Γνωρίστε την Αλεξάνδρα Μπιτή

Η Αλεξανδρα Μπιτή κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

 Σύντομο βιογραφικό

Ονομάζομαι Μπιτή Αλεξάνδρα είμαι 36 ετών. Ζω και εργάζομαι σε έναν όμορφο τόπο της Θεσσαλονίκης ως δασκάλα χορού. Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήταν μια διέξοδος για μένα, για να βλέπω τη ζωή από άλλες οπτικές γωνίες. Πλέον, ως συγγραφικό μέλος στις εκδόσεις ‘’Αλάτι’’, είδα ένα ακόμη όνειρό μου να γίνεται πραγματικότητα μέσα από τα συλλογικά βιβλία που συμμετείχα.

Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Μια φορά με τα ξαδέρφια μου στο χωριό. Είχαμε κατέβει στο μεγάλο ποτάμι και βάλαμε τις κάλτσες μας στα χέρια μας κάνοντας τους υπερήρωες.  Το τι έγινε δεν μπορώ να το περιγράψω. Καταλήξαμε να γυρνάμε όλο το χωρίο και να σώζουμε όποιον μας χρειαζόταν. Στο τέλος βρεθήκαμε με τις πατούσες των ποδιών μας  μαύρες και τα ρούχα μας  βρεγμένα. Η κατσάδα των γονιών μας αναπόφευκτη μα δε μας ένοιαζε, εμείς στο μικρό μυαλό μας νιώθαμε τεράστιοι και υπεράνθρωποι. Η ανάμνηση αυτή δεν θα σβηστεί ποτέ.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Αυτό που με κάνει να βάζω μπροστά τις μηχανές και να κατακτώ έναν στόχο, να κάνω πράξη μια επιθυμία ή να ζω τα όνειρά μου είναι η κατάθλιψη που πέρασα. Θυμούμενη εκείνη την εποχή του παρελθόντος δεν θα ήθελα να μείνω αμέτοχη ξανά στη δική μου ζωή ούτε και κομπάρσος, αλλά η πρωταγωνίστρια στο δικό  μου έργο.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Συνήθως με τους δικούς μου ανθρώπους, κυρίως με την αδερφή μου τη μικρή.
            
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Η μεγαλύτερη ασπίδα απέναντι στους πειρασμούς είναι να αναγνωρίζεις τους πειρασμούς. Για εμένα προσωπικά είναι ο Θεός. Νομίζω πως τις δημιουργούμε σταδιακά καθώς οι πειρασμοί γίνονται αιτία,  για να προστατευτούμε από αυτούς.

Τι σας προσγειώνει απότομα;
Όταν έρχομαι αντιμέτωπη με τον εαυτό μου και συνειδητοποιώ τα λάθη μου.
    
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Το ότι άνοιξα τα μάτια μου και αυτή τη μέρα.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Αλεξάνδρα όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);  
Τον χειμώνα.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;  
Η αληθινή αγάπη σε όλες τι εκτάσεις της, σε όλες τις εκφάνσεις της και σε όλο της το μεγαλείο.

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Η ποίηση.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Όχι αυτό ήταν το γραμμένο του, αυτό έπρεπε να ζήσει.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Η γραφή απαιτεί κατάθεση ψυχής έτσι λειτουργεί αυτόματα και γεννάται η πειθαρχία.    

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;
Όχι σημασία έχει να βρω κάτι που να γράφει.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
" ….άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε…" Εαρινή Συμφωνία - Γιάννης Ρίτσος

Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως…
θα ζεις, θα αγαπάς και θα μαθαίνεις να ελπίζεις.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
"la vie a bella" Η ζωή είναι ωραία.

Έκθεση εικόνων

Στο "Εργαστήριο Συγγραφής - Εκδόσεις Αλάτι" θα τη βρείτε στις συλλογικές εκδόσεις

 "Μ' ένα στυλό διαρκείας".

Απ' το οπισθόφυλλο της έκδοσης

Ένας μαγικός κόσμος για μας που αγαπάμε το γράψιμο η γραφική ύλη. Τετράδια, μολύβια, γόμες, ξύστρες, στυλό... Απ' αυτή την αγάπη εμπνευσμένο το θέμα του δεύτερου βιβλίου του εργαστηρίου μας.

«Μ' ένα στυλό διαρκείας»: πόσες λέξεις μπορούν να γραφτούν; Πόσα όνειρα ν' αποτυπωθούν στο χαρτί; Πεζά ή ποιήματα; Μυθοπλασία ή απλές σκέψεις; Πολυσέλιδα βιβλία ή ιστορίες λίγων γραμμών;

Στο α' μέρος θα βρείτε τα κείμενα που εμπνεύστηκαν απ' το θέμα όσες/όσοι παρακολούθησαν τον δεύτερο και τρίτο κύκλο συγγραφής.

Στο β' μέρος κάποιες απ' τις εργασίες που προέκυψαν στο τρίμηνο πρόγραμμά μας.

Μ' ένα στυλό διαρκείας βάζουμε πλώρη για τ' όνειρο!

www.ekdoseisalati.com/p/me-ena-stylo-diarkeias/