Γνωρίστε τη Μαρίνα Γιώτη

Η Μαρίνα Γιώτη κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό

Η Μαρίνα Γιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Marketing και Καλές Τέχνες στο Georgetown University της Washington, DC όπου αποφοίτησε το 1997. Μέχρι το 1999 φοίτησε στο Pratt Institute στη Ν. Υόρκη σχεδιασμό οπτικής επικοινωνίας και εικονογράφηση από το οποίο αποφοίτησε με τιμητικές διακρίσεις. Από το 2003 είναι βραβευμένη δημιουργική διευθύντρια και συνέταιρος στην εταιρία συμβούλων marketing, sonar και πρόεδρος στο αθλητικό κέντρο Sunny Sports Club.
Έχει τιμηθεί με το John Peter’s Publication Award από το Art Directors Club της Ν. Υόρκης και τα Διεθνή βραβεία Pentawards για τη δουλειά της. Έχει μια κόρη 6 ετών.

Η ιστοσελίδα της συγγραφέως: http://marinagioti.gr/website/

και η επίσημη σελίδα της στο facebook: 

https://www.facebook.com/marinagiotiofficial?fref=ts

Εργογραφία

Συλλογικά έργα

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Ποια να πρωτοδιαλέξω! Είχα την τύχη να έχω μια πολύ ευτυχισμένη παιδική ηλικία.  Έχω συνδέσει τα παιδικά μου χρόνια με την ανεμελιά, οπότε αυτό που μου έρχεται πρώτα στο μυαλό είναι καλοκαίρι δίπλα στη θάλασσα με τον ήλιο να μου καίει το πρόσωπο και το αλάτι στα χείλια μου.  

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Σε όλη μου την ζωή η οικογένειά μου ήταν η σταθερή βάση πάνω στην οποία πάταγα για να «πηδήσω» στο άγνωστό. Η γνώση ότι αυτή η βάση, το σπίτι και η οικογένειά μου, είναι εκεί για να επιστρέψω όποτε και αν χρειασθεί με κάνει πιο θαρραλέα σε όλα μου τα ξεκινήματα.    

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με τον καλύτερό μου φίλο, τον άντρα μου. Μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες και έχει κατανόηση για την πιο τρελή μου σκέψη. Ότι και να ακούσει από εμένα δεν με «γειώνει», κρατάει το μυαλό του ανοιχτό στο νέο, με αποτέλεσμα οι συζητήσεις μας να είναι πολύ παραγωγικές και να μας πηγαίνουν παραπέρα.   

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Δεν ξέρω τι σημαίνει πειρασμός. Προσπαθώ να ζω την ζωή με σεβασμό στον εαυτό μου και στους άλλους. Πιστεύω ότι αν αυτό που κάνω δεν επηρεάζει αρνητικά την ζωή των γύρω μου, δεν είναι και απαγορευμένο. Άλλωστε οι απαγορεύσεις δημιουργούν επιθυμίες. 

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Η Ελληνική πραγματικότητα. Νομίζω ό,τι η Ελλάδα τελικά «τρώει» τα παιδιά της.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Κάθε μέρα είναι άπειρες νέες δυνατότητες. Μπορεί σε μια μόνο στιγμή να αλλάξει για πάντα η ζωή σου προς το καλύτερο. Μια νέα γνωριμία, μια νέα πρόταση, μια νέα ιδέα. Αρκεί να είσαι έτοιμος να δεις το νέο όταν έρθει. Η τύχη ευνοεί τους προετοιμασμένους. 

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Μαρίνα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);

Όταν ταξιδεύω. Μου αρέσει να εξερευνώ και να γίνομαι ένα με τους ντόπιους. Ζω για λίγο όπως εκείνοι και βλέπω τον κόσμο με τα δικά τους μάτια. Έχω την τύχη, λόγω των σπουδών μου στην Αμερική, να έχω φίλους σε όλο τον κόσμο. Πολίτες του κόσμου και εκείνοι με πολλά μίλια στο σακίδιό τους. Πριν πάω σε ένα μέρος έχω πάρει καλές πληροφορίες και δεν αφήνω καμιά στιγμή να πάει χαμένη.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Τα παιδιά. Όταν κάνεις παιδιά καταλαβαίνεις το βάθος και την συνέχεια του χρόνου. Αναγνωρίζεις αυτά που έλαβες από τους γονείς σου και καταλαβαίνεις πολλά για τον εαυτό σου και την θέση σου στον πλανήτη και την κοινωνία. Φεύγεις αμετάκλητα από το «εγώ» και πας στο «εμείς».    

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Μου αρέσει ο αφηγηματικός λόγος, το μυθιστόρημα και τα ιστορικά βιβλία. Έχω πολύ έντονη φαντασία και χάνομαι εύκολα στην αφήγηση, γίνομαι για λίγο μέρος ενός άλλου κόσμου και αυτό με ξεκουράζει. 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Αν άλλαζα την μοίρα σε οποιονδήποτε αγαπημένο μου λογοτεχνικό ήρωα δεν θα υπήρχε η ιστορία όπως την ξέρουμε. Αγαπώ πολύ τα βιβλία του Harry Potter. Πως θα ήταν ο Harry αν ζούσαν οι γονείς του; Πιο ευτυχισμένος; Σίγουρα. Αλλά θα ήταν μια άλλη ιστορία, ένας άλλος ήρωας. Τα βιώματα μας, όμορφα ή άσχημα, μας κάνουν αυτό που είμαστε.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;    

Απόλυτη πειθαρχία και πρόγραμμα. Ο Πικάσο έλεγε ότι «η έμπνευση υπάρχει και με βρίσκει κάθε πρωί στις 9:00 ακριβώς». Ξεκινάς να δουλεύεις, κάποια στιγμή αρχίζεις να χάνεσαι στην ιστορία και λειτουργείς αυτόματα.     

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Είμαι παιδί της τεχνολογίας, τόσο στην συγγραφή όσο και στην εικονογράφηση. Όταν εικονογραφώ ξεκινάω με μολύβι και χαρτί, γιατί υπάρχει μια μαγική σχέση που συνδέει το μυαλό με το χέρι και κάνει την εικόνα πιο οργανική. Γρήγορα όμως περνάω σε digital μέσα. Λατρεύω την επιλογή της «Αναίρεσης». Έτσι νοιώθω ότι μπορώ να κάνω λάθη ελεύθερα και να μην μου στοιχίσουν. Εξερευνώ καλύτερα, χωρίς φόβο.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

«Δεν βλέπεις καθαρά παρά μόνον με την καρδιά. Η ουσία είναι αόρατη στα μάτια.»  Από το βιβλίο «ο Μικρός Πρίγκιπας».

Ενότητα 3^η:  Μια φράση ασυμπλήρωτη

 (Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… το αύριο θα είναι καλύτερο.

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Βλέπω πολύ σινεμά και από τις περισσότερες ταινίες κερδίζω πράγματα. Από τις πιο πρόσφατες θα πρότεινα το “Interstellar”. Έχει πολύ δυνατά συναισθήματα και πραγματεύεται την έννοια του χρόνου, που προσωπικά με συγκινεί πάντα. 

Έκθεση εικόνων

Το τελευταίο λογοτεχνικό της εγχείρημα. 

Δύο όψεις μιας ιστορίας σε ένα βιβλίο.
Η διάσημη ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας, όπως την ξέρουμε, αλλά και η ιστορία... αλλιώς, ιδωμένη από μια άλλη οπτική γωνία.

Τι πραγματικά έγινε στο δάσος; Ποιος ήταν τελικά αυτός ο Κυνηγός και πώς βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή εκεί για να σώσει την Κοκκινοσκουφίτσα; Ήταν ο Κακός ο Λύκος τόσο κακός όσο νομίζουμε; Τι γύρευε η μικρή Κοκκινοσκουφίτσα μόνη της στο δάσος; Ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, Φάνης ο Μπούφος, είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις του γνωστού παραμυθιού.

Ένα βιβλίο που μιλάει για τον ρατσισμό στα κλασικά παραμύθια, τον σχολικό εκφοβισμό και τη φιλία. Ένα εργαλείο για γονείς και εκπαιδευτικούς που μαθαίνει στα παιδιά να διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές και να αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη.

Γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα, αλλά και δυο όψεις τα νομίσματα...

Μια φορά και έναν καιρό μια μικρή σταγόνα, η Στιγμούλα, είδε από ψηλά ένα πολύ παράξενο χωριό! Σ’ αυτό το χωριό δεν υπήρχε καθόλου νερό, τα παιδιά ήταν θλιμμένα και τα πάντα σκονισμένα. Η Στιγμούλα είναι αποφασισμένη να βοηθήσει να επιστρέψει το χαμόγελο στα πρόσωπα των ανθρώπων. Μα θα χρειαστεί βοήθεια. Σιγά σιγά θα ανακαλύψει ότι η δύναμη που υπάρχει μέσα στον καθένα μας γίνεται πολύ μεγαλύτερη όταν ενώνεται με τη δύναμη των άλλων.

Ένα παραμύθι για την ομαδικότητα και την ανεξάντλητη δύναμη που κρύβουμε όλοι μέσα μας.

Η πρώτη εμφάνιση της "Στιγμούλας".

Μια φορά και έναν καιρό μια μικρή σταγόνα, η Στιγμούλα, ζούσε με τις αδερφές της σε ένα όμορφο δάσος.
Η μέρα της ήταν τόσο μικρή που κρατούσε μόλις μια στιγμή!
Ξυπνώντας ένα πρωί η Στιγμούλα δεν είδε πουθενά τις αδερφές της.
Μάζεψε όλο της το θάρρος και αποφάσισε να ψάξει να τις βρει.
Κάπως έτσι μπήκε σε μεγάαααλους μπελάδες…

Ένα παραμύθι για τη μοναδικότητα του καθενός μας και την αξία του ταξιδιού στην ανακάλυψη του εαυτού μας.