Γνωρίστε τη Φρόσω Αποστόλου

Η Φρόσω Αποστόλου κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους. 

Σύντομο βιογραφικό

Η Φρόσω Αποστόλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1991 όπου και κατοικεί. 
Σπούδασε Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων στο ΤΕΙ Θεσσαλίας και έκανε εξειδίκευση στο Παθολογοανατομικό εργαστήριο του Γ.Ν Παπαγεωργίου. 
Η λογοτεχνία την κέρδισε από την παιδική της ηλικία, αφού ήρθε σε επαφή με το βιβλίο από πολύ μικρή. Διάφορες ιστορίες γεννιόνταν στο μυαλό της και ξεκίνησε να τις καταγράφει ώσπου κατάλαβε πως η συγγραφή είναι ένα κομμάτι του εαυτού της που χωρίς αυτό η ζωή της θα ήταν άνοστη. Έτσι το 2011 ολοκλήρωσε το πρώτο της ανέκδοτο μυθιστόρημα με τίτλο «Η νοσταλγία των αρωμάτων». 
Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. 
Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Το Ράφι της Αγάπης» όπου το 2016 ίδρυσε την 1η δανειστική βιβλιοθήκη στον Σύλλογο Οικογενειών της Ψυχικής Υγείας στη Θεσσαλονίκη.
Όνειρό της είναι μέσα από τα πονήματά της να κρατά συντροφιά στους αναγνώστες και να μιλά για φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας και την ελληνική οικογένεια.

Εργογραφία

Περισσότερα για την ίδια θα βρείτε στο ιστολόγιό της:

logotexnikataxidia.blogspot.gr/

και στη σελίδα της στο facebook: goo.gl/Bey6yQ 

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Οι περισσότερες και ομορφότερες αναμνήσεις που έχω είναι από τα καλοκαίρια που περνούσα μαζί με τους γονείς και την αδερφή μου στο εξοχικό μας σπίτι. Τα ατέλειωτα παιχνίδια, η θάλασσα που ποτέ δεν χόρταινα, η λαχτάρα κάθε φορά που ξαναέβρισκα τους φίλους μου. Σαν συναίσθημα παραμένει χαραγμένη η αγάπη και η ασφάλεια που ένιωθα μέσα στην οικογένειά μου.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου που ήταν η έναρξη της πραγματοποίησης ενός μεγάλου ονείρου.

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Με το χαρτί.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Πειρασμός  για ’μένα είναι κάθε είδους αρνητισμός και άσχημων συναισθημάτων τα οποία μπορεί να δεχτώ. Έτσι έχω δημιουργήσει μεγαλώνοντας τη δική μου ασπίδα για να προστατέψω τον εαυτό μου.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Ό,τι και να είναι αυτό δεν είναι ποτέ ικανό να με κάνει να πάψω να ονειρεύομαι.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Γιατί ανοίγει τα μάτια του το πρωί κι από ’κει και πέρα μπορεί τα πάντα.

Σε ποια εποχή συναντάμε την αληθινή Φρόσω, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);

Στο σήμερα, το οποίο φροντίζω να ζω με ψυχή, μυαλό και σώμα.

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Η αγάπη. Χωρίς αυτήν τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει. Είναι η βάση για όλες τις σχέσεις. Ερωτικές, φιλικές, συγγένειας.

Ενότητα 2^η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Η ποίηση γιατί μέσα σε ελάχιστες λέξεις –σε σχέση με το μυθιστόρημα– μπορεί να νιώσεις πως σε έχουν χαϊδέψει απαλά ή πως σε έχουν πυροβολήσει.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Κανείς. Σέβομαι την επιλογή του δημιουργού τους.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;    

Η έμπνευση είναι κάτι που έρχεται αυτόματα, απρόσμενα, όμως κάποιες φορές προκειμένου να ολοκληρώσουμε κάποιο έργο πρέπει να καθίσουμε στην καρέκλα και να γράψουμε την πρώτη λέξη. Να ξεπεράσουμε το φόβο που έχει ο κάθε συγγραφέας και να «προκαλέσουμε» την έμπνευση να μας επισκεφθεί. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη.

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Όταν πρόκειται να γράψω κάποιες σκέψεις ή ένα μικρό διήγημα επιλέγω πάντα μολύβι και χαρτί. Για τα μυθιστορήματά μου γράφω σε υπολογιστή για πρακτικούς λόγους.

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

Θα επιλέξω ένα στίχο από το ποίημα Ιθάκη, του αγαπημένου μου ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη:

"Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν."

Ενότητα 3^η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… θα δημιουργήσεις τον προσωπικό σου παράδεισο.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Τη γαλλική κωμωδία «Οι άθικτοι» που κρύβει ένα σπουδαίο κοινωνικό μήνυμα και μας παρουσιάζει ένα μεγαλείο ψυχής.

Έκθεση εικόνων

Λίγα λόγια για το βιβλίο "Η καγκελόπορτα της αγάπης".

Η Αμαλία ζει μόνη στο σπίτι με την ολάνθιστη παραδεισένια αυλή και την καγκελόπορτα που αναγγέλλει την είσοδο των αγαπημένων της. Κι εκεί, ανάμεσα στα μυριάδες λουλούδια, μια πήλινη γλάστρα μ' ένα έργο ζωγραφικής.
Ήρεμη, γενναιόδωρη, χαμογελαστή, με μια τεράστια αγκαλιά για όλους και περισσότερο για τρία μικρά κορίτσια. Η ανιψιά της, Δέσποινα, και οι δύο φίλες της, Ελένη και Σοφία, την έχουν πάντα πλάι τους, φύλακα-άγγελο σε κάθε στραβοπάτημα, σε κάθε επικίνδυνη στροφή της ζωής. Όσο όμως τα κορίτσια μεγαλώνουν, ο έλεγχος χάνεται. Η Αμαλία παλεύει για να κρατήσει τις ισορροπίες υποκαθιστώντας τον ρόλο των γονέων, ενώ ένας μεγάλος έρωτας αναδύεται από τα έγκατα του παρελθόντος ξυπνώντας μνήμες και αισθήσεις.
Θα καταφέρει η Αμαλία να εμποδίσει την καταστροφή που έρχεται; Θα λυθεί ποτέ η απορία των κοριτσιών, ποιος είναι ο άντρας στην πήλινη γλάστρα, γιατί εξαφανίστηκε από τη ζωή της Αμαλίας και γιατί εκείνη δεν επιδίωξε ποτέ να κάνει οικογένεια;
Ένα μυθιστόρημα που υμνεί τον έρωτα και τη φιλία.

Αποκτήστε το άμεσα:

www.ekdoseispnoi.gr/index.php/el/books-gr/mythistorima/h-kageloporta-ths-agapis