Αύγουστος Κορτώ-Έρως ανίκατε μάσαν, εκδόσεις Πατάκη

Αύγουστος Κορτώ-Έρως ανίκατε μάσαν, εκδόσεις Πατάκη

«το γέλιο είναι η φωνή της ευτυχίας» αρχαίο κινέζικο ρητό.

Το «έρως ανίκατε μάσαν» ξεκινά με αυτό το ρητό, το οποίο επιβεβαιώνεται πανηγυρικά στις 250 σελίδες  που ακολουθούν.

«διότι χωρίς ιντερνέτ δεν έχει και facebook, και θα καταλήξεις να δουλεύεις και να διαβάζεις και να περνάς τον χρόνο σου δημιουργικά, που είναι φρίκη απερίγραπτη»

Εν γένει ο λατρεμένος Αύγουστος ξεχειλίζει από Τσιφορικό ταμπεραμέντο, αναμιγνύοντας εξόχως αργκώ και καθαρεύουσα, αυτοσαρκάζοντας, περιπαίζοντας τα κιλά του, τις ακόρεστες ορέξεις του ακόμα και την ίδια την οικονομική κρίση, σε ένα κρεσέντο γέλιου και ευφυών φράσεων.

«Όλα σ’ τα ταϊζουν γλυκά κι αλατισμένα»

Επιπλέον, ξεχειλίζει από αγάπη, αγάπη για τους γονείς του, τον σύντροφό του, το Αρνί, κι όλους τους φίλους αλλά κι εμάς τους αναγνώστες του, με όλη την τρυφερότητα που συνηθίζει, γεγονός που σε κάνει να χαμογελάς και να νιώθεις το σύνθημά του «αγάπη ολούθε» να χτυπά και στην δική σου καρδούλα!

«…διότι να μην ξεχνάμε την πιο σημαντική γυμναστική: τον χτύπο της καρδιάς που αγαπάει.»
 

Το αξιαγάπητο Αρνί (για τους followers στο φατσοβιβλίο γνωστό και μη εξαιρετέο) περνά στην αθανασία με το εκπληκτικό happeningστο Μουσείο Βαν Γκογκ,καθότι «…. αποτελεί την ζωντανή απόδειξη πως ακόμα κι ένα άψυχο αντικείμενο άμα λαμβάνει άφθονη αγάπη κι αφοσίωση, όχι μόνο αποκτά ψυχή, αλλά σου ανταποδίδει τα αισθήματα που έχουν επενδυθεί σε αυτό».

Η εν λόγω συλλογή ευθυμογραφημάτων θα πρεπε να συνταγογραφείται ως αντικαταθλιπτικό, αντιγηραντικό και άκρως ιαματικό «δια πάσαν νόσον….» κι επειδή το συγκεκριμένο βιβλίο το αγόρασα μεσούσης μιας ιδιαίτερα δύσκολης στιγμής για την Ελλάδα, λίγο πριν τις 5 Ιουλίου 2015, (βλέπε δημοψήφισμα, διαπραγματεύσεις κλπ κλπ), θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον κο Κορτώ για το γέλιο που μου χάρισε, γιατί πέρα από το αστείρευτο ταλέντο του στη γραφή, με κάνει και νιώθω σαν να με παίρνει αγκαλιά και να μου λέει «γέλα γιαβρί μου, όλα θα πάνε καλά!»

«Έπρεπε πρώτα να χάσω το Κατερινάκι για να ξεκλειδώσει ο πόνος το γέλιο στη γραφή μου…»

«…Κι ελπίζω σ’ ένα άλλο όνειρο να ανταμώσω πάλι τη μανούλα μου, και δίνοντάς της το βιβλιαράκι αυτό να της πω, μ’ όλη την καρδιά, «Γέλα, Κατερινάκι!»

Σαν άνθρωπος που έχει βιώσει οδυνηρά την απώλεια των γονιών του, διαβάζοντας αυτή την τελευταία παράγραφο, νιώθω κάτι δάκρυα να τσούζουν στο μάτι μου και νιώθω εντονα την επιθυμία να διαβεβαιώσω τον λατρεμένο μου Κορτώ ότι κάπου εκεί ψηλά το Κατερινάκι του θα γελάει και θα τον καμαρώνει ή εν πάση περιπτώσει έτσι νομίζω.

Υ.Γ. την ώρα που έγραφα την μίνι αυτή παρουσίαση, γέμισα ψίχουλα το πληκτρολόγιο, καθότι όταν διαβάζεις τον Κορτώ σου ανοίγει κι η όρεξη … 

Περισσότερα για το βιβλίο και τoν ίδιο τον συγγραφέα θα βρείτε στον κόμβο της Βιβλιονέτ: 

https://goo.gl/7rYvxT

Για το BOOK TOUR, Εύα Γ. Χαραλαμποπούλου.