Γνωρίστε τη Σεβαστή Κωνσταντινίδου

Η Σέβη Κωνσταντινίδου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η Σεβαστή Κωνσταντινίδου γεννήθηκε στον Σοχό Θεσσαλονίκης το 1970. Σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη «Δημιουργική Γραφή» στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Παρακολούθησε τριετή κύκλο θεατρικών εργαστηρίων στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης. Αυτό τον καιρό σπουδάζει Ελληνικό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από το 2001 εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια μένει μόνιμα στην Κοζάνη. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικές ανθολογίες αλλά και σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Από τις Εκδόσεις Μολύβι κυκλοφορεί το παιδικό της βιβλίο «Μυστικοί πράκτορες σε δράση». Από τις εκδόσεις Ιωλκός κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το «Ήλιος στο παράθυρο», το πρώτο βιβλίο της με διηγήματα.

Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Τα ομαδικά παιχνίδια στον χωματόδρομο της γειτονιάς και οι βόλτες με τα ποδήλατα. Tο δικό μου ήταν ένα αγορίστικο με κόντρα· προίκα ενός ξαδέρφου που είχε μεγαλώσει.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Τα ταξίδια, τη θάλασσα, τα κρυμμένα μονοπάτια και τις κατάφυτες πλαγιές, τις όμορφες συζητήσεις με φίλους αγαπημένους, τα παιδιά μου.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με τον άντρα μου και με δυο ακόμη πολύτιμους φίλους.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Ναι, έχουμε. Ασπίδες μας είναι αυτά που έχουμε αποδεχτεί ως οδοδείκτες ζωής, οι ιδέες μας, η πίστη μας, τα όνειρά μας.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η αγένεια, η γκρίνια, η αδικία, η κατάκριση.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Άλλη μια ευκαιρία να χαρείς το φως που έρχεται και να κάνεις όλα όσα ποθείς.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Σέβη, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Λατρεύω λίγο περισσότερο την εποχή της μεγάλης μέρας. Αν επέλεγα εποχή, αυτή θα ήταν η άνοιξη.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η αγάπη, η συντροφικότητα, η χαρά του να μοιράζεσαι.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση, το παραμύθι και το μικρό διήγημα.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Δε θα άλλαζα κανένα γραφτό κανενός ήρωα, ο ήρωας πάει μόνος του εκεί που θέλει να πάει.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;           

Είναι συνδυασμός έμπνευσης και πειθαρχίας. Δημιουργείς σε ένα πρώτο στάδιο απρόσκοπα και αυθόρμητα. Έπεται, σε μια μεταγενέστερη φάση, η επιμέλεια και το τελικό αυστηρό χτένισμα του κειμένου.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Κρατώ πάντα σημειώσεις με καλοξυσμένο, όντως, μολύβι, κατάλοιπο των μαθητικών μου χρόνων. Ωστόσο γράφω με Garamond κάθε νέα απόπειρα κειμένου.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Η αγαπημένη μου φράση, που αποτελεί σύνθημα ζωής, είναι: Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις. Επειδή όμως την αναφέρεις λίγο παρακάτω, θα σου δώσω ακόμη μια: «Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα», από το «Όσα παίρνει ο άνεμος» της Margaret Mitchell.

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως... μετουσιώνεσαι σε αυτό που ονειρεύεσαι.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Ακόμη θυμάμαι τη τσέχικη ταινία του Γιαν Σβέρακ «Ο μικρός Κόλλια». Την είχα δει το 1996 όταν κυκλοφόρησε, εξαιρετική.

Έκθεση εικόνων

Το πιο πρόσφατο λογοτεχνικό της εγχείρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Μικρές ιστορίες, ιστορίες της μιας ανάσας, που αναφέρονται στα «εν οίκω», στα «εν δήμω» και στα «εν τω καιρώ εκείνω» αποκαλύπτοντας τους φόβους, τις αγωνίες και τα όνειρα των πρωταγωνιστών.Τι συμβαίνει όταν η γυναίκα με τη βαλίτσα στο χέρι βλέπει ένα ανθισμένο ζουμπούλι στην αυλή; Ποιος σκάβει νυχτιάτικα κάτω από τη μεγάλη καρυδιά; Τι γίνεται όταν μια κρυμμένη καταπακτή έρχεται στο φως; Πώς είναι να πίνεις γουλιές Metaxa ενώ ξεθάβεις στο κοιμητήριο μεσάνυχτα; Τι ζητάει μια γιαγιά με ένα νυχτικό και ένα μπουφάν στη μέση του δάσους; Τι σχέση μπορεί να έχει ένας καθηγητής Πανεπιστημίου με μια αχυρώνα που φλέγεται; Όλες οι ιστορίες της συλλογής αφήνουν σχισμές, χαραμάδες για να περάσει το φως και να εμφανιστεί ο ήλιος στο παράθυρο ακόμη κι όταν όλα φαίνονται να χάνονται.

iolcos.gr/eshop/titlos/ilios-parathyro/

Στο "Εργαστήριο Συγγραφής - Εκδόσεις Αλάτι" θα τη βρείτε στη συλλογική έκδοση

 "Μ' ένα στυλό διαρκείας".

Απ' το οπισθόφυλλο της έκδοσης

Ένας μαγικός κόσμος για μας που αγαπάμε το γράψιμο η γραφική ύλη. Τετράδια, μολύβια, γόμες, ξύστρες, στυλό... Απ' αυτή την αγάπη εμπνευσμένο το θέμα του δεύτερου βιβλίου του εργαστηρίου μας.

«Μ' ένα στυλό διαρκείας»: πόσες λέξεις μπορούν να γραφτούν; Πόσα όνειρα ν' αποτυπωθούν στο χαρτί; Πεζά ή ποιήματα; Μυθοπλασία ή απλές σκέψεις; Πολυσέλιδα βιβλία ή ιστορίες λίγων γραμμών;

Στο α' μέρος θα βρείτε τα κείμενα που εμπνεύστηκαν απ' το θέμα όσες/όσοι παρακολούθησαν τον δεύτερο και τρίτο κύκλο συγγραφής.

Στο β' μέρος κάποιες απ' τις εργασίες που προέκυψαν στο τρίμηνο πρόγραμμά μας.

Μ' ένα στυλό διαρκείας βάζουμε πλώρη για τ' όνειρο!

www.ekdoseisalati.com/p/me-ena-stylo-diarkeias/