Γνωρίστε τη Λία-Αλήτις-Τσαλαχούρη

 Η Λία-Αλήτις-Τσαλαχούρη κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η Αλήτις -Λία- Τσαλαχούρη γεννήθηκε το 1968 στην Καμίνα της Κεντρικής Αφρικής από γονείς μετανάστες. Από το 1973 ζει στην Αθήνα. 'Eχει σπουδάσει σκηνοθεσία κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου γιατί την ενδιέφερε η γραφή του σεναρίου κι έχει συμμετάσχει με τη μικρού μήκους ταινία "Οι δρόμοι περνούν πάντα μέσα από τις πόλεις" στο Φεστιβάλ Μικρού μήκους Ταινιών της Δράμας. Ψωμίζεται ως διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ.

Η ποιητική συλλογή ''Το Καρουσέλ του Τσε Γκεβάρα'' είναι η πρώτη της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της ''Οδού Πανός''. 

Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Μπάλα με τα αγόρια στην αλάνα. 

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Τα  λίγα μου ταξίδια στον κόσμο.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με το χαρτί.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Όχι. Πιστεύω στους πειρασμούς.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Ο κόσμος της ανθρωπότητας.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Το ότι τη ζει.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Αλήτι-Λία, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);

Όταν γράφει. Αν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια. Γιατί της ζωής είμαστε πολλοί εαυτοί και φάσματα.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η ελευθερία.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση. Περιεκτικότητα και συμπαντικές δυνατότητες έκφρασης και φαντασίας-ορίων της γλώσσας και στίξης.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Όχι, γιατί δημιουργήθηκε για αυτή τη μοίρα. Αν υπάρχει μοίρα ο Ηράκλειτος λέει πως μοίρα είναι ο χαρακτήρας μας, οι επιλογές μας.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Σύμφωνα με τον Καμύ και η καταστροφή θέλει τάξη. Έτσι κι η γραφή. Και αυτόματη είναι και πειθαρχημένη. Από τη σύλληψή της στο χαρτί ως την τελείωσή της.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Τίποτε απ' τα δύο.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Από το ''Τέλος του παιχνιδιού'' του Μπέκετ:

Για σκεφτείτε-Για σκεφτείτε-Στη γη είμαστε- Σωτηρία δεν υπάρχει

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… ο κόσμος αυτός θα γίνει διακαιότερος. 

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Το άλογο του Τορίνο του Μπέλα Ταρ. 

Έκθεση εικόνων