Γνωρίστε τη Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη

Η Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους.

Σύντομο Βιογραφικό

Η Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής, της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, καθώς και του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει μετεκπαιδευτεί στο Μαράσλειο Διδασκαλείο. Εργάστηκε στη δημόσια εκπαίδευση, συνεργάστηκε με παιδαγωγικά περιοδικά, είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και έχει εκδώσει πολλά βιβλία για παιδιά και μελέτες λαογραφικού περιεχομένου.

Έχει ενταχθεί στο Μητρώο Επιμορφωτών του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις ενίσχυσης της φιλαναγνωσίας των μαθητών και έχει αναλάβει επιμορφωτικό έργο σε ημερίδες επιμόρφωσης εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Εργογραφία

Από τις εκδόσεις Σαββάλας κυκλοφορούν:

Βιβλία που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη (18 τίτλοι) 

Μικρές ιστορίες (3 τίτλοι)

Βιβλία που ενθαρρύνουν το παιδί να νικήσει τους φόβους του

(3 τίτλοι)                        

Μακάρι να μπορούσα… (4 τίτλοι)

Βιβλία που ξεκλειδώνουν τον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών (8 τίτλοι)

Μαθήματα ζωής (5 τίτλοι)

Μύθοι, ιστορίες, παραμύθια, παροιμίες με ζώα

Μύθοι, ιστορίες, παραμύθια, παροιμίες με φίλους φτερωτούς

Το Παλιό Σχολειό

Σκανταλιάρηδες πιτσιρικάδες

Λέξεις και φράσεις με… ιστορία

Από τις εκδόσεις Ωρίων επίσης κυκλοφορούν 4 βιβλία της

και από τις εκδόσεις Διάπλαση 3 ακόμα.

 

Για αναλυτική παρουσίαση των βιβλίων που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Σαββάλας, με περιλήψεις, μηνύματα και ηλικίες παιδιών στις οποίες απευθύνονται, εδώ:

https://savalas.gr/wordpress/pdfPublications/tsoroni-new-leaflet-19-02-2014/#/0

 

Βρείτε τη Γιολάντα Tσορώνη-Γεωργιάδη στο facebook:

www. facebook.com/tsoroni

 

Ενότητα 1η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Έχω τόσες εικόνες από τα παιδικά μου χρόνια που δυσκολεύομαι να επιλέξω. Ωστόσο θυμάμαι με νοσταλγία τις φωτιές που ανάβαμε στη γειτονιά το βράδυ της 23^ης Ιουνίου και τους χορούς μικρών και μεγάλων γύρω από αυτές, τη μεταφορά του αμίλητου νερού και την ιεροτελεστία της προετοιμασίας για τον «Κλείδωνα», τις κούνιες που ρίχναμε στα δέντρα ανήμερα του Αγιωργιού, τα ομαδικά παιχνίδια που παίζαμε στις αλάνες. Η εικόνα επίσης του ψαρά, του γαλατά, του γιαουρτά, του μανάβη, του καρεκλά, του γανωματή, του παπλωματά και του αρκουδιάρη που περιδιάβαιναν ανά εποχή τις ρούγες διαλαλώντας τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, με συνοδεύει πάντα. Τα βιώματα αυτά -και άλλα πολλά-φαίνεται πως επηρέασαν καταλυτικά τον ψυχισμό και τις αναζητήσεις μου, αφού μεγαλώνοντας ασχολήθηκα συστηματικά με κάποιους τομείς της Λαογραφίας.

 

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Τα ατελείωτα καλοκαίρια που πέρασα σε αιγαιοπελαγίτικα νησιά. Τότε που δε χρειαζόταν κανείς πολλά για να περάσει καλά. Η αίσθηση αυτή του να τα έχω όλα χωρίς ουσιαστικά να έχω τίποτα είναι που τροφοδοτεί την επιθυμία μου να εγκατασταθώ στο μέλλον, για αρκετούς μήνες του χρόνου, σε κάποιο κυκλαδονήσι.

 

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με τον σύζυγο, τα παιδιά μου (έχω μεγάλα παιδιά) και με τους λίγους-αλλά καλούς- φίλους που έχω.

 

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Αν υιοθετήσουμε ως στάση ζωής τα «Μηδέν άγαν» και «Μέτρον άριστον» θα μπορούσαμε να αποφύγουμε τις παρεκκλίσεις που προέρχονται από εσωτερική διάθεση ή εξωτερικό ερέθισμα. Η υιοθεσία αυτή όμως προϋποθέτει αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα και τούτο είναι δύσκολο να επιτευχθεί με τα δεδομένα της εποχής μας. Από την άλλη το «εργοστάσιο» της παιδείας μας, μονοπώλιο κατασκευής ασπίδων που αναφέρετε, είναι γνωστό πως εδώ και χρόνια υπολειτουργεί. Έτσι το όλο και πιο φτωχό οπλοστάσιό της αδυνατεί να προμηθεύσει στα άτομα αμυντικά όπλα κατά των πειρασμών, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος εύκολα να απομακρύνεται από τη σύνεση, την εγκράτεια, την κριτική σκέψη, τη μετριοπάθεια, την τιμιότητα, την ολιγάρκεια, το μέτροκαι να ενδίδει τις περισσότερες φορές σε αυτούς. Απαιτείται επαναπροσδιορισμός των όσων δίνουν πραγματικό νόημα στη ζωή μας και περισυλλογή για το αν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε το πανάκριβο τίμημα για όσα νομίζουμε πως μας κάνουν ευτυχισμένους.

 

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Οι δήθεν, η αναξιοκρατία, οι διακρίσεις παντός είδους, η «ανθρωποφαγία» για το ατομικό συμφέρον, την εξουσία και το κέρδος, το πολιτικό έλλειμμα.

 

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Έχω περισσότερους από έναν… Φεύγει και δεν ξανάρχεται ποτέ η ίδια, μας δίνει τη δυνατότητα να απολαύσουμε μικρά και μεγάλα θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας, μας παρέχει ευκαιρίες να νιώσουμε δημιουργικοί και χρήσιμοι, μας κάνει να σκεφτούμε «ο γέγονεν, γέγονεν» για το χτες, μαςοδηγεί στο «παρακάτω» της ζωής.

 

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Γιολάντα, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή); 

Όταν η Γιολάντα αποφασίζει να γράψει, να κάνει ή να φτιάξει κάτι, του αφιερώνεται ολοκληρωτικά χωρίς να φείδεται κόπου και χρόνου. Αν θέλετε όμως να ορίσω χρονικά μια εποχή κατά την οποία ένιωσα δημιουργική περισσότερο από κάθε άλλη, αυτή θα έλεγα πως είναι η τελευταία δεκαπενταετία, η οποία και συνεχίζεται.

 

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Να βρίσκεις νόημα σε αυτό που κάνεις, να πορεύεσαι με καθαρή καρδιά, να αγαπάς τους ανθρώπους και να δρας ως μέρος της Φύσης και όχι ως κυρίαρχός της.

 

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει  περισσότερο;

Ο λογοτεχνικός λόγος με γλωσσικές δομές που προκαλούν αισθητική απόλαυση. Ο λόγος γενικά που κάνει την τέχνη του λόγου έργο τέχνης είτε έχει τη μορφή πεζού είτε τη μορφή ποιήματος.

 

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Παλαιότερα σκεφτόμουν τέτοιες αλλαγές. Έπαψα όμως να μπαίνω στη διαδικασία από τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι η πορεία ή το τέλος που επιλέγει να δώσει ο συγγραφέας για κάποιον ήρωα ή αντιήρωά του είναι συνάρτηση της προσωπικότητας και, γενικότερα, του ποιού που έχει επιλέξει να προβάλει γι’ αυτόν κατά την εξέλιξη της πλοκής. «Ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του» είπε ο Ηράκλειτος και για να αλλάξεις τη μοίρα κάποιου πρέπει να «γράψεις» τον χαρακτήρα του από την αρχή.

 

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;         

Κατά τη διάρκεια της γραφής οι ήρωές μου ζωντανεύουν, μου μιλάνε, μου αποκαλύπτουν πτυχές και επακόλουθα της ιστορίας που δεν είχα σκεφτεί από την αρχή. Τις περισσότερες φορές τους αφήνω ελεγχόμενα να με παρασύρουν και τους επιτρέπω να φτάσουν από το δικό τους δρόμο εκεί που θέλω. Ωστόσο γίνομαι αυστηρή όταν ελέγχω την οριζόντια διάταξη και κάθετη ενότητατου κειμένου. Εδώ επιδεικνύω στρατιωτική πειθαρχία στους κανόνες της αφηγηματικής τεχνικής που ανά περίπτωση υιοθετώ -ανάλογα με την ηλικία στην οποία το γραπτό μου απευθύνεται-, γιατί δεν ξεχνώ πως το μεγαλύτερο μέρος του αναγνωστικού μου κοινού είναι παιδιά και χρειάζονται «δεμένα» κείμενα. Διαφορετικό ύφος γραφής θα διαπιστώσετε σε άρθρα που έχω γράψει για ενήλικες. Εκείνα έχουν πιο ελεύθερο ύφος. Γενικά προσαρμόζω το λόγο και τη γραφή μου, για εκείνο όμως που πάντα προσπαθώ είναι η μουσικότητα των κειμένων με την αυστηρή επιλογή των λέξεων. Είναι ένα «παιχνίδι» που με συναρπάζει.

 

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Το τι θέλω να αναδείξω μέσα από την ιστορία, το περιβάλλον όπου αυτή θα ξεδιπλωθεί, ποιοι ήρωες θα την ζωντανέψουν, οι ανατροπές που θα την κάνουν ενδιαφέρουσα, σημειώνονται αρχικά με μολύβι σε χαρτί. Το πληκτρολόγιο ακολουθεί αργότερα και, από τη δική του την πλευρά, μου επιφυλάσσει εκπλήξεις, όπως έχω ήδη αναφέρει. Η μορφοποίηση του κειμένου θα απασχολήσει αργότερα τον εκδοτικό οίκο, σημασία έχει για μένα να ρέει ο λόγος και να είναι δομημένος έτσι που να προκαλεί το ενδιαφέρον στον αναγνώστη.

 

Ας π(ι)ούμεμαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Αναγνωρίζω μεγάλες αλήθειες σε πολλά από όσα έχουν ειπωθεί και έχω υιοθετήσει έναν μεγάλο αριθμό τους. Μπροστά στην αδυναμία μου να επιλέξω τούτη τη στιγμή ποιο από αυτά με εκφράζει περισσότερο, προτιμώ να αναφέρω την παροιμία του λαού μας για τις απαντοχές της ανθρώπινης φύσης: «Τι ρίχνει ο ουρανός και δεν τ’ αντέχει η γης!»

 

Ενότητα 3η:  Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως…

…η σούμα που θα κάνεις στο ηλιοβασίλεμα της ζωής θα σε αφήσει ικανοποιημένο από τον ισολογισμό της ζήσης σου, έχοντας κάνει το καθήκον σου και υπηρετήσει τις αξίες σου χωρίς «εκπτώσεις».

 

Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

«Η κλέφτρα των βιβλίων» του Μάρκους Ζούσακ είναι μια ταινία που μου άρεσε και θα πρότεινα να δείτε.

 

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την ενδοσκόπηση που χρειάστηκε να κάνω προκειμένου να απαντήσω στις τόσο ουσιαστικές ερωτήσεις σας. Εύχομαι επιτυχία στο ηλεκτρονικό περιοδικό σας και σε ό,τι προσπαθείτε.

 

Έκθεση εικόνων

Μερικά από τα εξώφυλλα των βιβλίων της συγγραφέως:

 

 

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:

 

Βιβλία τα οποία έχει μεταφράσει: