Γνωρίστε τη Βάσω Ζαφειροπούλου
Η Βάσω Ζαφειροπούλου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.
Σύντομο βιογραφικό
Η Βάσω Ζαφειροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και ζει μόνιμα. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δημοσιογραφία στη σχολή «Όμηρος», γαλλικά στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και γερμανικά στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Εργάστηκε ως φιλόλογος σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία, καθώς και σε φροντιστήρια. Τα τελευταία δέκα χρόνια δίδασκε στο 26ο Λύκειο Αθηνών (Μαράσλειο).
Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Εργογραφία
(2016) | Η τελευταία στάση, Άνεμος Εκδοτική |
(2002) | Παράξενη ζωή, Μπουκουμάνης |
(1997) | Ο πατέρας αφέντης, Μπουκουμάνης |
Ενότητα 1: Εκ των έσω.
Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;
Δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια, δίχως να αδικήσω άλλες. Η παιδική μου ηλικία είναι πηγή έμπνευσης για μένα. Γεμάτη από ανεξίτηλες στιγμές. Που άλλες μου προκαλούν χαμόγελο, άλλες με στεναχωρούν, άλλες θα ήθελα να τις ξαναζήσω και μερικές να μην τις είχα ζήσει. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν λόγου χάριν όσες αναμνήσεις είχαν να κάνουν με τιμωρία των αγαπημένων μου σκύλων!
Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;
Συνήθως, είναι λόγια και συμβουλές δασκάλων μου και παραδείγματα ανθρώπων που με έχουν επηρεάσει θετικά σε διάφορες φάσεις της ζωής μου.
Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;
Συνήθως, δεν τις μοιράζομαι με κανέναν. Μιλάω, όμως, συχνά με τον ανιψιό μου που έχει παρόμοιες ευαισθησίες.
Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;
Πιστεύω πως ναι. Η πίστη μας σε πανανθρώπινες αξίες που ατσαλώνουν το χαρακτήρα μας εμποδίζει τους πειρασμούς να διαβρώσουν την ψυχή μας. Περνάνε οι πειρασμοί, μας αγγίζουν, αλλά κατρακυλάνε, αφού δε βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για καλλιέργεια.
Τι σας προσγειώνει απότομα;
Συνήθως η λογική, που δεν μου επιτρέπει να ψηλοπετάω. Κι’ αυτό το θεωρώ ευτύχημα.
Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.
Μα, και μόνο που ανοίγει κάποιος τα μάτια του και διαπιστώνει πως είναι ζωντανός κι’ έχει το χρόνο μπροστά του για να κυνηγήσει το όνειρό του είναι λόγος ν’ αγαπήσει τη μέρα του. Κι’ αν τα προβλήματα μοιάζουν αξεπέραστα, ε, δεν τέλειωσε η ζωή. Θα παλέψει. Κι’ όποιος παλεύει είναι νικητής.
Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Βάσω, όπου συμμετέχουν σε αυτό όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);
Στην ενήλικη. Όπου πράγματι σώμα, μυαλό και ψυχή γίνονται ένα, καθημερινά, στον αγώνα για μια ζωή με ποιότητα.
Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;
Η απόφαση του καθενός μας να διεκδικήσει την ισορροπία του μέσα σ’ έναν κόσμο γεμάτο πειρασμούς και δυσκολίες. Δεν είναι εύκολο, αλλά το θεωρώ απαραίτητο.
Ενότητα 2: Η τέχνη της γραφής.
Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;
Διαβάζω, εκτιμώ απεριόριστα, απολαμβάνω όλα τα είδη του λόγου, αλλά η αδυναμία μου είναι το μυθιστόρημα. Εκεί, όπου ο μύθος, η εικόνα, η λέξη με οδηγούν να δημιουργώ το δικό μου μυθιστόρημα διαβάζοντας.
Και σαν συγγραφέας, το μυθιστόρημα μου προσφέρει τη δυνατότητα να περιγράψω τη ζωή με τις λεπτομέρειες που προσωπικά βρίσκω συναρπαστικές.
Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;
Ασφαλώς και όχι. Δε θα τολμούσα. Το γραφτό είναι….γραμμένο απ’ τον ίδιο τον ήρωα μέσω του συγγραφέα του. Δεν έχει κανείς άλλος το δικαίωμα να επέμβει. Πολύ περισσότερο να το αλλάξει. Βέβαια, με απασχολεί, κάνω διάφορες σκέψεις, γιατί αυτός είναι και ο σκοπός και η μαγεία της γραφής. Δηλαδή να σκεφτούμε πάνω στο γραφτό της μοίρας του ήρωα!
Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;
Δίχως αυστηρή πειθαρχία δεν μπορεί να βγει καλό αποτέλεσμα. Αλλά και δίχως φαντασία που κινεί τα νήματα του μύθου πάλι το αποτέλεσμα θα είναι λειψό. Επομένως, ναι, σε ό, τι έρχεται αυτόματα από μέσα μας, αλλά όλο το οικοδόμημα θα πρέπει να μπει από τον συγγραφέα σε αυστηρή πειθαρχία για να πετύχει.
Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με την σελίδα;
Δεν δίνω σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες. Παλιά, έγραφα με στυλό σε χαρτιά, αλλά δεν με ενδιέφερε πού και πώς. Τα τελευταία χρόνια, διευκολύνομαι πολύ με τον υπολογιστή, αλλά και πάλι δεν ασχολούμαι με ιδιαίτερες γραμματοσειρές και παρόμοια. Με απασχολεί μόνο το κείμενο.
Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.
«Ποτέ μην αφήσεις κανέναν να σε πατήσει, γιόκα μου. Αυτή η συμβουλή είναι η μοναδική κληρονομιά που θα λάβεις».
Είναι η παρακαταθήκη του πατέρα προς το γιο του, Φελίσιτο. Κι’ ο γιος ποτέ δεν την ξέχασε. Και η ζωή του κινήθηκε πάνω σ’ αυτά τα λόγια.
(Mario Vargas Llosa) « Ένας διακριτικός ήρωας.»
Ενότητα 3: Μια φράση ασυμπλήρωτη.
(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις» του Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)
Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… αύριο ξημερώνει μια καλύτερη μέρα.
Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια, την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;
«Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» του Κεν Λόουτς.
Μια ευαίσθητη ταινία. Πώς οι δυσκολίες της καθημερινότητας φέρνουν ανθρώπους, άσχετους μεταξύ τους, κοντά και πώς η ανθρωπιά νικάει τις συμβατικότητες που γίνονται τροχοπέδη στην έκφραση των βαθύτερων αισθημάτων μας.
Έκθεση εικόνων
Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο "Η τελευταία στάση".
Μια νέα γυναίκα απολαμβάνει ανέμελη τις διακοπές της σε μια πόλη που την έχει γοητέψει, όταν η ξαφνική κι αναπάντεχη εμφάνιση ενός άντρα απ’ το παρελθόν τής ανατρέπει τη ζωή. Εκείνος! «Περίμενέ με» της είχε πει τότε. «Θα σε περιμένω» του είχε φωνάξει. Κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, οι καταχωνιασμένες βαθιά μέσα της μνήμες ορμάνε να την ξαναβυθίσουν στα σκοτάδια μιας κόλασης, απ’ όπου πίστευε πως είχε αναδυθεί μια για πάντα.
Η νοερή της συντροφιά γίνεται μεμιάς σκόνη. Όσα πίστευε για τον έρωτα, την πίστη, την απιστία, την αφοσίωση, την ειλικρίνεια, τη συνέπεια, τα δυνατά αισθήματα, οι αξίες δηλαδή που πάνω τους είχε χτίσει τον μικρόκοσμό της, χάνουν τη λάμψη τους, θολώνουν επικίνδυνα.
Πού θα την οδηγήσει άραγε αυτή η ανατροπή; Πόσο θα επηρεάσει τη σχέση της με τον καινούργιο άνθρωπο που εισβάλλει παράλληλα στη ζωή της; Θα μπορέσει να αφεθεί στον έρωτα του άντρα που την πολιορκεί, αποφασισμένος να την κερδίσει; Θα καμφθούν οι αντιστάσεις της; Θα αντέξει στις δύσκολες δοκιμασίες που η νέα σχέση απαιτεί;
Σε τι απρόβλεπτες περιπέτειες θα οδηγηθούν οι τρεις αυτοί άνθρωποι, που η ζωή τούς έφερε απροειδοποίητα κοντά;
Αποκτήστε το άμεσα:
www.anemosekdotiki.gr/pezografia/stasi.html
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη