Γνωρίστε τη Λιλή Γάτη

Η Λιλή Γάτη κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο βιογραφικό.

Η Λιλή Γάτη γεννήθηκε στην Αθήνα και έζησε ως τα πρωτοσχολικά της χρόνια στην πατρίδα της καρδιάς της, σ’ ένα μικρό χωριό της Φωκίδας, τα Καστέλλια. Γράφει για να βλέπει παιδικά μάτια να ταξιδεύουν σε παράξενα, μαγικά μέρη, με μικρές εξαιρέσεις τις στιγμές που γράφει για να ταξιδέψει εκείνη στον κόσμο των «μεγάλων».

Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών από την οποία τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό της, για τη νουβέλα «Εξ αίματος» και με το Δεύτερο Βραβείο, για το παραμύθι «Η βελόνα». Έχει διακριθεί με το Ειδικό Βραβείο «Γιώργης Χαλατσάς», στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό «Στέλιος Ξεφλούδας», με το διήγημα «Αθανασία».

Διδάσκει δημιουργική γραφή σε παιδιά κι αυτά τη διδάσκουν φαντασία.

Είναι μέλος της συγγραφικής-δημιουργικής ομάδας «Σακαράκα».

Εργογραφία

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Ο παππούς μου ήταν κτηνοτρόφος. Έτσι, τα καλοκαίρια περνούσαμε τον περισσότερο χρόνο μας σε μια μικρή καλύβα, στην κορυφή της Γκιώνας. Φυσικά, οι εξερευνήσεις ήταν η μαγική καθημερινότητα. Σε μια εξερεύνηση, λοιπόν, με τον ξάλελφό μου, τον Λουκά, ανακαλύψαμε μια αγριοφραουλιά! Μαζέψαμε 10 λαχταριστές φράουλες που χωρούσαν σε ένα καπάκι από μπουκαλάκι νερού! Τόσο μικρές ήταν! Και θες επειδή ήμασταν οι πρώτοι στην οικογένεια που είχαμε ανακαλύψει αγριοφράουλες, θες γιατί εκείνη τη μέρα καταλάβαμε πως η ζωή κρύβει εκπλήξεις, κάθε φορά που σκέφτομαι τι γεύση έχει η ζωή, τις θυμάμαι…

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Η πρώτη φορά που μου έγραψε «Σ’ αγαπάω» ο ανιψιός μου, ο Φιλοκλής.

 Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με τον σύντροφό μου, την αδελφή μου και τα μέλη της συγγραφικής ομάδας ‘’Σακαράκα’’.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Ο Όσκαρ Ουάιλντ έλεγε πως «ο καλύτερος τρόπος να απαλλαγείς από έναν πειρασμό, είναι να υποκύψεις». Αρκεί στη ζωή να ξέρεις, τι δεν πρέπει να μάθεις.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Τίποτα.. Δεν είμαι απ’ αυτούς που θ’ ακούσεις να σου λένε πως έπεσαν απ’ τα σύννεφα. Όχι βέβαια επειδή έχω αποδεχθεί την πραγματικότητα. Αλλά γιατί προσπαθώ, σε όλη μου τη ζωή, με όλη μου την ύπαρξη να την αλλάξω…

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Γιατί ένα παιδί, κάπου, μπορεί να χαμογελάει! Και κάπου αλλού, την ίδια στιγμή, ένα άλλο παιδί έχει την ανάγκη να χαμογελάσει…

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Λιλή όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);

Σε όλες τις εποχές είμαι ‘’παρούσα’’. Αλλά, αναμφίβολα, προτιμώ το καλοκαίρι!

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η αγάπη, ο σεβασμός, η γνώση, η αμφισβήτηση και η διεκδίκηση.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Θα ήθελα να είμαι ποιητής… Απ’ αυτούς που δεν χρειάζεται να βάλουν αλάτι στις λέξεις για να νοστιμίσουν… Όμως, δυστυχώς δεν είμαι. Αλλά με συναρπάζει η ποίηση…

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Υπάρχουν ήρωες στους οποίους έχω φωνάξει, έχω ψιθυρίσει, που τους έχω παρακαλέσει, που έχω γρατζουνίσει τις λέξεις που ξεστομίζουν στις σελίδες … Αυτούς τους ήρωες, λοιπόν, τελικά, τους έχω αγαπήσει, γιατί τους έχω αποδεχθεί, ακριβώς έτσι όπως είναι…

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Για ‘μένα, η γραφή απαιτεί πειθαρχία και μελέτη.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Οι ήρωές μου γεννιούνται σε χαρτοπετσέτες, σε εισιτήρια, σε σημειωματάρια, ακόμα και σε λογαριασμούς της ΔΕΗ. Για να μπουν, όμως, στην ιστορία, χρειάζεται απαραίτητα, δυστυχώς, ο υπολογιστής.

Ας π(ι)ούμεμαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

«Ορκιστείτε να ’χει το παιδί το ψωμί του και το βιβλίο του

να μάθει να γράφει σ’ αγαπώ,

να κρατάει μπράτσο τον ήλιο σ’ ένα ανθισμένο περιβόλι», του Γιάννη Ρίτσου.

Ενότητα 3^η: Μια φράση

Υ.Γ. Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

«Το αλάτι αυτής της θάλασσας» της Αν Μαρί Τζασίρ ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… αν γίνει και δική σου υπόθεση, όλα τα παιδιά του κόσμου θα έχουν ψωμί, παιχνίδι, βιβλίο.

Έκθεση εικόνων

Το πολυαναμενόμενο τελευταίο λογουεχνικό της εγχείρημα!

Η σελίδα των φίλων του Δώδεκα!

www.facebook.com/liligativivlia/?__mref=message_bubble

Λίγα λόγια για το βιβλίο.

Ο Δώδεκα είναι ένα μικρό μυρμήγκι με μεγάλα όνειρα που η φωλιά του είναι πολύ περιορισμένη για να τα χωρέσει. Θέλει να είναι ξεχωριστός κι όχι ένας ακόμα αριθμός ανάμεσα στους χιλιάδες αριθμούς της παγκόσμιας μυρμηγκικής ιστορίας. Έτσι, ονειρεύεται να γίνει κατακτητής Λεγεωνάριος, για να κροταλίζει τις δαγκάνες του, και ταυτόχρονα κάνει ό,τι μπορεί για να γλιτώνει τις τιμωρίες, που όλοι του προσφέρουν απλόχερα. Τι θα γίνει, όμως, όταν αρχίσουν τα πραγματικά κροταλίσματα απ’ τις δαγκάνες να πλησιάζουν; Θ’ αντέξουν οι κεραίες του τη φρίκη του πολέμου;

Ο Δώδεκα έρχεται και θα τον αγαπήσετε...

Αποκτήστε το άμεσα:

www.politeianet.gr/books/9786185019785-gati-lili-entupois-me-lene-dodeka-263897