Γνωρίστε τη Σούλα Παπαλάμπρου

Η Σούλα Παπαλάμπρου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η Σούλα Παπαλάμπρου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1971. Μεγάλωσε στην Ανάβρα Καρδίτσας, όπου ζει μέχρι σήμερα. Είναι παντρεμένη, μητέρα τριών παιδιών και, εκτός από το να μεγαλώνει τα παιδιά της, εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Η ανάμνηση που ως παιδιά μετρούσαμε τα παγωτά και τα μπάνια στη θάλασσα. Κάθε φορά που συναντιόμασταν τον Σεπτέμβρη στο σχολείο, λέγαμε πόσα παγωτά είχαμε φάει και πόσα μπάνια είχαμε κάνει. Τα θαλασσινά μπάνια δεν ήταν για όλους εφικτά, τα παγωτά όμως τα ξεκινούσαμε από τον Μάρτιο. Μετά την σχολική γιορτή στις 25 Μαρτίου τρέχαμε όλοι στο περίπτερο να πάρουμε το πρώτο μας παγωτό. Αλίμονο σε όποιον ήταν άρρωστος εκείνη τη μέρα.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Συχνά φέρνω στο νου μου την ημέρα που έμαθα ότι είμαι υιοθετημένη. Ως παιδί πόνεσα. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως πρέπει να έχεις πολύ αγάπη στην καρδιά σου για να πάρεις μια τέτοια απόφαση. Όταν δίνεις αγάπη σου επιστρέφεται διπλή. Προσπαθώ να ακολουθήσω το δρόμο που μου έδειξαν οι γονείς μου με αυτή τους την πράξη. Αν όλοι σκεφτόμασταν να κάνουμε μόνο το καλό, τότε ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με όποιον νομίζω ότι θα με ακούσει και θα μπορέσει να με καταλάβει. Συνήθως οι άνθρωποι δεν ακούνε στις μέρες μας. Ευτυχώς για μένα έχω ακόμη κάποιους πολύ αγαπημένους ανθρώπους δίπλα μου που ακούνε χωρίς να δυσανασχετούν με αυτά που έχω να τους πω.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Πειρασμός. Πειρασμός λέγεται γιατί πειράζει αλλά μας γεμίζει και πείρα. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική άποψη για τον πειρασμό. Κάτι που το θεωρείς «πειρασμό» εγώ να το βλέπω ως κάτι το φυσιολογικό. Μπορεί για κάποιον το να φάει δέκα σοκολάτες να είναι πειρασμός. Αν δεν του κάνει κακό στην υγεία του, θα τις απολαύσει, αν του ανέβει το σάκχαρο όμως θα οδηγηθεί στο νοσοκομείο. Σημασία έχει ο «πειρασμός» να μη προκαλεί βλάβες στον εαυτό μας και στους άλλους. Αν ότι κάνουμε το απολαμβάνουμε χωρίς να δημιουργούμε πρόβλημα,  για μένα, δεν είναι πειρασμός. Η ασπίδα μπροστά μας βρίσκεται και στο χέρι μας είναι να την κρατήσουμε αν αγαπάμε πρώτα εμάς και μετά τους γύρω μας ώστε να μην επαναλάβουμε το ίδιο λάθος.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η είδηση μιας ανίατης αρρώστιας. Φοβάμαι τις αρρώστιες που δεν μπορούμε να τις παλέψουμε. Ο θάνατος δε με φοβίζει όσο ο πόνος που προηγείται πριν απ αυτόν. Είναι πολύ τυχεροί οι άνθρωποι που πεθαίνουν ξαφνικά και όρθιοι στα πόδια τους. 

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Το άνοιγμα των ματιών μετά τον βραδινό ύπνο. Ζωή! Κάθε πρωί γεννιόμαστε. Κάθε μέρα είναι μοναδική και τελευταία. Ξεκινάς με νέους στόχους. Κάνεις όσα δεν έκανες χτες και διορθώνεις τα λάθη (αν θες). Κάνεις καινούρια λάθη και έχεις φόβους, ελπίδες, όνειρα. Σήμερα ζούμε σαν να μην υπάρχει αύριο και το απολαμβάνουμε.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Σούλα όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Στο σήμερα. Δεν έχω εποχή, χρόνο. Όπως είπα κάθε μέρα ξαναγεννιέμαι. Όταν λοιπόν κάποιος θελήσει να με συναντήσει, θα με συναντήσει στο σήμερα. Ίσως κάποιες φορές να με διακατέχει ο φόβος και το άγχος με όσα συμβαίνουν γύρω μου, αλλά προσπαθώ να ξορκίσω το κακό χαμογελώντας.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Τα παιδιά! Οι νέοι άνθρωποι. Στεναχωριέμαι που τους βλέπω αδρανείς και σκυθρωπούς, αδύναμους να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα της εποχής που διανύουμε, αλλά προσπαθώ να τους δείξω πως υπάρχει φως στο τούνελ αν κρατήσουν όλοι από ένα κεράκι αναμμένο στο χέρι τους (αυτό είναι η δύναμη της ψυχής τους και η ελπίδα).

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση. Μέσα σε ένα δίστιχο μπορείς να βρεις περισσότερα από ένα συναίσθημα. Οι ποιητές βλέπουν με διαφορετικό τρόπο την καθημερινότητα, ένα ηλιοβασίλεμα, έναν περίπατο στην ακρογιαλιά. Όταν δεν έχω χρόνο να διαβάσω ένα βιβλίο τριακοσίων σελίδων, διαβάζω ένα ποίημα.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Ο κάθε λογοτεχνικός ήρωας είναι δημιούργημα του εκάστοτε συγγραφέα. Έτσι ήθελε εκείνος να ορίσει τη μοίρα του, έτσι την όρισε. Οπότε, δεν θα άλλαζα κανενός τη μοίρα. Έτσι τους γνώρισα, έτσι τους αγάπησα. Με το δικό τους τέλος.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;

Για μένα ίσως ισχύουν και οι δύο περιπτώσεις. Όταν γράφω, γράφω γιατί το θέλω. Αν μου πεις γράψε, δεν θα το κάνω. Το γράψιμο χρειάζεται οργάνωση, υπομονή, επιμονή και πειθαρχία.. Προσπαθώ να πειθαρχήσω τον εαυτό μου όταν βλέπω πως ξεφεύγω μερικές φορές. Δεν το καταφέρνω πάντα.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Πριν πάρω υπολογιστή έγραφα με μολύβι. Τώρα επιλέγω μια γραμματοσειρά και ξεκινάω. Είναι πιο εύκολο. Έχω κρατήσει σημειώσεις σε χαρτοπετσέτες, σε αποδείξεις σούπερ μάρκετ, σε λογαριασμούς. Αρκετές φορές τις έχανα και στεναχωριόμουν. Τώρα έχω πάντα μαζί μου ένα μπλοκάκι κι ένα μολύβι για να σημειώνω τις σκέψεις μου όταν βρίσκομαι μακριά από τον υπολογιστή μου.

Ας π(ι)ούμεμαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Θα σας πω ένα στίχο από ένα ποίημα μιας φίλης, της Ρένας Γέρου. Είναι το αγαπημένο μου!

"Άσ’ το αγόρι μου, άσ’ το.
Άμα ο έρωτας δεν είν’ έφηβος δεν τον θέλω. 
Τι να τον κάνεις τον ενήλικα έρωτα; Είναι αντιφατικός.
Όχι! Ο έρωτας, μάτια μου, πρέπει να είναι παιδί. 
Να γελά, να χαριτολογεί να παίζει να διασκεδάζει.
Να κάνει πλάκα, να είν’ ανάλαφρος.
Να διώχνει τις έγνοιες και τα βάσανα, τη σοβαροφάνεια.
Τέτοιον έρωτα θέλω, του έφηβου.
Που είν’ ορμητικός και ασυγκράτητος.
Που στο πέρασμα του σαρώνει τα πάντα. 
Που έχει τη θύελλα για συντροφιά
Και η λιακάδα κι η βροχή είναι γι’ αυτόν το ίδιο. 
Πάθος για τη ζωή.
Αυτός ο έρωτας μ’ αρέσει."

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… θα πορεύεσαι χωρίς αυταπάτες. Θα ζεις την κάθε στιγμή έντονα χωρίς να σε νοιάζει η γνώμη κανενός. Μέχρι την δύση του ήλιου θα έχεις χαμογελάσει αρκετές φορές χωρίς τον φόβο μη σε πουν αδιάφορο.

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, «Ένας άλλος κόσμος»

Μας δείχνει την Ελλάδα του σήμερα. Την οικονομική κρίση, την ηθική κρίση, τον ρατσισμό που εξαπλώνεται με την δημιουργία πληθώρα φασιστικών συμμοριών. Από τις καλύτερες ταινίες, κατά την γνώμη μου, που είδα τελευταία.

Έκθεση εικόνων 

Η πρώτη λογοτεχνική της απόπειρα!

Ο Άρης, ένας ανεύθυνος άντρας, και η Ελπίδα, μια ανώριμη γυναίκα, έγιναν γονείς τριών παιδιών, που για κακή τους τύχη ήταν και τα τρία κορίτσια. Το φύλο τους ήταν αυτό που καθόρισε το μέλλον τους.
Τρεις οικογένειες, έχοντας περίσσευμα αγάπης, αγκάλιασαν αυτά τα παιδιά, καθεμία χωριστά, και τα μεγάλωσαν όσο πιο καλά μπορούσαν. Τα άδεια μέχρι τότε σπίτια τους γέμισαν παιδικές φωνές και χαμόγελα. Όσο τα χρόνια περνούσαν χαρούμενα και ευτυχισμένα τόσο ο φόβος της αποκάλυψης του μυστικού της υιοθεσίας μεγάλωνε. Τίποτα όμως δεν μένει κρυφό.
Η Μαρίνα, το τρίτο παιδί, ξεκινά να ενώσει τα χαμένα κομμάτια του παζλ της ζωής της. Πολλά τα κομμάτια, όμως το πιο σημαντικό δεν το έχει ακουμπήσει ακόμη, κι ας βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Θα της επιτραπεί να το ολοκληρώσει ή θα μείνει το παζλ μισοτελειωμένο;
Είναι κακό να πεις σε ένα παιδί "δεν σε γέννησα εγώ"; Θα σε απορρίψει; Ποιος λέει πως όταν μεγαλώνεις με αγάπη εγκαταλείπεις τους θετούς σου γονείς; Ποιος λέει πως η γυναίκα που σε μεγάλωσε όλα αυτά τα χρόνια σταματάει να είναι η μητέρα σου αν γνωρίσεις την αλήθεια; Θα σου το πω εγώ, ένα υιοθετημένο παιδί: ποτέ!
Η αλήθεια λυτρώνει...

Αποκτήστε το άμεσα: goo.gl/fbnSVX