Άστεγο ποίημα - Βούλα Νάνη
Δεν είναι για τη μνήμη που γράφω
Είναι που βυθίζομαι σε τόσες λέξεις
Μπας και με πείσω
Πως υπάρχω
Αλώβητη
Στον συνωστισμό των αιώνων
Η Βούλα Νάνη γεννήθηκε στην Πρέβεζα, όπου ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων και έκανε το μεταπτυχιακό της στην Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, κυρίως διήγημα και ποίηση, και είναι μέλος τοπικής θεατρικής ομάδας. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικές ανθολογίες και ηλεκτρονικά περιοδικά. Η γραφή είναι μια ανάγκη συνομιλίας πρωταρχικά με τον εαυτό της και στη συνέχεια με τους άλλους.
Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Ο Χρόνος παράξενα σωπαίνει" κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αλάτι.
Περισσότερα για την ίδια και το έργο της θα βρείτε εδώ:
Περιλαμβάνονται 39 ποιήματα σ' ελεύθερο στίχο, το μικρό εγχειρίδιο πρώτης ποιητικής απόπειρας και μία δραστηριότητα δημιουργικής γραφής. Η αλήθεια Σ' έναν κόσμο, με τη φρίκη να ξεπηδά, Όσο πιο πολλοί ερωτευμένοι, Δες τα βλέμματα που συναντιούνται στις γωνιές, Όσο υπάρχουν αχώριστα σώματα, Όχι με φωτιά ISBN: 978-618-87105-7-3 ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΜΗ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΑΤΙ * O ελληνοκύπριος ποιητής Θεοφάνης Θεοφάνους ζει και εργάζεται στη Φλώρινα. Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών «Εκπαίδευση και τεχνολογίες σε συστήματα εξ αποστάσεως διδασκαλίας και μάθησης» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει βραβευθεί για το έργο του από ελληνικούς και κυπριακούς φορείς και προτάθηκε τέσσερις φορές για το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου με ποιητικές συλλογές του. Έργα του θα βρείτε στην Άνεμος Εκδοτική, Ελληνοεκδοτική, Εκδόσεις Άλλωστε-Locus-7, Εκδόσεις Περί Τεχνών και Εκδόσεις Αλάτι. Είναι παντρεμένος και έχει δυο κόρες. Τα τελευταία πέντε χρόνια συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής στις Εκδόσεις Αλάτι. www.ekdoseisalati.com/p/anamesa-s-esena-kai-s-emena/
υπάρχει το μυστικό:
τόσο πιο αργά κυλάει το σκοτάδι.
Η αγάπη, ένα μικρό, αόρατο σύνορο,
αντιστέκεται στη βία,
ξεθωριάζει τις ιαχές του πολέμου.
στα παγκάκια, στα καλντερίμια:
εκεί χτίζεται η ειρήνη.
Όταν κρατάς το χέρι κάποιου,
ο κόσμος μοιάζει λιγότερο επικίνδυνος.
υπάρχει και μια ελπίδα:
πως η αγάπη θα νικήσει τον όλεθρο.
αλλά με κάθε σιωπηλή ματιά,
κάθε μικρό, κλεμμένο φιλί,
κάθε όνειρο που δεν το νίκησε ο φόβος.