Γνωρίστε τη Βικτωρία Δικαιοπούλου
Σύντομο βιογραφικό
Η Βικτωρία Δικαιοπούλου γεννήθηκε το 1979 στον Πειραιά.
Σπούδασε ειδικός προσχολικής αγωγής ενώ έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια με θέματα γύρω από το παιδί, τη διδασκόμενη ύλη και την αφηγηματική τέχνη.
Έχει εργαστεί σε νηπιαγωγεία, ιδιωτικά σχολεία, παιδικές κατασκηνώσεις, καθώς και σε κατ’ οίκων μελέτη και φύλαξη παιδιών διαφόρων ηλικιών.
Επειδή η γνώση δεν σταματά πουθενά, συνεχίζει τα σεμινάρια με στόχο την προσωπική της ανάπτυξη. Παράλληλα λατρεύει το διάβασμα και συχνά γράφει ιστορίες με διδακτικό περιεχόμενο, τις οποίες αφηγείται πρώτα στα παιδιά της.
Περισσότερα για την ίδια και το λογοτεχνικό της έργο θα βρείτε στο καλαίσθητο ιστολόγιό της:
paramithoxoradikaiopoulou.blogspot.gr/
Ενότητα 1η: Εκ των έσω
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Όταν έμενα στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού-γύρω στα 5– και απολάμβανα τις μαγικές αφηγήσεις και τη φροντίδα τους.
Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Φροντίζω όσο μπορώ να θυμάμαι τις επιτυχίες μου, για να αποδεικνύω στον εαυτό μου ότι μπορώ να καταφέρω οτιδήποτε.
Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Συχνά εμπνέομαι από την ανθρώπινη συμπεριφορά και από τη μαγεία της φύσης. Συνήθως είμαι μόνη και κρατώ τις σκέψεις αυτές για τον εαυτό μου. Αργότερα τις μοιράζομαι με ανθρώπους που εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος με μένα.
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Πιστεύω πάρα πολύ στο γνωμικό του Σωκράτη «ουδείς εκών κακός», δηλαδή κανείς δεν είναι με τη θέλησή του κακός. Πολλές φορές δεν γνωρίζουμε άλλους τρόπους για να συμπεριφερθούμε ή δεν ξέρουμε πόσο κακό κάνουμε στην πραγματικότητα. Για τη λέξη πειρασμό, θα χρησιμοποιούσα τη λέξη επιλογή. Ένας συνειδητός νους κάνει καλύτερες επιλογές. Όσο περισσότερο γνωρίζεις τον εαυτό σου τόσο λιγότεροι οι πειρασμοί.
Τι σας προσγειώνει απότομα;.
Οι επιλογές των ανθρώπων. Είμαστε τόσο έξυπνοι ή τόσο χαζοί τελικά;
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Οι λόγοι είναι άπειροι από τη στιγμή που θα ανοίξουμε τα μάτια μας. Απλώς τα παίρνουμε όλα δεδομένα ενώ δεν είναι. Κανονικά η κάθε μας αναπνοή θα έφτανε από μόνη της για να αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Βικτωρία, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);
Δεν υπάρχει εποχή. Είναι η κάθε στιγμή στην οποία απολαμβάνω, χαίρομαι και ευγνωμονώ για όλα όσα ζω και όλα όσα έχω.
Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;
Να θέλεις συνειδητά να γίνεις καλύτερος από τον χτεσινό σου εαυτό. Προσφέροντάς σου ευκαιρίες και γνώση, αυτόματα προσφέρεις και στο κοινωνικό σύνολο.
Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Αυτό που είναι γραμμένο μέσα από την καρδιά.
Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Σίγουρα θα ανακούφιζα από πόνο και πικρία πολλούς ήρωες, αλλά με αυτό τον τρόπο δεν θα είχαμε τους ίδιους ήρωες. Είναι σαν να έλεγα ότι θα έστελνα τον Οδυσσέα απευθείας στην Ιθάκη. Αυτόματα δεν θα υπήρχε η Οδύσσεια. Καλό είναι πιστεύω, να βοηθάμε τους ανθρώπους προκαλώντας τους να σκεφτούν με διαφορετικούς τρόπους και όχι να τους δίνουμε αμέσως τη λύση.
Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Σε μένα λειτουργεί αυτόματα. Υπάρχουν οι στιγμές έμπνευσης που είναι πολύ έντονες αλλά μετά χρειάζεται πειθαρχία στο να μείνω και να γράψω, γιατί αν αφήσω τις στιγμές αυτές να φύγουν δεν θα αποτυπώσω το παραμύθι έτσι όπως το φαντάστηκα.
Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;
Έχω δουλέψει και με τα δύο είδη για να δημιουργήσω το γραπτό μου και προτιμώ τη γραμματοσειρά ενός πολυμέσου.
Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
Κοίταξε τον φόβο σου κατάματα και αυτός θα φοβηθεί και θα φύγει.
-Νίκος Καζαντζάκης.
Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… κάθε μέρα όλο και περισσότερο θα εξελίσσεσαι. Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό αλλά είναι η μεγαλύτερη προσφορά μας στην ανθρωπότητα. Μόνο αν έχω κάτι μπορώ να το προσφέρω. Αν έχω γνώση μπορώ να τη μεταδώσω. Αν έχω χαρά θα μεταδώσω χαμόγελα. Αν έχω αγάπη θα προσφέρω αγάπη. Αν σέβομαι τον εαυτό μου θα σεβαστώ ολόκληρο τον κόσμο.
Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
Pay it forward. Μια ταινία που με έκανε να δακρύσω. Συγκινεί, διδάσκει, προβάλλει την ανθρωπιά και μας βάζει σε σκέψεις. Καμιά θετική πράξη όσο μικρή και αν είναι δεν πάει χαμένη. Δεν έχει σημασία να προσφέρουμε περιμένοντας ανταπόδοση, σημασία έχει να μεταδίδουμε την καλοσύνη χωρίς να κοιτάμε πίσω.
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη