«Η ποίηση είναι....» (Ελύτης, Δημουλά, Εγγονόπουλος, Εμπειρίκος)

«Η ποίηση είναι....»

Η ποίηση είναι ο ομφάλιος λώρος της ζωής. Φέρει όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι ικανά να γεννήσουν νέα πράγματα, καταστάσεις, συναισθήματα, σκέψεις και εντέλει γεγονότα. Η ποίηση δεν αποτελεί κάτι ξένο για την ανθρώπινη φύση αλλά είναι άμεσα συνυφασμένη με αυτήν, καθώς εκφράζει την ανάγκη και επιθυμία του ατόμου να τρυπώσει στα πιο σκοτεινά και άδηλα μονοπάτια, εκεί που συγκλίνουν όλες οι τέχνες. Στην προσπάθεια απόδοση της πραγματικότητας.

Η ποίηση κινείται ενάντια στην λήθη. Είναι πάντα σύγχρονη και αντιστέκεται στο πεπερασμένο. Ο χρόνος είναι σύμμαχος της ποίησης.

Οι στίχοι της  εξυψώνουν τη μοναδικότητα, η οποία τίθεται τελικά σε μια καθολική συμμετοχή και σε μια αποφασιστική εμπλοκή στα κοινά, σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

*..ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χέρι που επιστρέφει

από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει

ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει

ποιό το "νυν" και ποιο το "αιέν" του κόσμου :

ΝΥΝ το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη

ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση Αιέν η πλησιφάη…

(Οδυσσέας Ελύτης: Το Άξιον Εστί, 1959)

Η ποίηση είναι μια ενεργητική διαδικασία και απαιτεί την πλήρη συμμετοχή μας. Μας ευαισθητοποιεί σε ερεθίσματα, αυξάνει την ένταση των αισθήσεών μας και καλλιεργεί τη φαντασία και τη σκέψη. Η γραφή και η ανάγνωση της ποίησης είναι μια νοητική διαδικασία αλλά και μια βαθιά βιωματική. Για αυτόν τον λόγο προϋποθέτει αφοσίωση, συγκέντρωση και σεβασμό.

Η ποίηση δεν είναι για τους λίγους, είναι για τους πολλούς.

Οι στίχοι και οι λέξεις μιλούν για τον θάνατο, τον έρωτα, τη θλίψη, τη χαρά, τη φιλία, την αγάπη, τη δικαιοσύνη, δίχως να τρομάζουν τον αναγνώστη, αντίθετα τον εισάγουν σε έναν κόσμο όπου όλα είναι δυνατά, συμβατά και αποδεκτά. 

*Καλά τά βγάζει πέρα ἡ μοναξιά
 φτωχικά αλλά τίμια.
 Ἀλλοῦ κοιμᾶται αὐτὴ
 κι ἀλλοῦ τὸ ἐγκρατὲς σκεπτικὸ ἐάν..

(Κική Δημουλά: Δεν έχεις τι να χάσεις, Συλλογή Χλόη Θερμοκηπίου,2005).

Η ποίηση αντιστέκεται- με έναν αφοπλιστικό τρόπο -απέναντι στην εξουσία και το κατεστημένο και αγωνίζεται με όπλο της την γλώσσα, ακόμα και αν η φριχτή συνέπεια είναι ο θάνατος του ποιητή ή της ίδιας της τέχνης.

*Η τέχνη κι η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε: 
η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε
 να πεθάνουμε….

(Νίκος Εγγονόπουλος: Νέα περί του θανάτου του Ισπανού ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα….., 1957).

Ο ποιητής δεν αποζητά θαυμαστές, τους κερδίζει.

Δεν παρασύρεται από διαφημιστικά τρικ και δεν υποκύπτει στην ματαιοδοξία της κοινωνικής αναγνώρισης. Μοιράζεται και  καταθέτει τα δεδομένα που συνέλεξε, από  χώρες και τόπους που επισκέφτηκε, ανθρώπους που συνομίλησε, λουλούδια που μύρισε, ιστορίες και μύθους που άκουσε, πληγές που τον πονάνε.

Η ποίηση απελευθερώνει, εμπνέει. Δεν καθοδηγεί και δεν παρεμβαίνει αλλά ενθαρρύνει να βρει ο καθένας τη δική του αλήθεια, όπως ένας καλός θεραπευτής. Και προπάντων ο ποιητής δεν φλυαρεί και δεν μοιρολατρεί αλλά καταφέρνει μέσα από συμπυκνωμένες λέξεις και εικόνες να συναντήσει τον εαυτό του και να συναντήθει με άλλους. Μέσα από την κατανόηση και τη γνώση.

H ποίηση μορφώνει και μεταμορφώνει. Η σκέψη γεννά φαντασία και η φαντασία μια άλλη πραγματικότητα, πιο τρυφερή και ανθρώπινη. Μορφώνει τον «βάρβαρο» και μεταμορφώνει το κακό σε καλό, την εξουσία σε υποδούλωση, τον «τρελό» σε λογικό, τον ρατσιστή σε δέκτη της διαφορετικότητας.

Είναι ένα παιχνίδι μεγάλων και μικρών, προσφέροντας  τέρψη και δίδαγμα στην εποχή των Υλικών Αγαθών.      

Η ποίηση κατευνάζει τους πονεμένους και παρηγορεί τους χαμένους και διωγμένους. Ανακουφίζει.

Η ποίηση είναι ένα καταφύγιο, τόσο για τον δημιουργό, όσο και για τον αποδέκτη της.

Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας (Ανδρέας Εμπειρίκος, Τριαντάφυλλα στο Παράθυρο, Συλλογή Υψικάμινος, 1935).

Για το BOOK TOUR, Καλυψώ Τόττη. 

https://kalypsototti.blogspot.gr/

Πηγή εικόνων (Ξεκινώντας από αριστερά): 

://www.kar.org.gr, https://business2travel.wordpress.com/, 

https://www.junglekey.fr/ & https://en.wikipedia.org/