Ανοιχτοί λογαριασμοί

−Μην τρέχεις τόσο. Ανακατεύομαι. 

−Σαν πολύ συχνά δεν ανακατεύεσαι τελευταία; 

−Υπονοείς κάτι; 

−Αυτό που καταλαβαίνεις. 

−Στο είπα χίλιες φορές, δεν είμαι έγκυος. 

−Και γιατί τόσες ζαλάδες ξαφνικά; 

−Επειδή τρέχεις σαν να σε κυνηγάνε. Αλήθεια, τακτοποίησες τα χρέη σου; Μήπως όντως σε κυνηγάνε; 

−Ξύνεσαι να τσακωθούμε πάλι; 

−Εγώ; Εσύ το ξεκίνησες. 

−Όχι δα! Πάρε πρώτα το δίπλωμα και μετά τα ξαναλέμε. 

−Όπως πάντα. Φτηνός ακόμα και στα επιχειρήματά σου. 

−Ε ναι, τί να κάνουμε, δεν είμαστε όλοι μορφωμένοι όπως εσύ. 

−Ποιος μίλησε για μόρφωση, βρε ηλίθιε; 

−Είδες, το παραδέχεσαι: με θεωρείς ηλίθιο. … 

Ο μονόλογος του Τάσου 

Δεν ξέρω τι έχει πάθει η Βιβή τελευταία. Μάλλον σκοπεύει να με τρελάνει. Μια κρυώνει, μια ζεσταίνεται. Μια την ενοχλεί που τρέχω, μια που πηγαίνω αργά. Μια με πνίγει με την αγάπη της, μια φέρεται σαν να μη θέλει να με ξαναδεί στα μάτια της. Φοβάμαι ότι είναι έγκυος και μου το κρύβει. Αφού της το ξεκαθάρισα. Δεν είμαστε για γάμους και παιδιά τώρα. Αυτή την περίοδο βουλιάζω. Το μόνο που ζητάω είναι να με καταλάβει. Να μου δώσει λίγο χρόνο να επανορθώσω. Όμως ποιος έχασε την υπομονή του για να τη βρει η κυρία «Μορφωμένη»; 

Ο μονόλογος της Βιβής 

Και μόνο που τον βλέπω διαολίζομαι. Ήθελα να ήξερα τι του βρήκα. Δεν φτάνει που χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά του, μου κάνει και τον καμπόσο. Όχι, αγάπη μου, δεν έφαγα τα νιάτα μου στα θρανία, για να σε ξελασπώνω μια ολόκληρη ζωή. Φυσικά και θέλω ένα παιδί. Μεγαλώνω. Τι νόμιζες; Ότι θα περίμενα για πάντα εσένα; Έχε γεια, Τασούλη, έχει γεια. Έγκυος είμαι, χαϊβάνι. Αλλά το παιδί δεν είναι δικό σου. Και το δίπλωμα το πήρα την περασμένη βδομάδα. Αλλά ούτε αυτό σου το είπα.

Γιώτα Κοτσαύτη

(Το παρόν κείμενο γράφτηκε στα πλαίσια μιας εργασίας του μεταπτυχιακού προγράμματος "Δημιουργική Γραφή" του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.)

Για το BOOK-TOUR, Γιώτα Κοτσαύτη.

«…Μέσα στο κεφάλι μου έχω ολόκληρη στρατιά από ανθρώπους που παρακαλούν να βγουν έξω και να πάρουν διαταγές…»

ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ, Η τέχνη της γραφής, εκδόσεις Πατάκη