ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ- Ημερολόγιο μιας βδομάδας (ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 

Ημερολόγιο μιας βδομάδας

(ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ)

ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕ Ο  ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΣΕ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΣΤΑ ΝΕΑ. 

ΑΘΗΝΑ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια,
ωραία παιδιά δικά μας με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων,
αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια στον πέτρινο αέρα,        

έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι-πως μεγαλώνει                     

το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου.

17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Βαριά σιωπή, διάτρητη απ΄ τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία,  
αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι - 
ποιος θα πει: περιμένω μέσα απ το μέσα μαύρο;
Μικροί σχοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια,          

μ΄ έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελο, κόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί,                                           

και το μοναχικό σκυλί στ΄ αποκλεισμένα προάστια,
ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω απ΄τα καπνισμένα αγάλματα 
κι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή διαλυμένη στις λεωφόρους,     

  π ώ ς  μ π ο ρ ε ί τ ε  λ ο ι π ό ν  ν α  κ ο ι μ ά σ τ ε;  

πάνω απ΄ τα τανκς  και τους καπνούς των δακρυγόνων
 π ώ ς  μ π ο ρ ε ί τ ε  λ ο ι π ό ν  ν α  κ ο ι μ ά σ τ ε;  

ΚΑΛΑΜΟΣ,  18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Λιόλουστη μέρα η θάλασσα, σπουργίτια στον ελαιώνα·
κάλεσμα, κάλλος, μακρινή προδομένη μακαριότητα- 
α, εσύ, κρυμμένε πίσω απ΄ τ΄ αγάλματα, μέσα στ΄ αγάλματα-                                                                        

αγάλματα κούφια, χωρίς χέρια, χωρίς πέος, χωρίς αμπελόφυλλα·
αρνήσου, αρνήσου, όχι να ξεχαστείς και να ξεχάσεις·                                        

το δένδρο το πουλί το γαλάζιο - αμαρτία, αμαρτία. Πως μπορείτε λοιπόν    

να κοιμάστε;                                                                                                   

Eσείς ο ίδιος ο έρωτας - κι ο έρωτας: αμαρτία - 

Ελένη, Μάρω, Ηλέκτρα, Δήμητρα, παιδιά μας, τα παιδιά μας,          

 πόσες γενιές παιδιά μας, σε αδιαίρετο χρόνο, χωρίς χρόνο,   

 στα στάχυα και στα σύρματα, στη γραφομηχανή, στον τηλεβόα, 

έρωτές μας, παιδιά μας, σκοτωμένα παιδιά μας, έρωτές μας.

*

Για τίποτε άλλο να μην έχουμε μάτια παρά μόνο για σας. Τιποτ΄ άλλο.

*

Bράχος, το μέγα κόκκινο, δεύτερη πόρτα, πέμπτη πόρτα κι η δωδέκατη κλεισμένη 
χτύπημα της γροθιάς στον τοίχο, χτύπημα της πέτρας στην πέτρα. 
M΄ ακούς;  Άκουσέ με, εγώ σ΄ακούω, 
δύο σιωπές κάνουν μια φωνή κι ένα μεγάλο τεντωμένο χέρι.

*

19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Με τους αγκώνες στηριγμένους στην ποίηση, με τα μάτια κλεισμένα στις παλάμες.
Ακούω τη φωτιά. Ανεβαίνει. 

20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 

Ώρα μεγάλη! ώρα σκληρή! ώρα αδειασμένη απ΄την δειλή μακροθυμία των στίχων - 

εδώ ό,τι πια θα πει θα ΄ναι το αίμα. Ω! κακόφημη ζωή, ληστεμένη.

21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

...............................................................................................................................................................................................................................

22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Αργά που μαλακώνει το μαχαίρι. Αυτός που σωπαίνει

δεν είναι που δεν έχει τίποτα να πει· δεν είναι                              

τα δώδεκα καρφιά στον τοίχο,  η ακρίδα στο ποτήρι -  

είναι που περιμένει να ξεσφίξουν τα σαγόνια του.

Περισσότερα στις σελίδες του βιβλίου.

Πηγή κειμένου εξωφύλλου του βιβλίου: ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Γιώργος Λιάνης, εκδόσεις Α.Α.Λιβάνη. 

Πηγή εικόνας: Phttps://valuewhatworths.wordpress.com

Για το BOOK TOUR, Θεοφάνης Θεοφάνους.