Μακρή-Αδάμου

Η Ειρήνη Μακρή-Αδάμου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η κυρία Ειρήνη Μακρή – Αδάμου γεννήθηκε και ζει στη πόλη της Καλαμπάκας.
Αποφοίτησε από τη σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων.
Είναι σύζυγος του Συμβολαιογράφου κ. Νικόλαο Δ. Αδάμου με τον οποίο απέκτησε δύο αγόρια, τον Παύλο και τον Αλέξανδρο. 

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη; 

Το μεσημεριανό οικογενειακό τραπέζι που όλοι περιμέναμε με λαχτάρα και αγάπη. Φυσικά τα ψυχικά οφέλη που εισπράτταμε ήταν πλείστα όσα. Διότι βιώναμε την αίσθηση της ασφάλειας και της σταθερότητας και ότι ανήκουμε σε μια στενή και δεμένη οικογένεια με την οποία μπορούμε να μοιραστούμε τόσο τις χαρές όσο και τις ανησυχίες μας. Επίσης να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, να μοιραστούμε τα νέα της ημέρας και να ανταλλάξουν εμπειρίες. Να μοιραζόμαστε ευθύνες και να αναπτύσσουμε τις δεξιότητές μας όσον αφορά το πρακτικό μέρος του οικογενειακού τραπεζιού (π.χ. στρώσιμο του τραπεζιού, πλύσιμο πιάτων). Τέλος να μάθουμε καλούς τρόπους σχετικά με τη συμπεριφορά μας στο τραπέζι. 

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον; 

Η απάντηση είναι η ίδια με την πρώτη σας ερώτηση, η σύναξη της οικογένειας γύρω από το μεσημεριανό τραπέζι. Πιστεύω ότι για τις περισσότερες οικογένειες το φαγητό συμβολίζει τη φροντίδα του ενός για τον άλλον, είναι η ώρα εκείνη της ημέρας που ο καθένας αφήνει το κινητό και άλλες οθόνες και δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να αγγίζει αληθινά πράγματα και να μιλάει με ανθρώπους που είναι παρόντες. Ο κόσμος μας σήμερα γίνεται όλο και πιο εικονικός, με αποτέλεσμα η διαδικασία της μαγειρικής και του γεύματος να αποτελούν δύο από τις ελάχιστες στιγμές της ημέρας που ερχόμαστε σε επαφή με αληθινά πράγματα. Ίσως αυτό να μην είχε τόση σημασία πριν από 15 ή 20 χρόνια, σήμερα όμως αρχίζει να έχει όλο και μεγαλύτερη. 

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Ο σύζυγός μου είναι για μένα πρωταγωνιστής στη ζωή μου. Είναι αρωγός και συνοδοιπόρος πλάι μου. Είναι αυτός με τον οποίο θα μοιραστώ τις σκέψεις μου τα όνειρά μου και όπως λέτε, τις εκλάμψεις και τις αναλαμπές μου. 

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε; 

Επιβάλλεται να έχουμε όρια και φραγμούς στη ζωής μας. Αν δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε μία οριοθέτηση τότε θα είμαστε μία κοινωνία ανήθικη. Είναι απαραίτητο να μάθουμε τις αδυναμίες μας, να είμαστε προετοιμασμένοι, να ισχυροποιήσουμε τις πεποιθήσεις μας και να βρούμε φίλους που να μας στηρίζουν. 

Τι σας προσγειώνει απότομα; 

Δεν είμαι άνθρωπος που ¨πετάω στα σύννεφα¨ αντιθέτως είμαι ρεαλίστρια αλλά αν καμία φορά νιώθω πως ονειροβατώ ο σύζυγός μου φροντίζει να με επαναφέρει στην πραγματικότητα και να προσγειωθώ αλλά ομαλά κι όχι απότομα. 

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα. 

Πρέπει να είμαστε οπτιμιστές. Να αντικρίζουμε τη ζωή με χαμόγελο καθώς λειτουργεί ως καθρέφτης και ως εκ τούτου να νιώθουμε χαρά και ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε. 

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Ειρήνη, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Είναι πολλές αυτές οι στιγμές αλλά μία από αυτές και μακράν η ωραιότερη είναι όταν βρίσκονται στην αγκαλιά μου τα δύο λατρεμένα μου παιδιά. Το σώμα μου είναι γειωμένο, η ψυχή μου φτερουγίζει και το μυαλό μου προσπαθεί να φυλακίσει αυτήν την ιδανική στιγμή! 

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής; 

Η ζωή κρύβει ανεξιχνίαστες πτυχές, γι’ αυτό και κανένας δεν θα μάθει ποτέ όλα τα μυστικά της. Εκεί που νομίζεις πως την κατάκτησες, σου παρουσιάζει τις μεγαλύτερες εκπλήξεις. Εκεί που κάθεται κανείς αμέριμνος και ήσυχος ξαφνικά ξεσπάει μια καταιγίδα. Αγωνίζεσαι ηρωικά για την πρόοδο σου και σου έρχονται όλα ανάποδα και σε οδηγούν στην αποτελμάτωση. Προσπαθείς να εμβαθύνεις στο νόημα της ζωής και ξαφνικά απογοητεύεσαι. Κανένας δεν μπορεί να πιάσει με τη λογική μόνη και να συλλάβει τα βαθύτερα αίτια και την ουσία της ζωής. Και όσοι πάλι νομίζουν πως το συλλαμβάνουν, αυταπατώνται. Ζωή και λογική δεν πάνε μαζί. Μερικοί ζαλίζονται τόσο πολύ στη ζωή που φτάνουν σε πλήρη απογοήτευση. Ο καθένας βλέπει τη ζωή με διαφορετικό μάτι. Άλλα πράγματα κάνουν ευτυχισμένο τον ένα και άλλα τον άλλο. Εν κατακλείδι για μένα η ουσία της ζωής είναι πρώτιστα η οικογένεια και έπειτα να έχεις φίλους αγαπημένους. 

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής 

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο; 

Αν εννοείτε τον προφορικό ή γραπτό λόγο ο καθένας είναι τόσο διαφορετικός αλλά και τόσο χρήσιμος. Ως συγγραφέας όμως δε θα μπορούσα να επιλέξω άλλον από τον γραπτό λόγο! Κατέχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδία μου. Όπως όλοι γνωρίζουμε η επικοινωνία με γραπτό λόγο είναι κατά κανόνα μια μοναχική δραστηριότητα. Επίσης, ο γραπτός λόγος είναι προσχεδιασμένος και γι’ αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί πιο επιμελημένος από κάθε άποψη από τον προφορικό. Είναι σαφής, ακριβής και πυκνός λόγος, καθώς το λεξιλόγιο είναι επεξεργασμένο και η σύνταξη πιο φροντισμένη σε σχέση με τον προφορικό. Ένα τελευταίο και βασικό χαρακτηριστικό του γραπτού λόγου είναι η ιδιότητά του να διατηρείται στο χρόνο. 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε; 

Όχι, δεν θα άλλαζα σε καμία περίπτωση την πλοκής μιας ιστορίας όπως την εμπνεύστηκε ο δημιουργός. 

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα; 

Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να κλείνομαι στο δωμάτιό μου και να γράφω με τις ώρες. Για μένα η γραφή είναι επιτακτική ανάγκη. Λες και κάποιος μου ψιθυρίζει συνεχώς στο αυτί όλες αυτές τις ιδέες! Απαιτείται όμως αφοσίωση και σκληρή δουλειά για ένα άρτιο αποτέλεσμα. 

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα; 

Από μικρή όταν έπαιρνα στα χέρια μου ένα βιβλίο λίγο πριν ανοίξω την πρώτη σελίδα για να χαθώ μέσα στην ιστορία του, το ξεφύλλιζα και απολάμβανα τη μυρωδιά του χαρτιού ξανά και ξανά. Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που τρελαίνονται με τη μυρωδιά ενός βιβλίου. Αγαπώ αυτή την ασύγκριτη μυρωδιά του χαρτιού και την υπέροχη αίσθηση να πιάνω το μολύβι, χωρίς βέβαια λόγω της επιλογής μου να δαιμονοποιώ την τεχνολογία. 

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία. 

«Κι είναι νωρίς μ’ ακούς; Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτό αγάπη μου να μιλώ για σένα και για μένα.» Οδυσσέας Ελύτης – Το μονόγραμμα. 

Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη 

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια) 

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… ο κόσμος θα αλλάξει και θα γίνει καλύτερος, όταν θα αλλάξεις και θα γίνεις καλύτερος εσύ ο ίδιος. 

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε; 

Υπάρχουν πολλές ταινίες που είναι αγαπημένες μου. Θα ξεχωρίσω όμως μία ελληνική με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Λάμπρο Κωνσταντάρα ¨Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη¨. Διότι αυτό που χρειάζεται η οικογένειά σου είναι να είσαι παρών σε αυτήν. Να μεγαλώνεις τα παιδιά σου, να είσαι δίπλα στο έτερον ήμισυ και όχι απλά να στέλνεις ένα χρηματικό ποσό νομίζοντας πως εκτελείς το χρέος σου ως πατέρας. Σπουδαία μηνύματα!!

Έκθεση εικόνων

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Ένα παιδί χωρίς συναισθήματα".

Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία ενός παιδιού το οποίο ζούσε χωρίς να νιώθει συναισθήματα  έως ότου όλα άλλαξαν…

Πρόκειται για ένα παιδαγωγικό βιβλίο που αφορά σε έναν πολύ σημαντικό τομέα της ανάπτυξης των παιδιών, αναφορικά με την κατανόηση, την επεξεργασία και την έκφραση των συναισθημάτων. Ο Βλάσης είναι ένα παιδί που δεν έχει συναισθήματα, κι έτσι η ζωή του κυλά άχρωμη και ανούσια μέχρι το βράδυ που τον επισκέπτονται στο όνειρό του πέντε συναισθήματα: Χαρά, Λύπη, Φόβος, Ενθουσιασμός και Θυμός. Από την επόμενη μέρα η ζωή του Βλάση αλλάζει, και τα συναισθήματα παίρνουν δειλά δειλά για εκείνον τη θέση που πρέπει να έχουν αυτά στη ζωή κάθε παιδιού, και κάθε μεγάλου ανθρώπου. Δυστυχώς όμως δεν ξέρει να τα διαχειριστεί, με αποτέλεσμα να τον επισκεφτούνε πάλι και να του πούνε Πότε, Πόσο και Γιατί θα χρησιμοποιεί το καθένα χωριστά.